Hey, leuk dat je luistert naar deze aflevering van Helen's Choice. En dit is de laatste aflevering voordat ik vertrek op vakantie naar Indonesië voor drie weken. En het onderwerp van vandaag heeft er min of meer mee te maken. Ik heb morgen nog een dag voordat ik vertrek. En wat ik van
plan was te doen... En wat ik normaal gesproken ook gewend ben om te doen is dat ik van tevoren mij op zo 'n manier voorbereid dat wanneer ik met vakantie ben, en ik ga niet werken op vakantie, ik neem geen laptop mee, maar dat ik nog wel zichtbaar ben voor social media en via mijn e -mail. Er staan mensen op mijn e -maillijst die gewend zijn om heel regelmatig van mij te horen. En natuurlijk mijn podcast die natuurlijk iedere
week uitkomt, een nieuwe aflevering. Normaal gesproken zou ik dus van tevoren het zo voorbereid hebben dat tijdens mijn vakantie dat gewoon doorgaat. Omdat ik het van tevoren al ingepland heb of in ieder geval klaar heb staan om dat te kunnen publiceren. En dat ga ik deze keer anders doen. En de aanleiding weet ik niet zo heel goed, denk ik niet zo heel scherp op één moment te pinpointen. Maar het heeft eigenlijk te maken met een grotere verandering die al een tijdje gaande is achter
de schermen. Je hebt daar, als je vaker naar de podcast luistert, al het een en ander in meegekregen. En die grotere verandering die zorgt ervoor dat ik, ja, langzaam maar zeker dingen anders aan het doen ben. dan ik gewend ben te doen. En daarom gaat deze aflevering over, speel je om te winnen of speel je om niet te verliezen? Want dit is het punt. Ik denk dat heel veel mensen spelen om niet te verliezen zonder dat ze dat in de
gaten hebben. En ook ik was me daar in dit geval ook niet zo heel erg van bewust, niet echt van bewust. omdat ik doe natuurlijk al heel lang werk wat ik super leuk vind om te doen. En ik heb ook in eerdere afleveringen ook gezegd dat ook al doe je wat je heel erg leuk vindt om te doen, dat blijft niet altijd hetzelfde. Jij bent vijf jaar of tien jaar later, heb jij andere wensen, andere verlangens, andere behoeften.
En als het zo is dat jouw werk exact hetzelfde is als tien jaar geleden, Ja, dan schuurt dat gewoon. Dus het is heel natuurlijk dat je onderweg ook steeds een soort van aanpassingen doet aan de hand van veranderingen bij jou zelf in wat jij wil. En ik heb het afgelopen jaar een aantal dingen anders gedaan. Ik heb besluiten genomen die best wel heel rigoureus zijn. groot besluit was begin van het jaar om geen nieuwe ondernemerstrajecten
meer op te starten. Ik werk alleen nog met de ondernemers die al bij mij in een traject zaten voor het begin van het jaar. En ik ga het ook gewoon niet meer op die manier in ieder geval aanbieden, waarbij ik dus samen met ondernemers werk aan hun bedrijfsdoelen, dus doelen als ondernemer. Een ander iets wat ik anders heb gedaan en dat is veel recenter en daar heb ik ook over verteld
is de workshop planning & focus. Die workshop heb ik al heel vaak gegeven en de laatste keer was enkele weken terug, twee weken terug denk ik en ik besloot op het laatst dat het niet meer passend was om het op dezelfde manier te doen als voorheen. En waar hebben die veranderingen nou mee te maken? Die hebben er mee te maken dat Ja, dat ik weet dat ik nog een grotere verschuiving
te maken heb in mijn bedrijf. En die is misschien voor de buitenwereld niet zo chokerend, maar die impliceert wel een aantal nieuwe keuzes. Sommige daarvan heb ik dus inmiddels al gemaakt en andere, ja, die komen er nog aan. Maar waar ik mijn aandacht echt... opricht, want ik werk natuurlijk met mensen die een carriere switch
willen maken, die hun hart willen volgen. Maar in essentie, als ik echt kijk naar waarom ik doe wat ik doe, dan gaat het mij erom dat ik mensen kan helpen om een echte diepe persoonlijke verandering te kunnen implementeren voor zichzelf. En dat is dan nu op het werkvlak, als ik met mensen werk die een carriere switch willen maken. Maar achter de schermen werk ik ook met een aantal mensen die gewoon ook persoonlijk vlak een bepaalde
ontwikkeling willen doormaken. En ik werk heel graag met mensen die dat ook gewoon echt aan willen gaan. Gewoon een diepe transformatie bij jezelf. Want dat vraagt ook van iemand dat diegene ook dat... die confrontatie aan wil gaan, echt in de spiegel wil kijken. Ook gewoon het ongemak durft te voelen en te doorvoelen van verandering, want het is wel degelijk voelbaar als je buiten
je comfortzone gaat handelen. En ja, dat vind ik gewoon echt het mooiste om te doen en dat doe ik ook in die carriere switch trajecten. Maar in mijn lange termijn visie wordt dat nog veel groter en werk ik met veel meer mensen die dat ook op dat niveau aan willen gaan en die dat ook echt als iets moois en als iets belangrijks
zien omdat er meer mogelijk is. vinden ze het dan ook belangrijk om daarmee aan de slag te gaan, om dat ook mogelijk te maken en dat je zelf niet meer de bottleneck bent voor je eigen groei en je eigen transformatie. En om dat te kunnen doen, moet ik dat natuurlijk ook bij mijzelf
goed in de gaten houden. En waar ik dus achter kwam, en dat speelt al een tijdje, maar vandaag was eigenlijk echt het grote inzicht daarin, is het besef dat ik precies in een soort transitiefase zit, eigenlijk die grote revisie, maar dat ik nog heel erg vasthou aan iets wat me tot nu toe heel erg heeft geholpen om gewoon te komen tot waar ik nu ben. En dat is mijn manier van werken, mijn consistentie in bijvoorbeeld mijn zichtbaarheid. Ik ben heel zichtbaar online, op social media
en in de emails. Ik heb echt een bepaalde ritme. En ook met de podcasts, die breng ik iedere week uit en dat doe ik nu denk ik al twee jaar. En dat is ook mijn kracht geweest tot nu toe. Dus ik kon altijd heel erg bouwen op mijn discipline daarin. Ja, als ik besloot om iets gewoon iedere week te gaan doen, dan ging ik dat iedere week doen. Maar nu kom ik dus op het punt dat ook dat stuk niet meer helemaal klopt. Dus de manier waarop ik dat altijd gedaan heb op discipline,
voelt nu beperkt, beperkend en beknellend. En net als de manier waarop... de oude structuur van de planning en focus workshops vroeger altijd heel goed ook voor mij werkte om het op die manier ook te geven zo klopte het voor mij die laatste keer niet meer om het weer op die manier te doen en daarom heb ik hem helemaal van scratch eigenlijk weer opnieuw opgezet en daar was ik heel blij mee en dat merkte ik ook in mijn eigen energie maar ook in die van de deelnemers en hoe die
hele dag eigenlijk verliep Maar als ik nu dus ga kijken van jeetje, maar mijn kracht heeft hem tot nu toe gezeten in ook een stuk betrouwbaarheid en in de consistentie waarmee ik bepaalde dingen naar buiten breng in mijn content. Ja, hoe ziet het er dan uit als ik dat een beetje los zou laten? En dan moet ik misschien even toelichten.
Waarom zou je dat dan loslaten? De reden om dat los te laten is niet omdat het niet werkt of omdat dat niet goed zou zijn om te doen, want ik denk dat consistentie super belangrijk is in je eigen bedrijf. Maar de reden is het gevoel wat ik er nu bij heb en dat was vroeger dus niet. Post geleden was dat niet, want dat voelde gewoon voor mij als de manier om het te doen en zo was ik het ook gewend. Maar ik voel nu wel... alsof het voor mij niet meer klopt om het op die manier
te doen. Dus concreet gezien, ik heb dan voor ogen bijvoorbeeld twee of drie posts per week voor social media maken, iedere week één podcast aflevering, iedere week voor bepaalde email lijsten, één of twee emails, iedere maand twee keer een masterclass geven. Dus er zit echt een bepaalde consistentie, een bepaalde kadans in wat ik eigenlijk naar buiten breng. Maar dat gevoel dat dat niet klopt, dat merk ik omdat je steeds meer gaat voelen dat je dingen op wilskracht moet doen
en dat het meer energie vergt van je. Dus dan is het iets waar je misschien een beetje tegen aan hikt gevoelsmatig en dan toch gewoon moet, gewoon omdat het moet. Of omdat het hoort of omdat je het altijd zo gedaan hebt. En toen ik erbij ging stilstaan van waarom voelt dat toch een beetje alsof dat niet meer voor mij klopt. En wat ik toen ging doen is echt stilstaan bij wat er dan niet klopte, waarom, ook zeker de reden waarom ik daaraan blijf vasthouden, waarom
bleef ik het dan zo doen. En dan kom ik tot de conclusie... dat ik soms, niet altijd, maar soms die acties doe omdat ik bang ben voor de gevolgen als ik het niet meer zo zou doen. Dus de gedachte van wat zou er gebeuren als ik niet meer twee of drie keer per week iets op social media zou zetten? Wat zou er gebeuren als ik... misschien twee weken niks zou sturen per email of wat zou
er gebeuren als. Dus ik doe sommige dingen nog in die mate, omdat ergens stiekem, zonder dat ik daar het besef echt bij had, ik toch bang ben dat ik de controle kwijtraak als ik het niet doe. En misschien herken je zoiets ook wel bij jezelf. dat je blijft vasthouden aan iets wat misschien heel lang goed voor je gewerkt heeft,
maar nu echt een beetje begint te wringen. Dat kan de baan zijn waar je al jaren in zit, wat heel lang leuk is geweest, maar je toch al een tijdje voelt van het is het gewoon niet meer voor mij. En toch blijf je doorgaan op diezelfde manier, wetende dat het toch niet helemaal goed meer... voelt voor je. Of als je een bedrijf hebt heb jij het misschien wel met een doelgroep met wie je jarenlang werkt en ergens voelt van ja het is het niet helemaal maar ja weet je ik
blijf dit toch maar doen. Maar de vraag is waarom blijf je dat doen? Speel je om te winnen? Speel je voor dat wat je echt heel graag wil bereiken? Of speel je om niet te verliezen? En ik denk dat dat laatste, dat we dat veel meer doen dan we ons vaak realiseren. En toen ik dat zag, dat er wel degelijk van mij uit ook acties zijn die ik gewoon doe, omdat ik ze nou eenmaal zo besloten heb en omdat ik dat nou eenmaal altijd al deed, toen dacht ik, ja maar dat is voor mij niet meer
de juiste manier om het te doen. en ik dacht klopt het dan is het dan echt zo dat als ik even twee weken afwezig zou zijn en niks van mij zou laten horen ja zou ik dan echt ook geen nieuwe klanten meer krijgen zouden mensen me dan vergeten zijn en en natuurlijk is dat niet zo dat als ik daar gewoon hard op als ik daarover nadenkt bewust over nadenkt nee Wat een rare gedachte is het eigenlijk, maar die gedachte zit er stiekem
wel. Zolang je die niet uitspreekt zijn dat wel een soort van overtuigingen die wel drijven om door te gaan op de manier waarop je gewend bent dat te doen. En dus wat heb ik besloten toen ik dat inzag, wat heel eerlijk gezegd heel ongemakkelijk was. Want ja, ik ben dat nou eenmaal gewend. Maar ik dacht ja, ik ga me daar niet door laten leiden. En dus bedacht ik, wat zou ik normaal gesproken geneigd zijn om te doen als ik drie weken op vakantie ga? Nou, dat was ik ook van
plan om te doen. Alles voorbereiden zodat ik gewoon elke week zichtbaar ben en dan zit er ook... een stuk energie achter van ja dit moet gewoon gebeuren natuurlijk wil ik het ook maar er zit ook een deel achter wat gewoon vindt van nee maar ik moet gewoon zichtbaar zijn en ze ook een beetje pushen dat is een beetje op discipline en op wilskracht toen dacht ik ja dat kan ik wel weer doen op die manier maar dan doorbreek ik dat patroon niet want ik zie dus ook dat ik
daardoor dus niet bezig ben met alle aandacht verschuiven naar die grotere visie waar ik gewoon volop aan wil werken. En toen dacht ik weet je wat? Ik ga het dus anders doen. Ik ga het dus eigenlijk doen op een manier die ik heel spannend vind. En dat is dat ik dat dus niet van tevoren allemaal klaar heb staan op die manier. Dat het niet gebaseerd is op ik vind dat ik drie keer in de week een e -mail gestuurd moet hebben of drie keer in de week op social media enzovoort.
Wat ik ga doen, want ik heb nu nog maar na deze opname één dag voordat ik dus vertrek, of anderhalf eigenlijk. En ik heb nu bedacht, ik ga dat niet op die manier inplannen van tevoren. Ik ga alleen die dingen inplannen waarvan ik voel dit is wat ik wil brengen nu. Dit is wat ik wil maken om straks terwijl ik op vakantie ben ook daadwerkelijk... te laten versturen, want je kan dat van tevoren inplannen. En misschien is dat wel helemaal niets.
Dan ga ik morgen gewoon bij stilstaan van is er iets wat ik echt van tevoren nog wil voorbereiden om tijdens mijn vakantie toch te kunnen delen. En op dit moment weet ik dat niet, maar ik heb gewoon alles van tafel geveegd en mezelf verteld dat het echt oké is. Als ik dat niet doe, want ik wil gewoon, ik wil mijn systeem, mijn brein trainen, bewijzen dat de tegendeel ook waar kan zijn. Dat ook als ik even verdwijn en ook als ik alleen maar iets maak omdat ik echt voel dit
wil ik nu naar buiten brengen. Ook dan kunnen er gewoon mensen op mijn pad blijven komen en nieuwe klanten kan verwelkomen. Weet je, er zijn zoveel andere manieren waarop je... zichtbaar blijft en mensen aantrekt die het beste met je kunnen werken in deze fase. En ik denk dat dat juist de deuren opent die tot nu toe misschien gesloten bleven. En die boodschap heb ik ook voor jou als je herkent dat je blijft vasthouden aan iets ouds. Wat is dan die neiging die jij
zelf hebt? Op welke manier steek je tijd en energie in dingen om maar niet te verliezen. Het kan ook in je relatie zijn of in vriendschappen dat je tijd en energie erin steekt omdat je eigenlijk bang bent voor een bepaalde confrontatie of bang bent om een relatie of een vriendschap te verliezen of bang bent voor... kritiek of afwijzingen of wat mensen dan van je denken als je het anders zou doen. En dus blijven we de dingen maar doen zoals iedereen dat van ons gewend is en wij ook
zelf gewend zijn van onszelf. En dat is waardoor we zelf de bottleneck zijn in onze eigen groei. Je hebt een hokje gecreëerd wat een hele tijd heel goed voor je heeft gewerkt. Maar zelf zorg je er ook voor dat je alleen maar blijft verstevigen wat dat hokje is. En op een gegeven moment zou je dat eigenlijk ontgroeien omdat je al je tijd en energie erin steekt om dat hokje nog steviger te maken. Daardoor breek je er niet doorheen. Daardoor kan je wel kijken naar die grotere bubbel
in de verte waar je eigenlijk naartoe wil. Maar daar steek je dan geen tijd en aandacht in. Niet genoeg om die oversteek ook te kunnen maken. Niet genoeg om dat hokje te kunnen doorbreken waar je nu in zit. En dat is precies wat ik zo duidelijk zag en voelde vandaag. Dat ik dacht
jeetje, op veel meer plekken dan ik dacht. Hou ik mijzelf in dat hokje wat ik voor mezelf heb gebouwd, dat gestructureerde hokje, wat vooral ook heel betrouwbaar was en wat me zoveel heeft gebracht, maar daarmee ga ik niet komen bij die grote visie die ik voor ogen heb. Want het is ook zo dat de afgelopen weken, maanden misschien, maar vooral weken, zijn er dingen op mijn pad gekomen die helemaal passen bij die grotere visie.
Ik merk aan mezelf gewoon hoe ongelooflijk het eigenlijk is dat er ineens deuren opengaan waarvan ik niet had kunnen bedenken dat dat mij ook bij die grotere fysie zou kunnen brengen. Het is als een soort mooie verrassing en mooi cadeau.
En tegelijkertijd merk ik ook dat ik zelf dan degene ben die bijna de rem erop wil zetten, omdat ik denk van, maar zo... zo makkelijk kan het toch niet zijn of zo, het kan me toch niet in mijn schoot worden geworpen en dan ga je eigenlijk bijna dingen verzinnen om het af te zwakken of om ervoor te zorgen dat het misschien niet zo
hard gaat als het zou kunnen gaan. En ik denk dat het heel goed is als we alert blijven op onze eigen gedachtenspinsels die ontstaan op het moment dat er magische dingen op je pad komen. Want ik merkte het laatst ook bij een vriendin en die had een heel toffe idee, echt een hele grote wens die in vervulling zou kunnen komen. En heel veel dingen die zouden haar daarin kunnen ondersteunen. Maar in wat ze vertelde daarover... was heel makkelijk op te maken dat ze dat niet
echt kon toelaten. De hulp die ze zou krijgen, de support, wat er eigenlijk allemaal al is, maar wat ze dan eigenlijk op een afstand houdt, omdat ze ergens vindt dat ze dat niet verdient om het op die manier aangereikt te krijgen. En misschien herken je dat ook bij jezelf, dat op het moment dat dingen eigenlijk soepel lopen, en in één keer mensen op jouw pad komen, kansen op je pad komen dat je denkt, wat gebeurt er?
en dat je dan zelf iets denkt, gaat piekeren of dat je dingen gaat doen waardoor je net bijna meteen ook de kop indrukt en dat is iets dat als je er alert op bent en je kunt jezelf de ruimte geven om ook gewoon te ontvangen wat er aan moois aankomt en wat je ook gewoon verdiend om te ontvangen, dat je dat ook gewoon binnen laat komen. Dus aan de ene kant scherp blijven op welke patronen ben ik in stand aan het houden en wat is de werkelijke intentie daarachter.
Ben je meer aan het beschermen om niet te verliezen of ben je echt aan het werken aan jouw droom en jouw lange termijn visie en de dingen waar je heel enthousiast van wordt. En de makkelijkste manier om dat onderscheid te kunnen maken, of je in het een of in het ander zit, is het gevoel wat je erbij hebt. Heb je het gevoel dat je echt jezelf moet, ja, een beetje moet dwingen of op
wilskracht dingen moet doen? Of heb je echt zo 'n energie die ervoor zorgt dat je gewoon doet wat ervoor nodig is en dat het bijna, ja, soms bijna moeiteloos gaat en dat... dat je ook heel veel in korte tijd voor elkaar kunt krijgen, omdat je zo een andere energie hebt wanneer je bezig bent met dat waar je enthousiast over bent.
En als je die twee goed uit elkaar weet te houden en je wordt steeds scherper op het opmerken van in welke energie je nu zit, dan wordt het steeds makkelijker om jezelf vooral te richten op die plek waar jij naartoe wil werken. En dan zul je zien dat je dat ook veel sneller bereikt en makkelijker bereikt en met meer ondersteuning dan wanneer je blijft vasthouden aan het oude. Wat ooit heel goed voor je is geweest, maar wat je gewoon niet daar gaat brengen waar jij naartoe
wil. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Ja, als je denkt dat iemand anders hier baat bij heeft, stuur het ook vooral door. Waardeer je deze podcast? Geef het dan 5 sterren en laat iets van een opmerking achter. Dat zou ik echt super vinden. Het betekent dus wel dat het mogelijk zou kunnen zijn dat je even een paar weken niks van me hoort. Of misschien ook wel. Ik ga het morgen zien wat ik klaar ga zetten. Helemaal niks of toch wel iets. En ik hoop dat je er de volgende keer weer
bij bent. Oké, bye bye.