Als verloskundige heeft ze gemerkt hoe groot de impact kan zijn van slechte seksuele ervaringen. Daarom pleit ze ervoor dat vrouwen het heft in handen nemen, bijvoorbeeld door de 3-3-3 regel toe te passen. We spreken over het advies van haar vader, over het hormoon oxytocine en over het belang van naar je lichaam luisteren.
Aan de vooravond van de bekendmaking van de NS Publieksprijs - hij is genomineerd met zijn boek 'Alkibiades' praat ik met hem over de neiging om alles maar te vereenvoudigen en het gevaar daarvan. Zijn columns in De Morgen en in HP De Tijd. Ook blikken we terug op zijn jeugd en zijn zelfbedachte land.
Het gaat om de balans. Tussen meelopen en vooruitlopen. Tussen controle en loslaten. Tussen souplesse en slappigheid. We luisteren naar Frederico Garcia Lorca en naar Leonard Bernstein. 'Een goed muziekstuk klinkt alsof het net gemaakt is en alsof ze het speciaal voor ons spelen.'
Met Het Muizenhuis schept ze een thuis waar ze zelf als kind graag was opgegroeid, waar kinderen en volwassenen over de hele wereld zich veilig voelen, gezien voelen. Het is haar manier om polarisatie tegen te gaan, het is haar strijd voor meer zachtheid.
We moeten ons verhouden tot een nieuwe ordening in de wereld. Dus hebben we visie nodig, want onze verzorgingsstaat staat op het spel. Verder spreken we over zijn jeugd, de grens tussen realistisch en pessimistisch, en over het geloof, 'dat verklaringen en antwoorden geeft die aanvechtbaar zijn.'
In haar columns brengt ze het grote dichtbij en zet ze het kleine in een grotere context. We spreken over veerkracht, de eenzaamheid die je voelt als je niet mee kunt komen, de aaneenschakeling van afscheid nemen en de illusie dat je regie zou kunnen nemen over je eigen leven.
Je mag het geweldig vinden, maar ook verschrikkelijk of een mix van beiden. Het moederschap. Waarom zeggen we niet hardop wat we er écht van vinden? Dat is de gedachte achter 'De Moedermonologen'.
Het is heel gemakkelijk om een lastige vrouw te zijn, dus we zijn met velen. Natuurlijk spreken we over Kamala Harris en het belang van de aanwezigheid van vrouwen in je leven die laten zien dat het ook anders kan.
Hij zit 45 jaar in het radiovak, dus blikken we terug, en vooruit. Op werkgebied heeft hij zijn dromen verwezenlijkt, op liefdesgebied droomt hij nog even verder.
We spreken over humor, terwijl dat eigenlijk iets is wat je gewoon moet ondergaan. En dat andere mensen eens moeten stoppen met grappen als 'flauw' of 'slecht' bestempelen. Natuurlijk hebben we het ook over zijn grappengoeroe André van Duin. En hij slingert wat nieuwe woorden in de ether.
Zodra je iets vindt, is dat geen eindpunt, maar juist het startpunt voor de volgende zoektocht. Verder: hoe het spreken soms het voelen in de weg staat. Waarom levensvragen thuishoren in het domein van de vriendschap en niet in een zelfhulpboek. En tot slot: Rob de Nijs.
De omvang van de Brabantse criminele netwerken is jarenlang onderschat, daarover gaat zijn nieuwste boek. Verder spreken we over de aanpak van de drugsproblematiek, over moedeloosheid en zijn streven om altijd naar de menselijke kant van criminelen te kijken.
Hij dacht iets te maken wat maar weinig mensen zou aanspreken, maar het hardop uitspreken van een kinderwens - zeker als je homoseksueel bent en single - daar heeft blijkbaar iedereen een mening over. Verder spreken we over Thomas de Trein en - vooruit - over de liefde.
Het Carl Sagan-effect. Tropicana. Kurt Vonnegut. Rampjaar 2002. Complexe getallen. Ontologie. Into the wild. Om de samenhang tussen deze thema's te begrijpen, moet je toch echt luisteren.
Wanneer heeft iemand recht op een tweede kans? En een derde? En een vierde? Dat bespreek ik met deze mediarecht-advocaat. Verder: wat te doen wanneer je in een mediastorm belandt? Met volop praktijkvoorbeelden: The Voice, Glennis Grace, Khalid Kasem en Matthijs van Nieuwkerk.
We spreken over zijn jeugd, zijn liefde voor Brabant, over liedjes die raken en over inspiratie, oftewel 'zonder erg'. De verwondering, dat hij nog steeds zo benieuwd is naar wat er nog komen gaat: 'De lucht zit nog vol dagen'.
Ooit was hij glazenwasser. En dat vindt hij nog steeds een prachtig beroep. Inmiddels is hij voorzitter van MKB Nederland. We spreken over wat volgens hem een goede samenleving is, de kunst van het lobbyen, het tegengaan van de verhuftering en het herstellen van het vertrouwen van de overheid in de burgers en dus ook in de ondernemers.
Eigenlijk is hij een finfluencer, want hij kan heel goed uitleggen hoe je niet met geld om moet gaan. En hoe je jezelf weer oppakt nadat je in een ravijn bent gestort. We spreken over het tellen van je zegeningen, we worstelen met de wankelplaat. En hij reageert op de initiatiefnota van CDA en SGP om online gokken helemaal te verbieden.
We spreken over Arnold Karskens, Bert Huisjes, Matthijs van Nieuwkerk. Over de positie van journalisten, hoe deze beroepsgroep steeds meer onder vuur is komen te liggen en hoe het vertrouwen hersteld kan worden. Over iemand verliezen terwijl diegene er nog is en we eindigen met de wonderschone Nick Cave.
Disclaimer: na het beluisteren van dit gesprek ga je nooit meer op dezelfde manier naar de Smurfen en The Lion King kijken. Verder spreken we over de zogenaamde autofilms, sequels, Star Wars. En: hoe om te gaan met dingen die nu niet meer kunnen in films en series uit het verleden? Wegpoetsen of vooral intact laten?
Vriendschap. Daarover gaat het in zijn nieuwste roman 'Dius'. Wat de essentie is van vriendschap, hoe een dynamiek tussen twee vrienden kan veranderen, hoe diep de pijn kan zijn na het beëindigen van zo'n vriendschap. Verder spreken we over de geuren uit zijn jeugd, de maakbaarheid van je eigen geluk en over hoe je als schrijver een boek moet laten rijpen in je eigen gemoed: 'Het niet schrijven is even belangrijk als het wel schrijven.'
De juiste balans vinden, daar is hij jarenlang mee bezig geweest. Inmiddels weet hij: beweging komt voort uit disbalans. Dus kun je het beter omarmen. We spreken over Nick twee punt nul, over het creëren van ruimte in je hoofd en over vermaak als vehikel of als einddoel.
Kruimeltje. En De Kameleon. Die twee boeken gaven haar als kind houvast in jaren vol onzekerheid. We spreken over haar eigen jeugd, hoe ze diep van binnen altijd twaalf is gebleven en we besluiten de term 'kinderliteratuur' maar gewoon af te schaffen tijdens deze kinderboekenweek.
Volkskrant Magazine bestaat 25 jaar. Dus praat ik met de huidige hoofdredacteur over het ambacht van interviewen, de diversiteit van de redactie, de waarde van een goede column en de schoonheid van het leren van elkaars hobbels en tegenslagen.
De zoektocht naar haar geluid als musicus is vervlochten met haar zoektocht naar wie ze is als Nederlands-Koreaanse. Het liefst in haar eigen tempo, op eigen initiatief. Maar het leven bepaalt soms haar eigen ritme. Ze beschrijft het in haar boek 'Vleugels van papier': 'Mijn harp geeft me houvast'.
Hij heeft een heimelijke crush op Céline Dion. Nu ja, in ieder geval haar Franstalige muziek. Lang hoorde Daniël Lippens hem als onderdeel van een trio met Erik-Jan Rosendahl en Julia Maan bij SLAM, nu is hij terug bij de publieke omroep met zijn eigen show Hallo met Daniël. Je kunt hem trouwens ook kennen van Twitch waarvoor hij shows maakte over actualiteiten en gamenieuws.
Op de kunstacademie haalde ze maar net voldoendes en verweet haat docent haar gebrek aan talent. Nu, jaren later, ziet Raimke Groothuizen dat ze structureel onderschat werd. Als leerkracht, auteur en animatiefilmmaker heeft ze zich in ieder geval iets voorgenomen: ze wil de docent zijn die ze zelf zo gemist heeft. Eén van haar belangrijkste missies? Ban de langstudeerboete!
In een - vanwege corona - uitgestorven theater streed ze met negen andere Maria's voor de hoofdrol in de The Sound of Music. En ze wist de slopende talentenjacht nog te winnen ook. Dit najaar zie je haar in een héél andere rol, die van hardwerkende zakenvrouw Carola die verbitterd de kerstdagen tegemoet ziet… En dat harde werken is Nandi niet vreemd.
Een randstedeling op safari in de Nederlandse jungle. Op het YouTube-kanaal Maar Natuurlijk volg je Raïsha Zeegelaars belevenissen op zoek naar de Big 5 van de Veluwe, zie je vleesetende planten in het riet en zeepaardjes in de Oosterschelde. De verhalen die ze maakt zijn speciaal voor de jonge kijkers, net als al het andere dat ze doet. Ze noemt zichzelf dan ook: een groot kind.
In 2013 was ze Miss Universe Nederland, in 2024 hét gezicht van de documentaire Misslukt. Want ondanks perfecte borsten, een kaarsrechte neus, slanke benen, een rimpelloos voorhoofd en volle lippen blaakt Stephanie Tency niet van het zelfvertrouwen. In Misslukt zien we bloedende benen, lekkende implantaten en een zelfbeeld dat steeds verder afbrokkelt. Jonge meiden, wees gewaarschuwd, zegt Stephanie.
