Hey, leuk dat je luistert naar deze aflevering van Helen's Choice. En in deze aflevering ga ik het hebben over het onderwerp loslaten of loskomen om jouw veranderd proces weer een boost te geven en om weer verder te komen voor datgene wat jij graag wilt bereiken. En er was een aanleiding voor en dat is vorige week geweest waarbij ik vier coaching-coach gesprekken op een dag had. En ja, gek genoeg zag ik ineens dit thema naar voren komen in alle vier de gesprekken.
Ik heb dat toen ook genoteerd als een mooi onderwerp voor deze podcast. En ik kwam hem bij mijzelf ook nog eens een keer tegen, want misschien weet jij dat ik bezig ben met het schrijven van een boek. Dat is mijn eerste boek. Dat is een wens die ik al heel lang heb om een boek te schrijven. En in dat boek ga ik de lezen meenemen in de basis van een persoonlijk transformatie proces.
En ik heb in september, ik heb daar hulp aan ingeschakeld omdat ik ook wel zag van nou weet je als ik dat in mijn eentje ga doen, dan is de kans heel groot dat het enorm lang gaat duren voordat ik daarmee aan een slag ga en dan is de kans misschien ook wel best klein dat ik het echt afmaak en uitbreng. Je kan daar de statistieken bij opzoeken.
Als je weet dat ik geloof de helft van de Nederlanders wel een boek zou willen schrijven, maar bijna niemand daar echt aan begint en laat staan, het ook echt daadwerkelijk afmaakt. Nou dan snap je denk ik ook wel waarom ik heb gedacht, nou laat ik daar eens hulp bij vragen.
En ik ben daarom drie dagen op een schrijveretred geweest en dat was in september van 2024, dus dat is inmiddels al een paar maanden geleden en dankzij die drie dagen en het voorbereidende werk wat erbij hoorde staat een heel groot deel van het boek er al. Daar heb ik dat al voor een groot deel geschreven, maar er moet er gelijkertijd ook nog best wel heel wat aangeboren.
Ik had gedacht na die drie dagen van oké, nou dan plen ik een aantal dagen in de agenda en dan ga ik daar gewoon zelf voor zitten om dat verder af te maken en te vervijnen en zovoorts. En ik heb daar één keer voor gezeten en de andere dagen die ik had bedacht, daar heb ik eigenlijk gewoon geen gehoor aan gegeven.
En ja weet je, dat is natuurlijk heel confronterend, het is irritant, want het is natuurlijk wel een gedachte die iedere keer weer voorbij komt van oh ja ik moet weer voor het boek gaan zitten en weet je hoe langer het duurt, hoe groter die drempel ook wordt, wat in je hoofd maakt het steeds groter en dat je denkt oh ik moet eigenlijk weer helemaal opnieuw beginnen, ik moet weer helemaal opnieuw naar kijken.
Maar goed inmiddels het is natuurlijk niet de eerste keer dat ik iets heb uitgesteld en dus ik weet ook heel goed hoe dat werkt en ik weet wat in mijn hoofd veel groter is dan de werkelijkheid. Maar ja, dan is natuurlijk nog wel de vraag hoe krijg ik mezelf zover.
En toen dus vorige week dat onderwerp naar voren kwam over loslaten en het loskomen, toen kon ik dat ook meteen toepassen op deze situatie bij mijzelf, want waar ik van los moet komen om dat boek verder af te schrijven, is eigenlijk de routine die ik heb. Dus ik heb al een bepaalde manier van mijn dagen indelen, mijn week indelen, ik heb al een bepaalde planning voor ogen en dat doe ik al heel lang op deze manier.
En dus had ik bijvoorbeeld wel een schrijfdag ingeplant, maar het is dan niet de hele dag, want dan combineren ik het nog met iets anders en dan ging ik dat ook nog doen en ik merk gewoon dat dat voor mij niet genoeg is om echt los te komen van al het andere werk en zolang er ook andere dingen door mijn hoofd spoken die ik ook zou kunnen doen, die ik even snel tussendoor kan doen, heb ik niet de rust om te schrijven voor mijn
boek, want daarvoor moet ik daar, daar heb ik gewoon tijd voor nodig, daarvoor moet ik niet in mijn achterhoofd hebben van oh, om zo laat moet ik stoppen, want dan ga ik nog een post schrijven bijvoorbeeld of dan heb ik nog een afspraak. Dus al dat soort dingen, dat moet ik gewoon niet hebben. Voor mij is het belangrijk dat ik in deze iets doe om daadwerkelijk los te komen van mijn hele routine van die dag en dat ik ook een beetje loskom van mijn weekroutine zoals ik die tot nu toe gewend ben.
Nou, los komen gaat niet alleen maar over los komen van jouw structuur en van jouw dagstructuur enzovoorts, dat ik ga je in deze aflevering meenemen in verschillende manieren waarop je als iemand die door een transformatie proces gaat soms moet los komen van iets wat oud is en wat gewoon niet meer helpt en je ook zelfs tegenwerkt om verder te komen in jouw veranderingproces.
Nou, zoals ik al zei, dat waren dus vier gesprekken en eigenlijk vanaf het eerste gesprek wat ik had met iemand kwam ter sprake dat je soms moet loskomen van hoe je communiceert. Dit is een client die het heel druk heeft, echt veel afspraken op een dag en een enorme denker, ze is heel erg veelzijdig en ik weet, dat is natuurlijk een soort van voorrecht als coach, dat ik dat mij zoveel wordt toevertrout van wat er in iemand omgaat.
Dus ik krijg heel veel van de gedachten te weten van iemand en de gevoelens te weten omdat ze dat met mij delen en die veilige setting er is in zo'n coachings traject om dat ook te doen, dat ik dus heel veel dingen hoor die nooit uitgesproken worden. En dat check ik natuurlijk, dat is geen aanname van mij maar dat check ik door gewoon vragen erover te stellen.
Dus als ik merk dat mijn client ergens tegen aanloopt en die ergens zich ergens aan of die is ergens gefrustreerd over de gebeurtenis op het werk bijvoorbeeld en ik vraag dan van wat heb je ermee gedaan, hoe heb je erop gereageerd. Als dan blijkt dat dingen niet uitgesproken zijn waardoor diegene daar zelf mee blijft zitten en erover blijft malen en ik zie dat op meerdere punten terugkomen dan is dat natuurlijk iets waar we het over hebben tijdens die sessie.
En misschien herken je dat ook dat je in je hoofd eigenlijk heel veel scenario's laat afspelen van wat er gebeurd is en dat je ook als je daar gewoon bij stil staat en je zou dat voor jezelf ook kunnen opschrijven, dat je daar ook allerlei conclusies aan toedeel. Dus er zijn dingen gebeurd, er zijn dingen gezegd of iemand heeft op een bepaalde manier gehandeld waar jij iets van vindt en je geeft daar ook een bepaalde betekenis aan waarvan je niet checked of dat ook daadwerkelijk zo is.
Dus misschien heeft een collega of een leidinggevende iets gezegd of iets van jou geëist verwacht, waar je dan wel ja tegen gezegd hebt maar wat je dan wel stort dat het misschien op die manier is gebeurd of dat diegene niet bij gecheckt heeft of je daar wel tijd voor hebt enzovoorts. En dus komt er in jouw hoofd daar achteraan ook nog eens allerlei gedachten die te maken hebben met de gebeurtenis.
Dus je hebt aan de ene kant de gebeurtenis zelf zoals dat op een camera vastgelegd zou kunnen worden en zoals een ander dat dan ook zou zien gebeuren als je dat zou opnemen. En je hebt de gedachte gang en de betekenis die je daar aan geeft wat een projectie is van wat er in jouw binnenwereld gebeurt, een aanleiding van zo'n gebeurtenis.
Dus je zou kunnen concluderen misschien, misschien geef je dat de betekenis dat jouw manager geen rekening met je houdt omdat hij iets van jou vraagt wat meteen morgen af moet terwijl je helemaal vol zit met werk. En dat bespreken dan niet, maar misschien zeg je het wel eventjes, maar misschien niet heel duidelijk of je zegt helemaal niks en je zegt alleen maar ja, dat komt er dan aan.
En vervolgens gaan er allerlei dingen door jouw hoofd waarmee je eigenlijk aan het verwerken bent van wat je er eigenlijk van vindt, wat je er echt van vindt en wat je daar aan frustreert of wat je daarbij voelt. En dat is dan iets waar jij mee zit en wat je dan misschien niet uitspreekt.
Nou dat is waar dat gesprek ook over ging met mijn klient en zat er echt last van omdat het niet één keer gebeurt, maar het zijn meerdere momenten met meerdere mensen waarbij ze niet uitspraken wat ze werkelijk wilden zeggen, waarbij ze daardoor ook de grenzen niet aangaf, waardoor ze met veel meer werk kwam te zitten dan ze werkelijk aankom binnen haar werktijd, waardoor ze veel moest overwerken en soms avonds nog bezig was.
En dat hoopt zich dan op en dat is dan niet iets van de laatste weken, maar dat is gewoon een structureel manier van handelen en communiceren met alle gevolgen van dien.
En de gevolgen daarvan zijn frustratie, irritatie, maar ook gewoon heel weinig tijd voor de dingen die ze gepland had om te doen, want er komen allerlei dingen tussen door die gevraagd worden en omdat ze dan geen grenzen aangeeft of geen nee zegt of niet zegt wat ze dan echt denkt, neemt ze alles aan en dus ook de dingen die misschien helemaal niet meteen zouden hoeven als je het zou bespreken.
En dat wil dus ook zeggen dat er een patron is die je zelf hanteert, dat heeft niets met de ander te maken, maar er is een patron wat je zelf hebt en in stand houdt door op dezelfde manier met dit soort situaties om te gaan.
En dat is iets wat je dus in de weg kan staan om verder te komen, want als jij je tijd en energie anders wilt besteden als jij veel meer aandacht wil hebben voor de dingen die voor jou belangrijk zijn, maar daar moet je ook ruimte en tijd voor maken, dan is het dus nodig dat je loskomt van een bepaald communicatiepatroon in dit voorbeeld. En dus begint dat bij bewustwoording.
Nou kun je daarvan bewust zijn dat je niet altijd je grenzen aangeeft, dat je dat heel lastig vindt, maar als ik in zo'n coaching-sessie met iemand bezig ben, dan willen we dat heel specifiek krijgen. Als coach moet je kunnen uitzoomen en inzoomen en dat doet dan samen met de cliënt, want juist als je heel specifiek wordt, dus ik vraag ook altijd naar voorbeelden. Oké, geef maar een voorbeeld. Wat heb je dan bij voorbeeld niet gezegd wat je wel had willen zeggen?
Of waarvan je achteraf dacht van oh had ik dat maar gezegd. En juist door zo concreet in te gaan op die voorbeelden kun je gaan zien wat er nou werkelijk gebeurt bij jezelf en kun je eigenlijk van ja, het is heel gek. Je kijkt er eigenlijk dichterbij, want je gaat inzoomen, maar je bekijkt het ook van een afstand omdat je erover praat of omdat je het misschien voor jezelf uitschrijft wat er is gebeurd.
Maar het zorgt ervoor dat je eigenlijk ook een soort van emotioneel distanciëert van wat er gebeurt in zo'n situatie. En dan kun je dus ook kijken, observeren van ja, wat is eigenlijk het gevolg van het feit dat ik daar verder niks over zeg. Hoe zou de ander daar misschien heel anders naar kijken? Wat zouden kunnen veranderen als ik daar wel anders op zou reageren?
En doordat in die sessie te bespreken en je kan dat dus ook voor jezelf doen, maar dan moet je het ja of met iemand bespreken of je schrijft het voor jezelf uit. Maar wat je natuurlijk ook wil is dat je het in de dagelijkse praktijk ook anders gaat doen. Dus je gaat niet alleen maar terug kijken van oké maar wat is daar gebeurd en wat vertelt je dat over je eigen patronen? Waar mag je ook los van komen?
Maar vervolgens wil je dat natuurlijk in de huidige situatie op je werk bijvoorbeeld ook anders gaan aanpakken. En dus heb ik ook een oefening meegegeven, een observatie oefening, om ook op te schrijven van oké, waar merk je dat je dingen niet uitsprekt die je wel zouden kunnen helpen om uit te spreken? Waar merk je bij jezelf een bepaalde frustratie of een irritatie of waar merk je dat je enorm veel energie verliest door een bepaalde gebeurtenis?
En door die situaties voor jezelf op te schrijven, door erbij te schrijven van oké, maar wat heb ik hier niet uitgesproken, wat ik wel zou kunnen uitspreken en wat is de consequentie van het niet uitspreken? Van wat ik hier denk of wat ik hier ervaar? Of het niet bespreken ervan, of het niet checken ervan, of het niet navragen ervan? En door dat eigenlijk te doen, distanciëer je jezelf al sowieso een beetje van die situaties.
Maar kun je ook kijken van oké, in welke situaties wil ik er alsnog iets van zeggen of wil ik alsnog iets besprekbaar maken of wil ik alsnog checken hoe de ander erin staat? Want dat hoeft niet in elke situatie zo te zijn dat je daar echt iets mee wil doen, maar je gaat wel heel graag zien waar je dat wel zou kunnen doen. En op het moment dat je dat wel gaat doen, dan zet je namelijk ook al in gang dat je veel meer gaat loslaten van die oude communicatiepatronen die je hebt.
En het is niet altijd makkelijk, want het is anders communiceren kan heel spannend zijn, het kan je enorm triggenen om iets uit te spreken wat je normaal gesproken zou laten zitten. Want misschien vertel je jezelf wel dat het niet zo erg is of niet zo belangrijk om te zeggen.
Maar als je dat voor jezelf goed op een rijtje hebt staan, wat de consequenties ervan zijn dat je dingen niet uitspreekt en het bezorgt je bijvoorbeeld meer stress, meer onrust op dat je er slecht van slaapt, dat je er nog vaak over nadenkt enzovoorts, dan heeft het wel degelijk veel meer negatieve gevolgen dan je misschien eerder doorhad.
Want als je alles een soort van onbelangrijk maakt, dat je denkt van ik moet niet zo moeilijk doen, of het is niet zo erg, het is maar iets kleinst, dan maakt je het jezelf eigenlijk een soort van makkelijk zodat je niet hoeft te dealen met het ongemakkelijke gevoel om dingen anders te doen en dingen uit te gaan spreken als je niet gewend bent.
Nou, ik geef nu natuurlijk het voorbeeld van dingen uitspreken als je niet gewend bent, maar dit kan natuurlijk ook zijn dat je normaal gesproken heel snel boos wordt, altijd in de verdediging meteen schiet en alles eruit vlakt en dat voor jou juist de kunst ligt in eens kijken waar de situatie en mij zelf veel meer zou dienen als ik even pas op de plaats maak en dat ik niet gelijk reageer en dat je dus daarmee oefent, want dan is dat buiten je comfortzone eigenlijk dingen anders doen,
dan wil je dus loskomen van jouw gewoonte om bijvoorbeeld heel snel uit je slof te schieten. Dus dat was één van de voorbeelden die naar voren kwam waarbij loskomen echt het thema was van van die sessie. Het andere voorbeeld dat ging over het voelen van emoties, emoties die opkomen. Kijk in zo'n verander proces als je echt door een persoonlijk transformatie proces heen gaat. En ja, ik ben ervan overtuigd dat als jij bezig bent om te ontdekken wat je eigenlijk echt wil
doen en je wil je hart volgen, dan is dat een persoonlijk transformatie proces. Dat wil zeggen dat zo'n verandering vraagt een verandering van jouwzelf. Het vraagt een verandering in hoe je naar jezelf kijkt. Het vraagt een verandering in ook loskomen van bepaalde zekerheden, dat je soms ook moet omarmen, dat je even het antwoord nog even niet weet en dat zijn allemaal ongemakkelijke dingen die je niet gewend bent te doen, maar die wel degelijk onderdeel uitmaken
van zo'n verandering proces. En het is dus ook iets wat heel veel voorkomt dat in zo'n traject je enorm wordt uitgedaagd en dat is echt niet omdat ik als coach zeg maar het soort van onmogelijke vragen of vragen om hele grote stappen te nemen. Nee, want ik sluit zo veel mogelijk aan bij waar iemand staat, maar dat wil niet zeggen dat je nooit getriggerd wordt,
want het is juist een goed teken als je getriggerd wordt. Als je denkt, oe, maar ik weet niet of ik dat kan doen of, oe, daar voel ik wel heel veel ongemak bij of dat vind ik wel spannend om te doen. Weet je, dat is juist goed omdat het is een signaal dat je de grenzen aan het opzoeken bent van wat binnen jouw comfortzone ligt en de verandering die je zoekt, die ligt daarbuiten, die ligt niet in
jouw comfortzone. En een van de cliënten die, ja, die werd enorm getriggerd door een opdrachtenoefening en dat kwam enorm veel bij los. Dus soms kwam er gewoon heel veel emoties ook los. En dat kan, ja, heel ongemakkelijk zijn. En natuurlijk hebben we het er dan over om te kijken van wat triggert die emotie. Weet je, wat is, wat is de aanleiding van de emotie die loskomt? Wat is
die emotie? Waar komt dat vandaan? En soms, soms is de bewustwoording over wat eigenlijk echt die emotie triggert, is soms al voldoende om het ook weer los te kunnen laten en verder te kunnen gaan. Maar dat is niet altijd zo. Soms weet je niet waarom die emotie bij je opkomt en waarom die zo intense is. En dat is niet erg. Want loskomen van die emoties en de patronen die je hebt, dat kan ook zonder dat je daar alles over begrijpt. En wat ik ook veel zie in het trajecte is,
dat sommige mensen juist te veel willen begrijpen van wat er bij hen gebeurt. En die zijn dus eigenlijk vooral bezig met hun hoofd. Terwijl het minstens zo belangrijk is om het gewoon te doorvoelen. Dus wat er ook in je opkomt, als je iets spannend vindt, ongemakkelijk of er kan misschien verdriet boven, het is juist belangrijk dat je dat gewoon kunt laten zijn en dat het er mag zijn. En voor mij als coaches natuurlijk mijn taak om in zo'n sessie en soms in een groepssessie ook gewoon die
veilige plek te bieden, dat dat er ook gewoon mag zijn. Want we zijn geneigd om het heel snel weg te stoppen omdat het niet prettig is om het te voelen, omdat je er misschien zelf iets van vindt dat het bij je opkomt. En heel vaak komt er een oordeel op van ik moet niet zo moeilijk doen, weet je wel, gewoon ik moet het gewoon doen. En dat is nou precies wat averrechts werkt.
Dus als je blijft forceren op die manier met jouw hoofd, met jouw mind, probeer je eigenlijk jezelf te dwingen om datgene te doen waar je steeds tegenaan hikt of waar je nu tegenaan hikt om stappen in te zetten, juist dat, dat is weerstand bieden tegen wat er gewoon is. En als er gewoon emotie is, dan ben je veel makkelijker af door het op te laten komen en het te doorvoelen. En nou die indruk hebben we niet altijd, want ja weet je, het is niet altijd fijn om intenten emoties te voelen
als je misschien verdriet voet opkomt of spanning of zo. Maar in werkelijkheid is zo'n moment waarbij je dat toelaat, is eigenlijk heel kort. Weet je, dat is met een halve minuut dat er uit laten, dat uitsprek, dat voelen ook vooral. Dat daarmee laat je al zoveel los aan emotie, wat anders opgekrokpt blijft en je gaat merken dat als je dat toelaat, wanneer dat er is, dan kun je daarna namelijk veel makkelijker die stappen zetten waar je daarvoor, dat tegen moest vechten en jezelf
bijna moest dwingen om ook maar iets van een actie te ondernemen. En kijk, het kan ook zijn dat je juist wel heel veel actie ondernam maar dat je dat heel erg op wilskracht kon doen en dat je vooral in actiestand was terwijl je tegelijkertijd ook de onderliggende emoties aan het vermijden bent. En wat je dan merkt is dat je wel veel actie neemt maar dat resultaten er niet naar zijn. Dus dat je ziet van, hey eigenlijk zou ik hier meer van mogen verwachten aan resultaten of wat er eigenlijk
in beweging wordt gezet als ik kijk naar wat ik ervoor doe. Dus als je het gevoel hebt dat je enorm aan het pushen bent maar ja er zit toch eigenlijk geen vooruitgang in je resultaten, dan is het wel aardig om even een stapje te vertragen om te kijken van welke emoties willen er eigenlijk doorkomen omdat we ook onbewust vaak keihard rennen en keihard werken om
iets niet te hoeven voelen. Maar juist als je gewoon even je voet van het gaspedaal afhaalt waardoor je wat meer vertraagt, dan kom je begreepen met op een snelheid waarbij je gevoel ook de kans heeft om naar voren te komen en anders ja, voel je ook gewoon niet goed.
En dus dat is een tweede manier waarop het thema loskomen bij jou ook van toepassing kan zijn en als je dus kunt loskomen van die emoties door ze gewoon te doorvoelen en dus niet door ze te vermijden en te negeren of te overroelen of te overstemmen, dan zul je zien
dat je daardoor ook meer stappen kunt maken naar buurt. Dat is een alarmpje voor mij. Een derde waar je van los kan komen is ook het loskomen van gewoontes die je hebt en dat heeft ook te maken met soms ja tijdelijk niet weten dat je daar oké mee bent dat je even niet weet wat er gaat komen. En dus ik had met de clienten ook over dat over het feit dat ze dat is gestopt met haar werk en dat ze eigenlijk nog een beetje met één voet in het oude werk zat ook hoeft ze niet meer
te werken. Ja ze moesten ook wel vaak aan denken terwijl ja ze willen het werk ook helemaal niet meer doen ze willen juist een andere richting op maar ze voelde het heel moeilijk om daarvan los te raken en van de collega's met wie ze nog contact heeft en maar ook gewoon aan invulling geven aan haar dag wat natuurlijk tot nu toe een soort van gegeven was door de weeks en nu in één keer hoefde dat niet meer en dat mag dus een nieuwe invulling krijgen dan kan het de neiging zijn om
je dagen meteen vol te plannen maar het is juist ook heel goed om het even niet geforceerd in te willen vullen en dus je mag het ook best wel even de tijd geven om daarvan los te komen en het wil niet zeggen dat je helemaal niks doet en met de tijd die je nu in één keer hebt in overvloed maar als je ergens weg gaat en het maakt echt niet uit of je nou goede tijd hebt gehad bij je werkgever of een slechte tijd het is ook een afronding het is ook een afscheid het is ook
loslaten en soms als je daar als je ergens weg gaat en het is niet zo leuk gegaan aan het einde dan moet je misschien ook los komen van misschien verdrietige emoties en de boosheid en dat je daar nog doorheen moet voordat je ook echt ja soort van helemaal los komt van het oude stuk waarna er weer een nieuw hoofdstuk begint en dan is het fijn als je een stip op de horizon hebt dat je weet waar je naartoe werkt al is het alleen maar dat je werkt toe werkt naar de vraag wat wil ik
nou eigenlijk echt of misschien wil je toewerken aan antwoord op de vraag zal ik iets voor mezelf beginnen ook dat is een stip op de horizon maar in between kan het best zijn dat je het gewoon even niet weet dat je gewoon even niet weet hoe je je tijd precies gaat invullen en ja weet je dat hoef je ook niet binnen een week exact te weten dus het is heel mooi als je ja als je ook gewoon op die manier kunt loskomen van wat je achterlaat en daar kom ik eigenlijk bij het vierde en het vierde
heeft daar ook al een beetje mee te maken en dat is eigenlijk een focus op het proces waar je in zit in plaats van een specifiek resultaat een specifieke uitkomst in in het carrière traject hebben we een fase waarbij mensen heel erg aan het verkennen zijn wat hun interesse zijn ze hebben een interesse gebied dat gaan ze dan verder onderzoeken maar wat de nadruk heeft in die fase is vooral het exploreren en dat wil dus zeggen dat je dingen gaat doen mensen gaat spreken en ontmoeten nieuw
mensen gaat leren kennen zonder dat dat per se betekent dat je dat werk wil doen wat zij doen weet je heel veel mensen gaan daar in onbewust met de gedachte van ja maar er moet wel soort van uitkomen dat ja dat ik dat werk wil gaan doen want ja anders anders is het zo raar om aan zo'n actie te beginnen terwijl het juist de kracht is om het gewoon te mogen exploreren omdat het je leuk lijkt omdat het je interessant lijkt omdat je het gewoon wil en omdat het kan want
daar zit een bepaalde speelsheid in en een bepaalde luchtigheid in die je ook moet hebben om om je hart te kunnen volgen om überhaupt al te kunnen voelen wat je ook zou willen en daarvoor moet je ook gewoon een beetje los komen van het doel gericht dat is tijdelijk loskomen ervan van het doel gericht het uitkomst gericht en dat je ja veel meer binnen laat en veel meer toe laat dat wat je ook doet dat het sowieso een proces is wat je gaat dienen en dus dat is het vierde wat ik
jou wilde meegeven over het loskomen en het los laten nou ik ter afsluiting heb ook een vraag voor jou en die vraag is waarin zit jij jezelf misschien onbewust nog vast waardoor je niet verder komt als mijn eerste vraag en het tweede is wat mag jij toe laten om los te komen van wat jou niet meer dient wat mag je toe laten of wie mag je toe laten om los te komen van wat jou niet meer dient nou ik hoop dat deze afleving jou wel heeft gediend dat het je inzicht te brengt of dat er iets
bij je los komt waardoor je nou ook weer volgende stappen kunt ondernemen voor de verandering die je graag wilt als je denkt dat iemand anders hier iets aan heeft aan deze podcast aflevering delen het alsjeblieft ik ik hoop zoveel mogelijk mensen te activeren op deze manier om stappen te zetten voor wat ze willen en ik dank je wel voor het luisteren en wil licht tot de volgende keer