Hey, leuk dat je luistert naar deze aflevering van Helen's Choice. Het is vrijdag, begin van de middag, als ik dit opneem. En vanmorgen ben ik mijn dag gestart in de sportschool. Om zeven uur was ik daar iets na zevenen. En normaal gesproken ga ik niet zo vroeg, maar ik was vandaag niet alleen. Ik ging vandaag samen met iemand... Ja, die zelf daar ook traint en ook heel goed let op zijn houding en hoe die het uitvoert enzovoorts.
Het bracht me op het idee voor deze aflevering, want ik heb wel het een en ander gemerkt aan mijzelf. Wat ik met je wil delen, want ik herken dat namelijk ook. in de mensen die ik begeleid, bijvoorbeeld in mijn coachings trajecten, de mensen met wie ik spreek, die graag een carriere switch willen maken, maar die daar niet helemaal
verder inkomen. Dus als je je herkent in een bepaald gevoel van ongeduld, omdat je daar wil zijn, maar daar nog niet bent, blijf dan zeker luisteren, want dat is het thema van vandaag. Om even in te haken op de situatie van vandaag, waarbij ik dus in de ochtend ging trainen, moet ik eerst een klein stukje context meegeven. En je hebt misschien in een van de eerdere afleveringen meegekregen dat ik een heubblessure heb opgelopen.
En dat is inmiddels bijna een half jaar geleden of misschien wel iets langer zelfs dan een half jaar geleden. En daar heb ik nog steeds last van. En het is niet heel ernstig, maar ja, ik kan gewoon niet alles doen wat ik zou willen doen. wel alles, maar niet even intensief of
niet even lang als ik soms zou willen. En inmiddels is het duidelijk dat het ook een aangeboren afwijking is in de heupkom, waardoor eigenlijk de heup... plaats wordt gehouden door een ander deel wat dat normaal gesproken dus niet hoeft te doen. Dus dat wordt gecompenseerd door eigenlijk de spieren om mijn heup heen. Om die heupkom heen en door het labrum heet dat geloof ik. En daar is een scheurtje ingekomen waardoor ik dus pijn heb. Maar die scheur is daar gekomen door structurele
overbelasting. Want de kom is te klein om het bot op zijn plek te houden. Dus vandaar de structurele overbelasting. Plus het feit dat ik ook heel lenig ben van mezelf. Dus ik ben hypermobiel en dat helpt het allemaal niet. Het is heel handig dat je heel soepel bent. Dat zorgt er eigenlijk gewoon voor dat het eigenlijk nog veel meer gecompenseerd moet worden door onder andere de spieren eromheen. Nou, het is nog niet zo lang geleden dat ik dat weet, dat dat eigenlijk ook de oorzaak is geweest
van die overblasting en die scheur. Die scheur die gaat niet meer heilen, maar ik kan wel weer pijnvrij worden. Dus dat is helemaal mijn doel. Ik ga er ook gewoon vanuit dat dat zover is zo meteen. En ik ben ook gestopt met het kickboksen wat ik hiervoor deed, omdat ik dat gewoon voorlopig sowieso niet kan doen. En omdat die hoge trappen die je met kickboksen moet maken, dat zijn geen bewegingen die aan te raden zijn in mijn situatie met mijn kleine hupkong, zeg maar. En dus ben
ik vol goede moed aan de fitness begonnen. Ik ben nu, ik weet niet, ik denk drie maanden lid of zo. En hoewel ik fitnessen nooit echt leuk heb gevonden, ik heb vroeger ook weleens gefitnessd, ja, ben ik nu heel erg gemotiveerd. Want ja, ik wil gewoon mijn lijf gewoon sterk maken en dat zo iets niet weer kan gebeuren. Ik wil voorkomen dat ik straks misschien artrose heb of wat dan
ook. En ook vanwege de perimenopauze, waar ik ook nog doorheen ga, vanwege de soort van de aanloop naar de menopauze, is het voor mij extra belangrijk om kracht te trainen en ik was dus al begonnen twee drie maanden en nou ben ik van de week naar de fysiotherapeut terug geweest nadat ik dus weet wat de oorzaak is van mijn blessure en hij gaf heel duidelijk aan van ja je hoeft je kan zelfs zonder al die apparaten trainen omdat het belangrijkste wat jij moet
trainen is de coördinatie en de balans. En hij gaf mij eigenlijk een trainingsschema mee, daar had ik ook om gevraagd, wat ik dan moet gaan trainen. En daar ben ik mee aan de slag gegaan, maar je moet je voorstellen dat dat dus, ja, voor mij zijn dat, het zijn eigenlijk een soort van hele simpele oefeningen die voor mij heel lastig zijn. uit te voeren zijn. Mijn balans is echt slecht. Dat was al niet goed, maar het
is nu eigenlijk nog erger. Dus ik moet allerlei oefeningen doen, zoals op één been staan en dan eigenlijk vooruit lopen, knie omhoog trekken en weer een stap vooruit. Bij mij wiebelt dat allemaal en dat is precies wat ik moet trainen. Maar dan moet je ook weten dat ik iemand ben die houdt van ook hard trainen. Gewoon snel vooruit. Ik wil echt gewoon niet pijn hebben van het trainen, maar ik hou echt van echt goede spierpijn. Ik
wil gewoon voelen dat ik heb getraind. Ik wil voelen dat ik echt alles op de mat heb achtergelaten, zeg maar, of in de zaal heb achtergelaten. En dat is niet het doel nu. Want zoals de fysiotherapeut het uitlegt, van ja, je werkt nu eigenlijk de komende weken werk je naar een bepaalde basis toe van waaruit je de andere dingen kunt gaan
doen. Met andere woorden de basis is niet op orde, die spieren zijn eigenlijk te slap om het voor jou allemaal op de goede plek te houden en dus is dit nu niet het moment om eigenlijk te gaan voor harder trainen, zwaarder trainen enzovoort. En misschien heb je dan een beetje een idee van hoe moeilijk het soms voor me is om me bijna in te houden. Zo voelt het dan. Dus terwijl ik dus vanmorgen in de sportszaal stond en ik keek op dat briefje van Deficio en ik begin
dan met drie keer acht alles te doen. Al die oefeningen, dat moet ik drie keer acht keer doen. Ik merkte al aan mezelf dat ik in plaats van acht deed ik er gewoon twaalf. was ik ook gewend, alles gewoon 12 keer of 15 keer, dus in sets van 12 keer. En nu moest ik er acht doen, dacht ik, oh, maar ja, het gaat zo makkelijk die 12.
Maar er zit ook een bepaalde onrust in die maakt dat ik er 12 van wil maken, want ik wil snel verder, want ik wil snel... weer sterk zijn en weet je wel en harder kunnen trainen en voluit kunnen gaan en al die dingen terwijl ik me daar
niet mee bezig moet houden op dit moment. Dat doet me ook denken aan de jaren dat ik kon voet trainen was mijn leraar die hamerde altijd op de basis en daarom alle jaren dat ik daar heb getraind ik 12 jaar toe kon voet getraind deden we continu dezelfde oefeningen, dezelfde basis oefeningen. En natuurlijk, de andere tijd trainen we dan steeds een nieuwe vorm en die moest je dan steeds beter leren en steeds sneller enzovoort. Maar het begon allemaal bij die basis houding,
basis oefening. Hij zei ook, als je later, nu kan je trainen om heel snel en krachtig en weet ik veel wat allemaal te worden, maar als jij later ouder wordt en je bent ook minder in staat om weet ik veel te springen en al dat soort dingen. Dan kun je altijd terug naar die basis en dan is je vorm nog steeds mooi. Dan voer je je oefeningen nog steeds goed uit. Je doet dan alleen al die extra dingen. Die doe je dan niet meer wanneer het niet kan. En dat is nu dus ook het geval.
Maar het voelt voor mij een klein stukje als weer opnieuw beginnen. Want ik was eigenlijk al opnieuw begonnen, omdat ik al gestopt was met kickboksen. Ik ben op die fitnesschool begonnen, maar eerst met apparaten. Maar nu realiseer ik me dat die apparaten, dat past eigenlijk niet bij wat ik nodig heb. Dus ik werk nu gewoon in de vrije ruimte en ook wel met losse gewichten, zeg maar. Maar ik moet heel veel balansdingen doen. Ik moet heel veel coördinatie dingen doen.
Af en toe is het gewoon irritant, want dan voel ik gewoon, maar ik wil gewoon sneller en harder. En dat is precies de onrust waardoor je dus niet verder komt, waardoor je niet optimaal vooruit komt. Ook niet als je een carriere switch wil maken. En waarom niet? Wat ik heel vaak zie bij mensen die eigenlijk willen ontdekken wat ze willen doen. Want ze zitten nu in een baan waarop ze uitgekeken zijn of ze hebben geen baan, maar
ze willen echt iets anders. Maar er is een ongeduld om te ontspannen in waar ze nu zijn en daar oké mee te zijn. Want vanuit die ontspannen emotionele staat kun je ook open verkennen. Dan pas kun je echt exploreren en weer teruggaan naar het voelen van je nieuwsgierigheid en je plezier
en je enthousiasme. En dat kan niet zo goed wanneer je alsmaar bezig bent met maar ik weet het nog niet en en en ik wil het nu weten wat wat wat wat gaat het worden en wat moet ik nu doen en dus heel erg vanuit die energie van ik wil daar zijn en ik ben er nog niet die die emotionele staat van zijn zorgt ervoor dat je in een soort van haast bent terwijl juist de ontspanning heel erg nodig is om ook dingen op je binnen te laten komen en te laten werken. Want dan pas kan je
ook echt voelen wat iets met jou doet. Dan pas kun je je interesses, dingen die jou interessant lijken, dan pas kun je ook echt de feedback ontvangen als je dat aan het uitproberen bent in de praktijk, als je dat aan het verkennen bent. En elke maand hebben wij een deep dive voor het carriere switch traject. En ik stelde een vraag, ik weet even niet meer welke vraag dat was, maar toen was een van de deelnemers deelde dat het heel goed
met haar ging. En dan moet je voorstellen dat het iemand is die net twee maanden begonnen is en nog geen switch heeft gemaakt zoals ze die voor ogen heeft en ze weet nog niet exact wat ze wil. Maar... Ze heeft wel stappen gemaakt, maar het belangrijkste is dat ze aangaf dat ze blij is, dat ze helemaal oké is met waar ze nu staat en dat ze daar plezier in heeft, dat ze zich goed voelt in waar ze nu staat en waar ze
mee bezig is. Dus het is een stukje ontspannende energie, ontspannen energie moet ik zeggen, ontspannen energie, maar ook open voor meer. open voor mogelijkheden, het kunnen zien van de mogelijkheden, het kunnen binnenlaten van de dingen die goed gaan. En nu kan je misschien ook voorstellen dat wanneer je dus ongeduldig bent, want ja, ik weet het nog steeds niet, dat dat het tegenovergestelde
is van wat je eigenlijk nodig hebt. Ik weet op het moment dat iemand mij zoiets vertelt en ik voel ook aan de energie dat dat klopt, dan ben ik zo blij, omdat dan... de basis op orde is. En net als bij mij, ik werk nu ook aan die basis, mijn fysieke basis, in de coördinatie van mijn heupstabiliëteit. Maar wanneer die op orde is, dan kan ik keihard gaan. Dan kan ik harder gaan trainen en zwaarder enzovoort. Maar je moet eerst oké zijn met waar je nu staat, waar dat ook is.
Ook al zit je nu in een situatie waar Ja, waar je ook niet blij mee bent. Je wil wel echt in het hier en nu aanwezig zijn met wat er is en met wat er nu wel kan. En dat je gaat kijken van, oké, maar welke stap kan ik nu wel nemen? En ik weet gewoon dat deze deelnemer, nu ze dit voelt, dat ze... dat het nog veel makkelijker hierna gaat. Je bent ook veel eerder geneigd om acties te ondernemen, om te exploreren. Soms hebben mensen in het begin zeker ook weerstand
om in actie te komen. Ja, maar wat moet ik dan doen in de praktijk met die interessegebieden? Nou, daar help ik dan bij. Daar gaan we erover sparren en dan maken we heel concreet. Je kan dit en dit en dit doen. En dat is dan iets simpels eigenlijk. Maar als er veel weerstand is, dan doen mensen het vaak niet. Of het kost heel veel energie. Maar dat komt dus omdat er nog weerstand
is, vaak, voor waar ze nu zijn. Zolang je dat niet gewoon accepteert en daar echt oké mee bent, is het heel moeilijk om die stappen wat lichter te nemen. En die lichtheid, die luchtigheid... die heb je nodig om te exploreren. Exploreren, weet je, die woorden die zeggen het eigenlijk al. Jij wil je hart volgen en je wil ontdekken wat je wil doen, maar iemand die zijn hart volgt, die doet dat niet pas wanneer die carriere switch is gemaakt. Je maakt die carriere switch omdat
je je hart volgt. Dus dat is het eerste wat je doet, is nu al voelen wat je voelt. En nu al oké zijn met waar je nu staat terwijl je ook, ook meer wil. Maar niet vanuit ongeduld vooruitgaat, maar vanuit nieuwsgierigheid, vanuit exploratie en dat je oké bent met de tijd die jij daarvoor nodig hebt. Want ongeduld kan ook komen vanuit eigen soort van opgelegde regels van, ja maar dan moet ik wel binnen die zes maanden moet ik wel echt weten. wat ik wil doen of dan moet ik
echt wel die switch hebben gemaakt. Het zijn heel vaak onze eigen normen die wij opleggen aan onszelf waardoor we helemaal niet vrij zijn. Dat kan ook een norm zijn van ja maar wat ik ga kiezen, als ik straks weet wat ik wil, dat moet dan wel de juiste keuze zijn en dat moet wel kloppen voor de komende tien jaar of tot aan mijn pensioen. Maar dat is een regel. Wat eigenlijk een voortzetting is van je oude denken. En dat is juist wat niet leidt tot een carriere
switch. Tot het volgen van je hart. Want je volgt niet je hart. Als jij zegt, van tevoren zegt, dat wat jij kiest, dat je daar tien jaar aan vast moet houden en anders is het een verkeerde keuze. Dan volg je eigenlijk gewoon niet je hart. Want jouw verlangens blijven zich ook gewoon ontwikkelen. Want jij ontwikkelt je. Of je het nou bewust doet of niet. dingen mee in je leven, je behoefte veranderen, en je verlangens kunnen
ook gewoon veranderen. Dus degene die in mijn traject dan zeggen, en er waren er meerdere hoor in deze deep dive, als ze dan zeggen van ik voel me vrij in mijn hart, dus ik voel me vrij om om dit nog verder te exploreren waar ik nu mee bezig ben en ik ben daar heel blij mee en ik vind het nu oké als dat wat langer duurt dan ik eigenlijk eerst van plan was. Ja, weet je, dat is vrijheid. Want dan is het niet afhankelijk
van je omstandigheden. Dus wij zijn altijd op zoek naar de externe resultaten zonder dat we realiseren dat die externe resultaten die volgen nadat er intern eerst iets getransformeerd is bij jezelf. Je kan niet dezelfde persoon blijven die logisch blijft denken en alleen maar op basis van die logica of op basis van wat slim lijkt om te doen of op basis van wat goed is voor je
CV en waar je het meeste kans op maakt. Je kan niet op basis van die oude regels verwachten dat jij die omslag gaat maken naar het volgen van je hart. Dat past daar helemaal niet bij. Dat is gewoon de verkeerde basis voor het resultaat
wat je wil hebben. En dat is het punt wat ik wil maken in deze aflevering, is hoe belangrijk die basis is en dat als jij iemand bent die eigenlijk net uit dat oude stuk komt, waarbij je wel gewoon gewerkt hebt en misschien met plezier hebt gewerkt, maar waarbij je het nu wil omdraaien om echt na te gaan. Wat wil ik nou eigenlijk? echt doen, dan moet je eerst werken aan de basis, en die ligt bij jou zelf, de basis van hoe jij denkt
en hoe je je voelt. Die maakt eigenlijk al een draai voordat je die stappen, die ontwikkelingen gaat maken, die de mensen in mijn carriere switch traject maken. Dat is eerst een kijkje naar binnen en loslaten waar jij nog een stuk ongeduld merkt, dat je ergens anders wil zijn dan waar je nu bent, dan moet je loslaten. Het loslaten van denken in zwart -wit, in goede en fouten keuzes. Nee, elke keuze is gewoon een keuze. En van elke
keuze kun je weer meer leren over jezelf. En al die dingen die maken dat jouw basis wijzigt en op een ander fundament op een steviger fundament voor het volgen van je hart, kun je iets veel groters bouwen uiteindelijk. Dus het geduld wat je dan eigenlijk eerst moet kunnen uitoefenen en het oké zijn met waar je nu staat, dat loont zich op langere termijn, omdat je dan wel harder kunt gaan en ook beter kunt bouwen en groter
kunt bouwen. Dat was wat ik wilde delen met je vandaag naar aanleiding van mijn sporttraining vandaag. Ik kan wel voelen dat ik wel echt goed gewerkt heb vandaag, ook al voelde ik tijdens het trainen ergens dat het misschien niet zo hard was als ik zou willen. Ik kan nu aan mijn lichaam merken van oké, ik heb wel echt gewerkt aan de spieren die dat ook echt nodig hebben.
En dus herinner jezelf daar ook aan. Probeer ook echt te vangen wanneer je die energie hebt van het pushen, van het snel, sneller gaan dan waar je eigenlijk bent. En kijk eens of je dat voor jezelf los kunt laten en gewoon oké kunt zijn met waar je staat terwijl je ook op verkenning gaat. Want dat is natuurlijk de andere kant als je dus helemaal oké bent met waar je bent. Maar je hebt wel dat verlangen om een carriere switch
te maken. Er is wel actie nodig en er is wel voor nodig dat je ook uit je comfortzone gaat. Dus ongemak hoort helemaal bij het proces. Maar waar ik het over heb, wat je niet wil hebben, is die soort van negatieve energie eromheen. Dat is weerstand. Oké, nou, ik dank je voor het luisteren. Ik ben heel erg benieuwd wat je hiervan meeneemt. Als je dat met me wil delen, vind ik
altijd leuk. Ik kreeg gisteravond nog een mail over de twee afleveringen hiervoor en dat het heel erg gewaardeerd werd dat ik ook mijn eigen... Proces met jullie deel als luisteraar en dus dat vind ik heel leuk om te horen. Het is en leuk om te horen, maar ook nuttig voor mij om te horen, omdat ik dat natuurlijk goed weet van oké, nou dit zijn onderwerpen of een manier van vertellen die waardevol voor je is. En dat is natuurlijk wel echt helemaal mijn insteek met
het maken van deze podcast. Oké, dat was hem. Ik wens je een hele fijne dag of avond en hopelijk tot de volgende keer. Bye.