Hey, leuk dat je luistert naar deze aflevering van Helen's Choice. En deze aflevering is een bijzondere. Deze had ik niet gepland. En ik ga in deze aflevering iets met je delen wat te maken heeft met mijn stille wens. Eigenlijk een droom die aan het uitkomen is waar ik mee bezig ben. Maar wat in zo 'n voor mij pril stadium is, dat ik het norme liter niet. zou delen. En ik heb volgens mij in mijn vorige of twee afleveringen hiervoor daar al wel iets over gezegd, maar nog
niet wat. Maar ik ga het nu toch doen. En de reden is eigenlijk dit. Ik ben ermee bezig en ik ben wat voorbereidende stappen aan het nemen, maar tegelijkertijd voel ik dat dit zo 'n grote sprong voor mij is. Dit is een zo 'n grote stap voor mij, gevoelsmatig, dat het roept ook heel veel angst op. Angst op te falen, angst dat het allemaal niet gaat lukken of dat het heel anders gaat verlopen dan ik zou willen. En omdat ik daar nog een soort van middenin zit, vind ik
het vroeg om daar iets over te delen. Maar vandaag heb ik iets gedaan, daar ga ik zo meteen meer over vertellen. en daarna realiseerde ik me dat dit juist het moment is om het wel te delen.
En waarom? Omdat ik denk dat juist in deze fase valt eigenlijk mijn kwetsbaarheid daarin dat ik je mogelijk ook kan meenemen in het proces en waardoor je misschien ook voor jezelf iets kan meenemen als jij nog een soort stille wens hebt om iets te gaan doen maar wat eigenlijk bijna niet de ruimte krijgt bij jou in je hoofd en in je gevoel ook in je acties niet omdat het zo ver van je af staat en ik hoop eigenlijk dat door dit te delen ook al ja is dit anders dan
ik normaal gesproken zou doen dat ik daar eigenlijk twee dingen mee bereik en het eerste is dat jij daar echt iets aan hebt, juist omdat ik het in deze fase deel en ook hoe spannend ik het vind en wat er eigenlijk allemaal in mij opkomt en hoe ik daar dan mee omga. En het tweede, waarom ik dit doe, is ook om voor mijzelf een soort
van volgende beweging daarin te maken. Ik ben me er altijd heel erg van bewust dat wanneer je zelf door een veranderingsproces gaat, dat je juist moet kijken naar de dingen die je geneigd bent om te doen en om ze dan anders te gaan doen. Natuurlijk niet in alles, maar dat je gewoon goed moet kijken van oké, hoe zou ik hier normaal gesproken mee omgaan en past dat ook bij de versie die dit wil gaan realiseren, of zou diegene dat
anders doen? Want wat je feitelijk doet wanneer je een groot doel hebt en waar je naartoe werkt, is dat je ook stilstaat bij, oké, maar wie moet je eigenlijk zijn om dat doel te kunnen realiseren? Je doet dat nooit als de versie die je nu bent. Als het een doel is wat natuurlijk buiten jouw comfortzone ligt, anders is het niet echt een doel, dan kan je daar niet komen door gewoon jezelf te zijn en niet jezelf, je ouwe zelf moet
maar even zeggen. Het gaat er juist om dat je jezelf uitdaagt en stretcht om de persoon te worden die dat doel voor elkaar krijgt. En dus net als dat jij bijvoorbeeld als doel hebt om zo fit te worden dat je bijvoorbeeld een halve marathon zou kunnen lopen. Als jij op dezelfde manier blijft sporten. Als jij nu geen halve marathon kan lopen, dan heeft dat natuurlijk
te maken met de gewoontes die je nu hebt. En als je dus niet gewend bent om te gaan hardlopen en om te gaan trainen ervoor, dan kan je natuurlijk niet op die oude manier verder en verwachten dat je straks die halve marathon kan lopen. Of een hele marathon. En dat is met dit precies hetzelfde. En dat is de reden waarom ik vandaag, nadat... wat ik heb gedaan. Toen ging ik daarop reflecteren en toen dacht ik nee, het is wel tijd om het te delen. Het is nu wel echt tijd
om het te delen. Ook al voelt het echt heel kwetsbaar. Nou goed, ik ga je niet langer in spanning houden, want ik ga gewoon met je delen wat ik al heel lang wil en waar ik eigenlijk ook niet echt meer in geloofde en toch ergens ook wel. En dat is eigenlijk het volgende. Ik heb al jaren voor mij gezien dat ik gewoon aan het spreken ben voor een grote groep mensen die helemaal geactiveerd wordt door wat ik daar kan brengen op het podium. En die visie was eigenlijk altijd niet heel veel...
concreter dan dat. Ik heb wel eens nagedacht over, weet je wel, mijn eigen event bijvoorbeeld, maar ik had zoveel dingen die mij weerhouden om, of weerhielden om daarin te geloven. En het belangrijkste was eigenlijk dat ik niet van organiseren houd. Dat is echt niet mijn ding. En dat ik weet dat daar best wel wat, daar hangen ook gewoon risico's aan als je zoiets gaat ondernemen. Dat zijn ook gewoon financiële risico's bijvoorbeeld. Maar eigenlijk vooral dat eerste. Ik ga geen
evenement organiseren. Dat is gewoon niet mijn ding. Daar loop ik echt totaal op leeg. Ik denk dat sommige mensen denken dat ik daar heel blij van word en heel goed in zou zijn. Maar dat is helemaal niet zo. Weet je, ik heb er geen problemen mee, want dat vind ik juist heel leuk, om voor een publiek te spreken, om op het podium te staan en een verhaal te delen. Dat vind ik heel tof. En in mijn visie is dat ook echt een groot publiek,
gewoon met een paar honderd mensen. Maar omdat ik dat beeld al zo lang heb, maar ik gewoon geen manier zag om dat... eigenlijk voor elkaar te krijgen. Ik was daar ook niet heel bewust mee bezig. Af en toe dacht ik wel eens aan, misschien moet ik iemand inschakelen die mij helpt om een evenement te organiseren enzovoort. Maar dat zag ik dan toch weer niet zitten en dat voelde ook een beetje geforceerd. En wat er toen gebeurde
was eigenlijk heel gek. Dus ik mediteer iedere dag en ik roep daar ook bepaalde beelden bij op. Dus echt een visualisatie doe ik dan ook. Het gekke was dat ongemerkt werd het van mijn event, werd het iemand anders event waar ik dan spreker zou zijn. Dus mijn beeld ging ik al downgraden en verwateren en niet dat dat ook niet heel tof zou zijn om ergens voor te spreken of voor iemand anders een event. Maar mijn echte droom is eigenlijk dat het een event was van mijzelf, een evenement
van mezelf. en en en dus was dat al veranderd in oké dit is iemand anders event en ik ben daar als een van de sprekers zeg maar en maar goed ik bleef dat wel soort van visualiseren en en ik kon dat ook gewoon goed voelen hoe weet je hoe tof dat gewoon zou zijn en maar ik was daar eigenlijk niet als doel mee bezig helemaal niet zelfs en nou een aantal maanden geleden, een half jaar geleden ofzo, ik heb gewoon een aantal intuitive beslissingen genomen en door die te
volgen, dus ik ben met sommige dingen gewoon gestopt in mijn bedrijf en ik heb mensen benaderd gewoon puur op, ook gewoon op gevoel of ingeving van oh laat ik weer eens contact zoeken met D &D en door dat soort dingen te volgen kreeg ik ineens op mijn pad een rechtstreekse uitnodiging om mijn eigen event te organiseren. Niet dat ik dat zelf doe, maar dat ik daarin dus echt helemaal ondersteund word. Dat kwam echt als
een soort groot cadeau uit de hemel vallen. Ik kon gewoon bijna niet geloven toen dat op deze manier aan mij gepresenteerd werd. En ik durfde er ook niet in te geloven, want ik dacht gewoon, het is gewoon te mooi om waar te zijn, weet je wel. En ik realiseerde me ook van, ho ho. Want daar komt dat stemmetje natuurlijk ook al heel gauw om de hoek kijken, van nou, dit is te mooi om waar te zijn. Want... Dan wordt het wel gezegd, het mag helemaal jouw event zijn, vertel me precies
wat je wil en we gaan het gewoon doen. En toen merkte ik van, oh wacht even, maar nu ga ik het zelf saboteren door eigenlijk mezelf al te vertellen van, ja maar wacht maar, als ik straks vertel wat ik wil... Dan is het volgende gesprek van, oké, maar dit is geen goed idee en dat kunnen we misschien zo doen en dat kunnen we misschien zo doen. En eigenlijk dat wat mijn idee, mijn visie eerst was, dat het dan vervolgens de helft daarvan overblijft. Toen dacht ik, nee, dat moeten
we natuurlijk niet hebben. Dus ik heb gewoon echt moeten werken aan het blijven openstaan. Dat soms dingen gewoon op jouw pad verschijnen en dat het makkelijk kan zijn en dat het je gegeven kan worden. Dat het soms ook gewoon een kwestie is van toestaan om te ontvangen wat je krijgt,
weet je wel. En nu zijn we al wat verder, want we zijn eigenlijk al soort van eerste stappen aan het maken en dat vond ik al heel erg moeilijk, omdat ik merkte, ook door de gesprekken die we samen hadden, merkte ik van, oh, weet je, ik ga al heel snel planmatig denken. Want ja, dat is iets wat mij heel erg bekend is. Dat maakt het misschien voor je gevoel ook veiliger, omdat je een gevoel van controle hebt. Maar dat ga ik niet doen. Weet je, dat is niet waar ik op
ga leunen. Dat is iets van mij van vroeger. Maar dat ben ik niet meer, want ik ben... sinds ik mijn carriere switch heb gemaakt ben ik alleen maar beter naar mijn gevoel gaan luisteren en weet je daar kan je misschien je hele leven lang mee bezig zijn om dat steeds beter te kunnen maar ik weet gewoon van mijzelf dat waar ik nu sta in in hoe ik nu verbonden ben met mijn werkelijke verlangens dat ja dat is niet te vergelijken met bijvoorbeeld vijf jaar geleden of acht jaar
geleden maar tegelijkertijd zie ik ook heel duidelijk wanneer die stemmetjes nog wel opkomen. Misschien moet je dat niet doen of laten we het klein houden. En dan betrap ik mezelf erop van, wacht even, dat is helemaal niet mijn echte verlangen. Dat is alweer de angst die spreekt dat ik het niet voor elkaar zou krijgen om een zaal te vullen bijvoorbeeld. Weet je wel? Dus er zijn zoveel van dat soort gedachten die dan bij je op kunnen
komen. En dat wanneer je er niet scherp, op bent en blijft, zul je altijd, altijd, zul je altijd jouw verlangen, jouw droom kleiner maken. Steeds kleiner totdat je een haalbare versie hebt gemaakt. En als je dat doet, en dit is niet vanuit een oordeel of goede fout, maar als je dat doet zonder dat je daar dus erg in hebt, dan opereer je nog steeds vanuit jouw ouwe zelf, je oude identiteit. En met jouw oude identiteit heb jij eigenlijk bereikt wat je tot nu toe hebt bereikt. En dat
zijn ook alle goede dingen enzovoorts. Maar als je verder wil groeien en je hebt iets voor ogen wat je nog graag zou willen realiseren, graag zou willen ervaren, dan vraagt het dus van jou dat je dat oude dus loslaat en dat je juist gaat opereren en denken en voelen. vanuit dat nieuwe stuk, dat nieuwe deel in jou, wat nog veel meer geactiveerd moet worden. Want dat is er al wel. En zeker ook bij mij. Ik kon echt wel op momenten merken van, oh ja, maar ik merk gewoon, ja, dit
klopt echt, weet je wel. Maar vervolgens wil je dus ook opmerken wanneer je even terugschiet in het oude denken. En wat we vandaag dus gedaan hebben, is dat we naar een locatie zijn gaan kijken, want... Ik had zoiets van, oké, nu weet ik dat ik dit wel graag zou willen, maar ja, ik sta er nog niet stevig genoeg in om het ook naar buiten te brengen. Dit was een paar weken
geleden. Wat kan ik nou doen om mijzelf wat meer onder te dompelen in die setting, zodat ik veel meer kan voelen hoe het is om daarmee bezig te zijn? Want als je het voelt en je ervaart dat meer, dan groeit ook het vertrouwen in dat het... misschien wel mogelijk is, ook al geloof je er misschien nog niet 100 % in. Dat is niet anders als je een carriere switch wilt maken en je begint een beetje jouw interesses te verkennen in de praktijk. Je ziet jezelf nog niet iets heel anders
doen. Want misschien doe je al 20 jaar ICT -projecten begeleiden en zie jij jezelf nog niet als creatiefeling of als medewerker in zorg. En daarvoor moet je dus nog acties ondernemen. om jezelf veel meer onder te dompelen in die nieuwe wereld. Want als je dat gaat doen, je gaat het veel meer meemaken, je gaat meer voelen, je gaat meer doen, je gaat meer praten met mensen die daarmee bezig zijn.
Dan groeit dat stukje in jou, wat jou ook de stevigheid geeft, van je kan wel degelijk iets heel anders doen dan wat je tot nu toe hebt gedaan. En in diezelfde fase verkeerde ik dus ook weer. dat ik dacht van oké maar wat kan ik nou doen om ervoor te zorgen dat ik wat verder kom in
dat stuk. Toen dacht ik nou dan ga ik eerst ging ik een soort van mijn beeld voor het event ging ik dus wat meer uitkristalliseer van oké maar wat zou ik nou echt tof vinden waar gaat het me nou om en ik zie nu ook gewoon dat het evenement dus dat dat is mijn grote droom. Maar het is een deel van een beweging die ik in gang wil zetten. Ik wil gewoon mensen, zoveel mogelijk mensen bewegen richting hun zuivere verlangen.
En wat ik net al zei, als je een verlangen hebt, hij is heel snel ondergesneeuwd door allerlei angsten en onzekerheden. En het gebeurt heel veel. Ik zit ook gewoon bij mensen die een carriere switch willen maken. Ik zie het bij mezelf. Het gebeurt zo snel. Maar ik wil juist, ik ben er echt een voorstander van, dat je hele bewuste keuzes daarin maakt. Ook al maak je dat met tussenstappen, werk je ernaartoe, maar ik zie gewoon dat mensen
echt... Hoe zeg je dat? Voldoening ervaren als ze hun tijd en energie steken in dat wat voor hen de moeite waard is. En wat is er nou meer de moeite waard dan je grootste verlangens, weet je wel? Het is nooit weggegooid om daaraan te werken. We gingen dus naar locaties kijken, want ik heb toen bedacht, ik moet gewoon een stap nemen. Dus ik ben eerst op zoek gegaan naar locaties
in Rotterdam, in Den Haag. En ik had al bedacht wat voor... onderdelen ik eigenlijk zou willen hebben en wat voor sfeer ik wil neerzetten, wat ik eigenlijk zou willen brengen ook in dat evenement. En toen kwam ik op twee locaties waar ik sowieso wilde gaan kijken en vandaag was dan de eerste die we bekeken. Nou en toen ik daar was en ik stond in die zaal, ja het was heel gek. Ik had al van tevoren bedacht voor hoeveel mensen ik
dan een ruimte nodig zou hebben. En toen ik dat had bedacht en ik had daar een beetje al naar de prijs gevraagd en of we die ruimte konden bekijken, toen merkte ik een paar dagen later van, is dat wel het aantal mensen wat ik het liefste zou willen ontvangen? En toen ik daar heel eerlijk antwoord op gaf, toen was de antwoord, nou eigenlijk niet. Dus ik had dus weer mijn zuivere verlangen verwaterd door het in mijn
ogen praktisch haalbaar te maken. Je gaat dan naar een aantal toe waarvan je kan zien van oké dat red ik misschien nog wel. Dat ga ik misschien wel voor elkaar krijgen als we daar echt voor gaan werken. Maar toen ik echt eerlijk was en ik dacht aan eigenlijk drie keer zoveel mensen. En ik ging me voorstellen hoe dat zou voelen. Ja, toen merkte ik zo 'n groot verschil. Toen dacht ik, ja, oh, maar dat zou echt, weet je. Ik had echt een gevoel van dat ik helemaal aan
was. Gewoon al van dat idee, van dat beeld. En toen wist ik van, oh, maar wacht even. Dit is het echte verlangen. En dat andere, dat leek het verlangen, maar dat was eigenlijk al een soort van ja, Het beeld was al aangepast naar wat ik dacht dat haalbaar was. En dus had ik voor vandaag alsnog gevraagd of we ook de grote zaal konden bekijken. En toen we daar stonden in die grote zaal, toen dacht ik, ja, die klopt gewoon. Klopt gewoon met het beeld wat ik ook
heb. Dit klopt gewoon met wat ik echt heel tof zou vinden. Klopt gewoon met het gevoel en de visie. Toen hebben we ook nog de andere zaal bekeken. En ik moet zeggen, daar kunnen nog veel meer mensen in dan wat ik oorspronkelijk in gedachten had. En dat was ook een hele toffe ruimte. Maar het gevoel was wel iets anders. Dus van het eerste was echt de excitement. Dat kon ik heel duidelijk voelen. En hiervan dacht ik, ja, dat is ook tof. Maar qua intensiteit was het toch weer even anders
dan de andere zaal. En ja, dus dat is eigenlijk waar ik nu sta. Want ik kwam daarna dus eigenlijk terug van die bezichtiging en ik dacht bij mezelf van oké, ik kan voelen dat het klopt gewoon. Dit is gewoon een verlangen van mij, wat ik al veel langer heb. Ja, ik krijg dit ook gewoon niet voor niks. Nu een beetje op mijn pad. Maar ja, ik moet er nu wel mee verder gaan. Ik ben degene die daar heel stevig in moet staan. Dat dit is wat ik gewoon te brengen heb, want dat
is ook gewoon zo. En daarom dacht ik van, oké, wanneer is het dan tijd om daar iets over te zeggen? En ik had eigenlijk vandaag nog gezegd, het is nog te vroeg om het aan te kondigen. En toen ik thuis was, ging ik er nog over nadenken en toen dacht ik, Nee, dit is het perfecte moment om het gewoon te vertellen dat dit is wat ik wil, dit is wat ik ga doen en dat is een evenement organiseren. Het evenement staat helemaal in het teken van het zuivere verlangen, van wat
wil je nou eigenlijk echt? Ik ga verder nog geen details geven omdat ik daar zelf nog geen klap op heb gegeven. Maar ik wilde gewoon met je delen dat dit iets is waar ik heel diep van binnen voel dat ik dat gewoon te doen heb. Dat dit een belangrijk onderdeel is van een beweging die ik aan het creëren ben. En misschien weet je ook dat ik met een boek bezig ben wat ik al een paar maanden heb laten liggen. De een of andere manier kwam daar toch de klat in terwijl ik daar
best wel een eind mee ben. Maar nu zie ik... waarom dat is en waarom dat gewoon goed is. Want dit komt op mijn pad, dit evenement. Nu zie ik het echte grote plaatje waar ook het boek onderdeel vanuit maakt. Dus dat, ik denk als ik nog even een paar stappen neem dat ik dan het boek ook makkelijker kan afmaken. Ik denk dat het ook wel verandert een beetje, niet in de structuur, maar toch wel een beetje in de dingen die ik
misschien ga delen. Terwijl ik in die fase zat van het schrijven van het boek, wat ook gaat over wat je doormaakt als je door een persoonlijk transformatieproces heen gaat, zoals ik nu zelf ook doe. Ja, daar gaat het helemaal over. En omdat ik daar doorheen ga terwijl ik ook dat boek aan het schrijven ben. ja, wil ik dat ook wel onderdeel maken daarvan? Wil ik dat ook meenemen in wat ik daarin vertel? En ja, dat is dus wat
ik vandaag wilde delen met je. Eigenlijk gewoon heel spontaan, helemaal niet de bedoeling van te voeren, maar ik voel gewoon dat ik dit moet doen. En ik hoop dat het voor jou misschien iets triggert van, oh ja, stiekem heb ik toch wel iets wat ik nog heel graag zou willen. Wat zo belangrijk is, is dat je het eerst voor jezelf
erkent. Weet je al, doe je er nu nog even niks mee, maar erkent gewoon puur datgene wat jij heel tof zou vinden, maar waar je gewoon echt van zou oplichten als je dat zou kunnen doen. Als je dat aan het doen was. Het is eigenlijk dat gevoel wat ik bij zoveel mogelijk mensen wil activeren, want het is zo makkelijk om me te negeren omdat je in de waan van de dag leeft, omdat je gewend bent aan de zekerheden die je
hebt. En het is net als dat ik ook denk van oh ja, maar waarom zou ik dat doen met al die met alle risico's en alle dingen die niet bekend zijn en al die dingen die verkeerd kunnen gaan. Waarom niet gewoon doorgaan zoals ik bezig ben? Want ik heb al heel veel leuke dingen te doen en het gaat hartstikke goed. Dus waarom niet gewoon dat blijven doen en misschien nog iets meer, maar waarom totaal iets iets anders? Alleen.
Weet je, dan moet je ook gewoon echt je gevoel checken en ik weet gewoon voor mijzelf dat dit iets is wat ik heb te doen, wat ik gewoon moet doen voor mezelf ook. En ik denk dat als ik dat omarm, dat ik ook het meest kan betekenen voor
een ander. Dat is echt mijn overtuiging dat als je gewoon als je gaat voor datgene wat je te doen hebt en wat je dus ook met toewijding kunt doen en met liefde kunt doen en met passie kunt doen, dat je dan ook het meest kan betekenen voor mensen om je heen en de mensen op wie jouw werk misschien impact maakt en dat het mooiste werk gecreëerd wordt door de mensen die echt met hart en met passie hun werk invulling geven. En dat blijft niet jarenlang exact hetzelfde.
Dat kan gewoon niet. Ik volg mijn hart al jarenlang. En mijn business is echt niet hetzelfde gebleven in die acht jaar dat ik nu voelt aan mijn het ondernemen ben. Ja, blijft dat evolueren. En daarom zeg ik ook altijd tegen mensen die vinden dat ze een nieuwe keuze moeten maken voor hun werk. die willen dat dan voor de komende tien jaar, dat dat dan helemaal goed is, of tot aan hun pensioen. Maar dat is nog steeds denken vanuit het oude, vanuit het zwart -wit en goede en foute
keuzes. Terwijl, hoe ik ernaar kijk, ben je altijd in ontwikkeling. En ja, jouw verlangens, die kunnen ook een beetje een andere kant op gaan, of veel meer... helderder worden naarmate je stappen onderneemt. En het is dus heel normaal, heel menselijk dat wat jij nu geweldig vindt, dat over een paar jaar daar toch weer ruimte gemaakt moet worden voor iets nieuws of iets erbij of voor iets meer een aanscherping van
wat je aan het doen bent. En dat is wat ik nu ook aan het doen ben en ik ben dat het afgelopen jaar heel rigoureus aan het doen. Zonder mijn business helemaal om te gooien. Maar ik heb echt wel hele grote keuzes gemaakt voor de manier waarop ik werk en op wat ik aanbied. En ik heb nog meer plannen om dat nog verder door te zetten. En daar ben ik vol met bezig. En daar is het evenement dus ook onderdeel van. Ik vind het heel spannend om dit gewoon te delen. En waarom
vind ik het zo spannend? Ik vind het zo spannend omdat ik weet dat het ook kan zijn dat het misschien toch niet lukt. Daar ben je dan bang voor. Niet dat ik dat weet, maar dat is dan wel de angst die daar zit. Ja, maar dan heb ik het aangekondigd en dan doe ik het straks niet. Weet je wel? En wat gaan mensen daarvan denken? Dus dat soort gedachten, dat komt wel door me heen. Alleen, ik wil daar niet naar handelen. Ik wil niet handelen
op basis van angst. Ik wil handelen op basis van mijn verlangen en wat klopt voor mij op dit moment? En wat voor mij klopt op dit moment kan wel heel spannend voelen, want het is echt buiten mijn comfort zone. Maar ja, ik heb het nu gedeeld. Ik ben heel erg benieuwd. Weet je hoe dit ook bij jou land? Ik krijg de laatste tijd steeds meer reacties ook op de podcast. En ik vind het heel fijn om te horen. Goed om te horen, om vragen te krijgen soms, of inzichten. Dus deel dat ook
gerust als je dat wil. Dat waardeer ik enorm. Ik dank je wel voor het luisteren sowieso. En ik hou je natuurlijk op de hoogte van mijn proces naar dat evenement toe. En als ik meer weet daarover, concreet, dan ga ik dat... ook gewoon met jullie delen. Ik wens je nog een hele fijne dag en wellicht tot de volgende keer. Bye.