WTTAA #347 - ROB VANOUDENHOVEN & JORIS HESSELS (LIVE IN GENT)

The first step on the road to recovery is admitting you have a problem. Welcome. TV Gelderland 2021 Een bepaalde organisatie berust op louter toeval. En welkom bij de vijfde avond van onze allereerste live podcast wereldtournee van Vlaanderen vanuit een uitverkochte vooruit in de vieren Vlaamse steden Gent. Ik dacht dat we nog sovinistischer waren aan Antwerpenaren. Gent. Ja, voilà. De hoofdstad van West-Vlaanderen. De Oost-Vlaanderen.

Het heet de parking tour. Het interesseert ons niet. We gaan dat nog eens doen. De hoofdstad van Oost-Vlaanderen. De sympathiekste van alle Vlaamse provincies. En jullie denken nu, dat zeggen ze overal, waar ze komen. En dat is waar. Behalve in West-Vlaanderen, want zo goed kunnen zelfs wij niet liegen. Gent, we hebben vanavond twee geweldige gasten voor jullie. Twee gasten die gaan zorgen voor een lach.

Misschien een traan. En wie weet wordt er zelfs iets geleerd op het einde van de avond. We beloven niks, maar dat we ons gaan amuseren, dat staat in ieder geval alvast. Onze eerste gast van vanavond is acteur...

radio- en televisiemaker en presentator. In 2003 studeerde hij af aan het RIT in Brussel en ging meteen aan de slag als theateracteur in gezelschappen als Het Gevolg, Het Paleis, Kopergiterij, Orca... en Theater Ultima Thule. Op tv zagen we Min Reekse als Zuidflank, Vriendinnen, De Dag, Koppers, Professor T. en zo verder. Ook speelde hij de rol van Pannenkoek, de beste vriend van Filip Geubels, in dien sitcom Geub.

Afgelopen jaar was hij samen met zijn goede vriend Dominique van Malder een van de kippen Tick & Tock in The Masked Singer. Daar moeten we het nog even over hebben. Het is trouwens samen met diezelfde Dominique van Malder dat hij zijn grote doorbraak zou maken in het bekroonde programma Radio Gaga. Een reeks die drie seizoenen kreeg. Op Stubru presenteert hij sinds vorig jaar iedere zondagochtend Jo...

Ries staat op. Hij nam ook deel aan de programma's De Code van Koppens en de Expeditie Groenland. En het was op dat programma dat er iets moois bloeide tussen hem en Victor Verhulst. Waarmee hij te zien is in het eigenzinnige reisprogramma. zonder sterren. Vandaag reist hij echter speciaal voor jullie. Speciaal tot in de vooruit in Gent. Graag een overdreven enthousiast applaus. En Gent, hou het vol totdat hem op de stoel zit. Dat is altijd tof. Voor niemand minder dan Joris Hessels!

Goedenavond Gent. Wow, wow, wow. Dat is echt heel lang geleden dat ik nog zo'n fantastisch applaus heb gekregen. Voor mij was dat vanmorgen tien toiletten. Dag jongens. Welkom in Gent. Dag Joris.

Alles goed met u? Goed, ja. Je hebt zelfs een vouwfiets bij hem, ik heb het gezien. Ja, die deuren staan hier allemaal open. En die loopt allemaal volk rond. En ik vertrouw dat toch. Dat is een dure fiets. En ik dacht, ik pak dat gewoon mee. En ik wou ook beantwoorden aan het cliché dat er bestaat over een...

Voilà, bij deze beantwoord. Dat die altijd een ervoudfiets bij hebben. Ja, dat die zoal links zijn en zoal... En ook gastvrij. Leven van olijfolie en hummus. Ja, ja, oké, cool. Kiloa, nam nam nam. Ja. Ik ben blij dat jullie hier geraakt zijn. Gezien dat we het publiek aan onze kant hebben nu. Merci, Joris. Zeg, het eerste wat ik over u las, want natuurlijk als wij iemand te gast hebben, dan gaan wij altijd zo wat researchen en kijken wat vinden we daar allemaal over. Het allereerste was een zin.

in en die ging als volgt. Ik verlies mijn haar en dat is een groot complex. Oké. Was dat echt het eerste? Dat was het eerste. Ja. Dat klopt, dat kan ik niet ontkennen. Dat is echt al een paar jaar... Elke dag zo top of my mind. En ik denk dat er hier een paar mannen zijn die dat misschien, ook al zullen ze dat niet luidop zeggen, ook af en toe mee bezig zijn. Ja, ik verlies mijn haar en dat is eigenlijk heel snel gegaan en ik ben daar wel mee bezig. Ik ben daar wel wat gecomplexeerd.

over... Amai, ik wist niet dat dit al zo... Hoe lang zijn wij bezig? Een minuut? Twee minuten? De vreselijke vragen komen subiet. Deze was een zachte voor u erin te rollen. Maar nee, ik herken het.

Heel hard. Ik ben zelf ook niet meer... Ik ben nu 52 en zo. En deze begint hier wat dun te worden vanachter. Je begint dat te zien. Ik heb zo'n kast met spiegels. Dat je die opendoet in de badkamer. Dat je ook de nachter kan. kunnen zien. Je hebt de slechtste idee. O, het is. Want ik had dat dus niet geweten. Want uw vrienden zeggen dat niet tegen u. Niemand zegt, Alex, dat is precies wat minder. Uw kinderen doen dat wel. Mijn kinderen doen dat wel. Ja, mijn dochter eigenlijk niet.

Maar het enige dat hij dan doet, is als ik zeg, als ik zo in het water zit en ik kom eruit, zie je mijn kop daar dan zo wat door? En dan zegt hij gewoon... En meer dan dat is dat niet, maar dan voel ik al zo in mijn kop... Deze is verschrikkelijk. Maar ik zag het zelf. En ik denk, fuck. En je begint automatisch. Ik dacht altijd dat ik erboven stond. Dat je zo begint te kammen. Dat je denkt, als ik dat stuk hierna zo... Je begint je come over.

gewoon te doen. Ja, dat is... Doe jij dat ook? Zeg jij ook zo weer dat ze wat probeert te camoufleren? Ja, zeker. En ik vraag ook nu, als ik programma's maak, om niet te veel met drones onozel te doen. Ze probeert die drones dan zo ver mogelijk te houden. Ja, dat ze...

Dat ze niet zien dat er een soort maanlandschap ontstaat. Ja, ik doe dat ook wel. Wat ik ook interessant vind... Jij hebt daar geen last van. Je moet vragen over haar. Ik heb het gehad. Dat is een gast die zijn haarkant met zijn hand... Ik zeg het nog eens. Je stond morgens op en je doet thuis. No shit, gewoon zo. En dat ziet er zo uit. Sorry, Andries, zeg maar. Dat is gevoelig. Wat ik eigenlijk wilde zeggen was, ik vraag mij af en dat is echt een oprechte vraag.

Maar ik meen dat ook echt. Yes, Mr. Fullhead of Hair, wat is uw oprechte vraag? Is het eigenlijk wel een goed idee om het dan zo langer te laten maken? Nee.

Ik zie dat hem nu bepaald één richting uitkekt. Off the hook. Nee, dat is inderdaad... Ik laat alles groeien, dan valt het minder op. Maar ik zou misschien denken dat je het dan harder accentueert. Ja. Maar ik ga ook niet graag naar de kapper, omdat ik dan moet zeggen wat wil je. En ik weet ook nooit wat ik wil. Ik zou het daarna niet zeggen. Nee, dus ik voel ook wel dat ik terug naar de kapper moet. Wat bedoelt een kapper dan eigenlijk?

Sorry, ik heb daar echt geen ervaring mee, maar benoemd een kapper bijvoorbeeld. En een applaus krijgen ook. Het is een man van het volk, hè. Ja, die linkse stad Gent. Ja, hairshaming, ja. Ik voel het al. Kun je dat gesprek met een kapper hebben? Knipt je strategisch? Zo, plakt er wat bij. Die kan strategisch knippen, maar je moet het wel direct benoemen. Dat doe ik toch de laatste jaren. Ik weet het, ik ga direct de olifant in de kamer benoemen. Ik verlies mijn haar. Ik vind dat wel lastig.

Dus je kunt alles doen om dat zo een beetje te maskeren. Ik moet ook zeggen, als je het niet had gezegd... Ja, ik heb het niet gezegd. Jij bent erover begonnen. Want ik heb nooit het gevoel gehad bij jou dat dat was. Ah ja, maar als ik zo doe... Wow! Een soort golf van verontwaardiging. Zo'n straal licht in iedereen in hun ogen. Oh my god, burn blind! Sorry. Nee, dat zie je het wel. Maar ik zie het natuurlijk omdat ik er elke dag mee bezig ben. En af en toe, als ik zo kijk naar montage...

van programma's die ik aan het maken ben, dan zie ik het ook. Ik zie ook een verschil met vijf jaar geleden. Maar misschien moeten we het thema veranderen? Nee, nee, nee. Je zet er nog niet van af.

Twee dingen. Eén ding dat ik altijd tegen mijn eigen zei, als ik mijn haar begin te verliezen, scheer het eraf. Ik heb niet de neiging om dat te doen, voel ik nu al. Die kale kop met hem in een baard. Ik heb dat ook lang gedacht, omdat ik dacht dat ik geen mooie schedel had. Ik denk dat altijd, je kunt dat een beetje voelen en je denkt, oei, dat is zo.

Een soort golvend gebied. Allee, zo'n bergachtig gebied. Met wat peuten. Maar dit wordt echt een hele... Grappig, dat zijn natuurlijk zo'n rivieren doorlopen en zo. Zo'n boomlandschap weer gezet. En je denkt, mijn god. Maar ik denk dat je juist wel nog op je kop hebt. gezicht. Ik heb een dikke kopse maat. Nee man, dat is een dikke koppe. We gaan een auto moeten timmen. Ik heb dus voor een programma dat nog moet uitgezonden worden volgende week. Ze zeggen dat met Dina Tersago en Andy.

Amai, dat is echt interactief hier. Andy Peelman. Het is goed dat die ook beter weten waar jij mee bezig zit dan jij zelf. Nee, maar Andy was er niet bij op die indraaidag. Het was alleen met Dina. En de stelling was te zeggen dat kale mannen minder aantrekkelijk zijn dan mannen met haar. Ze hebben mij dan kaal gemaakt om dan zo proefondervindelijk... Dus dan heb ik met mijn vrienden gebeld. Dan heb ik met Dominique gebeld en met Victor gebeld. En met mijn moeder en mijn vader. En dan ben ik...

Ik ben naar mijn huis gegaan, aangebeld en mijn zoon deed open en die liep echt gillend weg. Binnenkort op je tv. En jij zei toen, en? Je vindt het goed dus? Nee, en dan viel het eigenlijk nog wel mee.

Maar echt kaal, daar ben ik nog niet klaar voor. Mijn dochter heeft ook zo gekend. Hoe heet dat nu weer? Die app waar je al die gezicht dingen, die filters... Snapchat? Snapchat, dankjewel. Ik ben oud. Snapchat? Ja, die liet hij dan... mij zien en je hebt er zo een ene dat je dan kaal bent. En ik zag dat en die zei, deze is dus wat het gaat zijn. En ik keek ernaar en ik dacht, dat gaan we toch proberen uit te stellen.

Zou jij dat overwegen, haar-implantaties? Ik heb dat echt overwogen, ja. Ik heb zelfs een programma gemaakt, Taxioris, waar ik een taxi was voor mensen. En dan wou ik heel graag iemand vervoeren naar de luchthaven. dat van plan was, om die dan ook te gaan halen en dan te zien van, is het al... Maar ja, als dat juist geweest is, dan zie je gewoon puntjes, dan zie je daar niks van. Maar hij heeft mij dan zes maanden later een foto gestuurd en dat was wel...

bijzonder goed gelukt. Dus ik heb er even bij nagedacht, maar ik heb nu wel besloten om het niet te doen en de natuur zijn werk te laten doen. Oké. En daar had ik een applaus verwacht, maar dat is niet echt. Dat is Gent. Maar ik snap ook dat je het niet doet. Ik snap ook dat iedereen er zit en denkt... Nee, ik zou dat toch doen.

Ah, wel. Zo, goed begonnen is halfgewonnen, zeg ik altijd. Geleerde de Victor verhulst kennen tijdens Expeditie Groenland. We waren jullie samen op stap. Twee dingen. Eén ding dat je... eigenlijk op voorhand ook een aantal keer gezegd heb, is dat je een aantal...

ideeën over hem had, die eigenlijk niet bleken te kloppen met de persoon. En ten tweede, dat is eigenlijk een tweeledige vraag, wat was uw vooroordeel? En ten tweede, wat klikte er tussen jullie? Wat was het dat je bevoelde meteen van oh, dat is... Iets meer dan normaal of dan gewoonlijk. Ja, wat ik dacht over Vic was, wat denk ik veel mensen denken, stiekem, dat dan een verwende visapapa zonder... talent en nogal een oppervlakkigheid heeft, wat eigenlijk allemaal klopt.

Nog altijd. Maar nee, ik had niks mee. Heel die wereld van Verhulst, ik had daar niks mee. En ik had zoiets van... Misschien was dat wel de linkse rakker in mij. Dat is allemaal iets wat... De één percent. Ja, die rijke verwende witte charles. Maar het moment dat we elkaar echt voor de eerste keer gezien hebben, dat was dan op die kennismakingsdag. Dat was ook direct met een camera op. Dat was van in het begin een soort koe de foeder.

En ik zag in zijn ogen een soort... Ja, een soort kwajongen. Maar doe gewoon rustig voor. Ik kijk in zijn ogen. Een koe de voeder. Violen begonnen te spelen. Brokeback Mountain binnenkort. Samen in de tent. Victor. Where do I begin? Sorry. Oh mannen. Draag op een paard is minder pijnlijk. Maar nee, sorry.

Vertel, het klikte eigenlijk onmiddellijk. Dat was een soort humor en een soort... Ja, een soort stoutigheid die mij heel erg aantrok. Ik maak het niet beter, maar... Ja, die mij heel erg aantrok. En humor was iets dat ons direct samenbracht. Ik zag ook op een of andere manier... Een soort eerlijkheid ook. Je kunt van Fiek zeggen wat je wilt.

Maar dat is wel een ongelooflijk eerlijke gast. Je ziet direct of hij het leuk vindt of niet. Of hij jou leuk vindt. En dat is fantastisch. Ik doe zoveel moeite om in de gratis te komen bij iedereen. Om de leukste te zijn. Om te pleasen. tot vermoeidens toe. En hij doet geen moeite. En ik vind dat fantastisch. Ik vond dat echt... Je hebt hem echt verkocht wel. Snap ik wat ik wil zeggen? Ik vind dat wel... dat je dat van dat plezen zegt, dat is toch straf dat dat... Ja, dat dat...

bevelend toch erin zit. Om leuk gevonden te worden, terwijl... Want je hebt hem nu goed leren kennen, je kunt hem goed als vriend beschouwen. Heb je het gevoel dat je nu minder pleased? Naar hem toe? In het algemeen? In het algemeen. Minder? We kennen elkaar nog niet zo lang. Twee jaar. Ik doe het minder, maar ik doe het nog altijd... Ik doe dat al veertig jaar. Dus om dat af te leren, ga je er wel wat meer tijd voor nodig hebben. Maar ik doe het wel minder.

Ik moet wel zeggen, het programma dat je samen gemaakt hebt, Zonder Sterren, waar ik wel echt heel ontspannend, fijne, leuke tv vond, door jullie met twee. Het is ook wel... Omdat je zo'n pleaser bent, heb je ook wel een programma. Want als je alle twee de fikste, dan zou je gewoon... Ik drink je? Ja, ik drink je. Dan is er de podcast van hem in zijn pa, hè. Dat verzonnen toch niet, hè? Ja. Ik ben niet bitter. Kastaar voor het beste podcast. Ja, inderdaad. Wie is dat eigenlijk? Nee, nee. Sorry.

Ik kan stoppen. Vooral dat hij een vader in een eerste potklap bij ons heeft gedaan. En dat hij tegen ons zei, is dat feitelijk? Ik had toen moeten zeggen, dat is iets waar hij mijn prijs gaat wegkopen binnen een paar jaar. Nee, nee, het is hem gegund. Oh, heerlijk, heerlijk, heerlijk. Weet je wat ik vervelend vind van die mensen die je nagelaten kennen? Vinden ze dat niet? Ik vind ze wel foos.

Nee, want het klopt wel, want zijn vader heeft eigenlijk ook een beetje, want ik vind dat ook een heel toffe vent. Is dat zo? Ik kijk hij niet. Ik vond dat wel. Ik heb erbij op de boot gezeten, zo'n Gert Late Night met zijn boot doen een week.

En ik heb mij daar ook enorm goed mee geamuseerd, omdat dat ook letterlijk is wat je ziet is wat je krijgt. En dat deed hij ook heel hard. Ik heb ook met Victor eens een paar keer in een programma gezeten. En dat is gewoon een toffe kerel. Die je ook niet doet alsof dat hem iets anders is.

dan het hem is. Maar je moet wel soms bewust zijn van het feit dat je nogal rare sociale kantjes heeft. Als in, soms is je gewoon... Zegt die geen goeie dag bijvoorbeeld? Als die weg gaat... Ik heb al iets verteld, maar als wij bijvoorbeeld die reizen maakten... Als heel de wereld voor u werkt, moet je dat eigenlijk ook niet doen. Dat is een beetje... In het begin dacht ik, dat is nu wel...

Echt, jij bent toch de raarste mens. Jij hebt toch het raarste brein dat ik ooit al in levende lijven ontmoet heb. Elke reis dat wij maakten, dat was dan meestal buiten Charleroi, was dat mijn vliegtuig. Ook vaak in Charleroi dat we opstegenen. en aankwamen. Het zou wel grappig zijn dat je naar Charles de Roy gevlogen wordt. Dat had ik ook wel een beetje tof gevonden. Hij had dat stiekem voorgesteld om met een helikopter te komen.

Maar dit voel ik er zeer. Zo'n maat moet je toch hebben? Ja, jongen. Een maat met een helikopter. Wilt niet iedereen die een maat zegt en gemiddeld, dan kun je met een helikopter oppikken. Ja, maar het is echt waar, hè. Ja, ja. Wat je wordt aan het vertellen. Ja, nee, dus wij...

Dus als je vliegt, moet je je valiezen afgeven en moet je wachten tot die terugkomen van de rolband. En ik weet nog dat wij daar met de ploeg stonden. En dat die valiezen kwamen. En die valies van Vic was altijd het eerste. Die pakte die valies en die was weg, zonder iets te zeggen. En dan stuurde hij twee uur later naar mij aan een bericht. Merci, ma. Het was leuk.

Dus zonder te zeggen van, hé, merci... Het einde van elke trip. Het einde van elke trip. Dus niet zeggen van, hé, merci, het was tof. Je bent toch vier, vijf dagen weg geweest. Dat heeft hij dus niet. Je kan gewoon... Of is dat nu raar wat ik zeg? Ik ben nu te twijfelen aan mezelf. Dat is dus wel raar, ja.

Dat ik dat... Nee, niet dat jij dat zegt, dat je dat doet. Ja, ja, ja. Dus, aman, ja, oké. En die... Het is ook raar dat je het zegt, want laten we dat eerlijk zeggen. Nee, maar ik ben nogal de groefsmens en ik overdrijf dat natuurlijk ook wel in, maar zo...

Het aankomen en zo. Je neemt zo'n kwartier afscheid. Ja, ja, ja. En jou ga ik het meeste van allemaal missen. Het is echt waar wel. Oké. Het is echt waar. En ook direct een bericht sturen als je nog in de auto zit. Zit er al. Merci, merci. Zijn voorzichtig, hè. Iedereen altijd... een bericht sturen. Dat is wel echt ook waar. Wat wou ik nu zeggen? Shit, ben mijn draad kwijt.

Vliegt. Dat hij het doorgaat zonder iets te zeggen. Zonder iets te zeggen, ja. Ja, of als we toekwamen, we hebben elkaar dan niet gezien, dat hij er altijd ook wel wat awkward is van... Ik ben een kusser, dus ik geef graag een kus. Maar hij vindt dat verschrikkelijk, dus hij geeft dan zo een hand. En hij gaat dan tegen de muur staan. En dan zegt hij van, we gaan elkaar wel zien aan de gate. En dan ben ik eens één keer meegeweest. In Zavondhem zijn er zo...

Ah ja. Ja, ja. En hij heeft dan zo'n echt een gouden kaart. En dan gingen we in de lounge zitten. En hij zei, wij moeten niet met de ploeg zo wat bounden. Nee, nee, nee. We gingen gewoon... Tot het moment dat we echt moeten boarden, gaan we hier blijven. Dus DN heeft dat wel in zich om niet te veel te bonden. Om een raak te zien. Ja. Ja, dat voelde. Ik kan me dat voorstellen, dat je zo opgroeit. Want dat is ook wel...

Maar die is ook wel heel genereus, voor alle duidelijkheid. Nee, maar dat is ook echt een toffe kerel. Dus dat is helemaal niet iemand waar je van denkt. Want nu zijn we die zo precies compleet aan het kapotmaken. Maar dat is eigenlijk niet de bedoeling. Complimenten zijn het nou ook niet. Nee, maar... Toch weird, niet? Dat je opgroeit en dat je denkt, oh ja, natuurlijk. Wat zit toch allemaal daar bij de beesten? Wie komt daar in de lounge? Zo. Hé?

With the rest of those animals. Met je knieën in je nek. Die reed dat ook zo aan klaptafel. Dat doet dat niet vanzelf. Mijn zetel gaat niet helemaal achteruit. Ik heb niet de helft van een vleegtuig voor mijn nagen, of wat? Hoe leefde ga je eigenlijk? Joris, hoe dode ga je dat? En dan zegt de Gert, dat weet ik ook niet.

Ons vader heeft gezegd. Weet je wat? Deze is misschien een beetje buiten de... Bichtklappen of hoe heet dat, maar ik vond dat zo funny. De Gert zien op zo'n boot dat hij naar boven komt, met een paar sloefen aan, een iets te kurte penwaar. Die is heel groot, die heeft heel lange benen. Die kwam voor mij staan en die zakten ze wat door. Er is een bier en je zegt... Het is een beetje schoonkakke ding.

En ik moet eerlijk zijn, op dat moment dacht ik ik zou zo geire u willen zijn. Het moet toch zalig zijn dat je die not giving a fuck kunt hebben dat die hebben. Ja, dat heb ik ook. Helemaal. En daarom ben ik daar ook...

ik hem wel wat verliefd op, op een of andere manier. Allee, allemaal heel platonisch, maar wel zo... Ja, ik vind dat... Ik heb dat ook heel de tijd, ja. Het is een reisprogramma, het is zonder sterren, dus het is eigenlijk in een nood dat op verteld gegaan naar de plekken die niet bovenaan in de...

katalogisch staan. Het zijn allemaal zo de plekken waar je eigenlijk liever niet gezien wordt. Was dat wel iets omdat dat eigenlijk een beetje uit zijn comfortzone zat? Hij wist ook wel dat dat een bepaalde dynamiek ging geven. Of had jij het gevoel dat je... Zeker in de Oost-Europese plekken, dat hij zich daar wel thuis voelde omdat iedereen door bot was. Ja, maar die heeft ook wel... Als je deze gaat doen, ik ga het zo gaan korven. Vic, doe ik nog een podcast over dat je wilt.

Ik denk dat dat het vuur werd. Zou je naar je geren nemen? Nee, ik weet wel dat elke keer als wij ergens binnenkwamen, dat die mij echt gewoon naar voren schoof. Omdat die is gewoon, die komt in een nieuwe ruimte, die moet zich aanpassen aan groepen. en die is als de dood om mensen te leren kennen. Dan duwde die mij letterlijk gewoon de ruimte in om te zeggen, doe jij dat maar, prot jij maar met die mensen en ik kom er dan wel bij als de kust veilig is of als jij het zo wat ontzenuwd hebt.

Even een foto bijpakken. Dat is in Blackpool. Ook niet het epicentrum van fijnbesnaardheid in Engeland. Dat was een trieste plek, jongen. Maar ik bedoel... Is dat het soort plekken waar jij dan eigenlijk wel de ijsbreker bent? Ja, ja, ja. Maar, moet wel gezegd, Vic is ook wel iemand die houdt van... Die zit ook veel op café. Die zit ook veel in bruine cafés. En eigenlijk, initieel was het de bedoeling dat wij een programma gingen maken over... volkscafés, omdat we daar allebei elke...

Dat is wat hij trouwens zegt over Blackpool. Katie. Katie had ook drie tanden nog, maar je ziet ze nu echt perfect in beeld. Katie. Ja. Oh, dat was... Nee, maar dat... Ik denk dat we er allemaal in kunnen, Joris. Het volgende oorde is een voice-over van Stephen Hawking. Black holes were discovered in Blackpool. Sorry, we zullen terug naar de essentie. Ik vries misschien bij mijn haar, maar... De enige foto die erger wordt, hoe verder je uitzoomt.

Katie heeft dus een YouTube-kanaal waarin ze niet anders doet dan Blackpool aanprijzen. Een magische plek om in te wonen. Een magische plek om in te wonen. Echt waar, ik ben nog nooit in zo'n droeve plek geweest als op Blackpool. Er was ook niks open. Dat was allemaal zo aftans. Mensen... Ja, al die jonge gasten die lagen daar in zo'n grasperkjes, sixpacks te drinken om twee uur middags of om één uur middags.

Dus dat was echt een beetje een droeve plek. En ik vond het daar moeilijk, zeker in het begin, om daar zo wat... Hopen te zien. Dat was een beetje mijn bedoeling om zo... Je wordt al in Charleroi geweest. Nee, nog niet. Dat is misschien wel belangrijk. Ik vind dat wel interessant. Ik had eigenlijk...

Ik heb jullie herkennen als een... Ik ga dat nu Human Interest TV-maker maken. De Weekende Gentbrugge Taxi Joris. Dat is eigenlijk op zoek naar het verhaal. Het kleine verhaal, het dagdagelijkse. Maar wel vanuit een soort... verwondering, zal ik het allemaal zo zeggen. Ik zeg niet dat jullie hier aan het uitlachen zijn, dat doe je absoluut niet, maar het is wel een ander register. Hier wordt er ook wel naar de comedy gezocht.

Vonden we dat leuk om het eens op die manier te doen en minder, met grootse respect gezegd, op een kanvasserige manier? Ja. Ja, dat was eigenlijk een beetje mijn bedoeling. Want die mensen hadden ook in hun taxi kunnen gezeten. Zeker. En dan had ik daar ongetwijfeld een kwartier een schoon aandoenlijk portret van kunnen maken. Je kunt je voorstellen, in een achteruitkijkspiegel, dat is zo dit zo. We hebben één woord, tandarts, al ooit overbogen.

naartoe te rijden. En dan zo wat stille muziek. En dan kijkt hij in de verte en dan krijgt hij zo wat viool. En dan voelde zo heel dat canvas. Oh, emo-porno. Er wordt de diepgang gesuggereerd door lang stil te blijven.

En hier is het dan gewoon... Ja, Blackpool, it's a magical place. Dat laat het ook gewoon gebeuren. Ik heb dat tien jaar gedaan en ik zou dat graag nog doen, maar ik had na die tien jaar wel zin... net zoals ik dat bij Geup had, bij die fictieserie met Filip Geubels, ik ben ook een grote supporter en een grote fan van onnozeriteit. Ik vind dat de wereld ook onnozeriteit nodig heeft.

En dat wou ik graag eens onderzoeken. Hoe kunde zo... Toch een beetje human interest. Misschien was het wat te weinig achteraf gezien. Maar ik vond het wel geestig om zo... Mijn fik een soort dynamiek... die we al hadden, ook wel wat uit te vergroten en daar dan zo mee aan de slag te gaan. Dus veel meer de geestigheid op te zoeken. Want Fik, dat kunnen wel... Dat heeft zijn vader ook. Dat is een waanzinnig co-talent. Ja, en die snappen ook wel het volkse.

Die snappen het volks en die snappen ook heel goed wat er werkt op tv. De Vick die kon ook echt... Wij waren aan het filmen en we zaten in een gesprek. Er kwam dan iemand bijstaan. Dat was dan vijf minuten dat we aan het filmen waren. En dan liepen wij weg. En dan zei je, daar kunnen ze zeker draak je hier uit. Ik heb draakwouds gegeven.

hebben, die gaan er allemaal in zitten. Dus die weet gewoon perfect wat er marcheert en wat erin gaat zitten, die gaat ook niet meer doen dan... Ik ben nogal geneigd om zo, laat de camera's me lopen en we zien wel, maar hij heeft zoiets van...

We hebben dat allemaal niet nodig. We kunnen op een half uur hoeken. En ik ga wel vijf quotes geven. Die gaan er allemaal in zitten. En daar gaan we van alles mee kunnen doen. Wat vond je de leukste bestemming? Ik heb hier Transylvanië, Blackpool, Chaloran, Montenegro, De Farreur, Lichtenstein. Wat vond je zelf dat je zegt, als je deze mensen in de zaal één tip geeft, je moet ze naar één bestemming sturen. En je zegt, goed gezind. Ja. Montenegro vond ik echt heel schoon.

Dat vond ik van natuur. En die mensen daar hadden ook wel iets stug, maar eens dat je ze zo leerde kennen, waren die ook allemaal super warm en super genereus. En daar heeft toerisme nog niet al te veel... veel kapot gemaakt. Dus dat zou ik wel heel erg aanraden aan heel veel mensen uit mijn stad. Ver daarbuiten. Misschien in deze ook even afspelen. Zodat we geluid gaan hebben. Heb ik geluid? Heb ik geen geluid? Ja.

Op een prachtige nacht, hè. Dan gaat hier wel warm zijn van de nacht, hè. Niet? Weegt in dat bed kruipen. Maar waarom niet? Je hebt dat toch geboekt? Oké, maar ja. Soms draait het leven anders uit. Gaat jij niet blijven slapen? Maar dat gaat toch niet. Waarom niet? Omdat hier veel te warm is. En omdat dat hier een neukkot is. En omdat we dat niet gaan doen.

Dat bedoel ik met goede quotes. Dit is Charles Roy, hè? Dat is Charles Roy, ja. En Vic had... Voor onze eerste nacht had hij een wellness, omdat hij weet dat ik hou van wellness en van zo'n goede sauna te pakken af en toe. En hij wist eigenlijk niet wat hij hem geboekt had.

Ze komen daar binnen en dat was aan boord. Het komt voor één uur boeken, twee uur, drie uur, vier uur. Maar ook voor één persoon, twee personen, drie personen, vier personen, vijf personen. Dus dat was een soort code waar je zo ongelimiteerd... ...van vleeslijke... genoeg te kon proeven. Die jacuzzi stond daar in dezelfde ruimte als dat bed, als die sauna. En dat stond allemaal tegelijkertijd op. Dus dat was daar...

Berenwarm. En ik kom daartoe en ik dacht, oké, dat is een neukot, dat is een cabardouche, maar... Ook wel geestig, denk ik. De fik heeft direct zoiets van, ik ga hier niet blijven. Hierover is ook een hotel, ik ga gewoon een hotelkamer boeken. En die heeft dat ook gewoon gedaan. En ik denk dan, alle gasten, dat is geboekt.

En die schaamt hem niet eens. We hebben een jacuzzi, we hebben een sauna. Hij heeft wel nog eens zijn aan opgenomen in zijn zwembroek. Wij allebei in een zwembroek, in een jacuzzi. Met een glaasje schuimwijn. En dan heeft hij beslist, ik ga hier niet blijven. Zijn jij dan wel gebleven? Ik ben gebleven, zeker. Zijn zwembroek heeft hij daar gelaten en is hij daar vergeten. Hij had dat gekregen van Sarah. En jij lag dat dan zo s'nachts? De buur van Victor! Heerlijk!

Grug aan de geld. Oh, heerlijk. Wat een dure piemel. Sorry. Duurste die ik tot hier toe heb gehad.

Oh, mama. Ik kom mezelf.

Want ik had wel het gevoel van alles dat ik gezien heb en van alle bestemmingen die je gedaan hebt. Als het gaat over Blackpool en Charleroi, die toch alle twee steden zijn die zo niet het vrolijkste imago hebben. Blackpool eigenlijk... Vroeger wel, maar dat is echt vergane glorie. Dat is echt vergane glorie. Terwijl Chalderwa, dat is altijd industrie geweest en daarin nooit echt zo dat heel warm en gezellig. En toch heb ik het gevoel dat jij daar...

meer een gevoel had van dat komt hier goed, Mickey, dan andersom. Ik denk ook echt binnen vier jaar dat dan echt een andere stad gaat zijn, Charlois. Daar is heel veel aan het gebeuren. Maar ik hou ook wel echt van zo... We kwamen daar in een café, het Achthurenhuis denk ik dat heet, zo'n socialistisch bolwerk. En wij kwamen daar binnen en die mensen zagen ons binnenkomen, met camera's natuurlijk, en die wilden direct ook...

Kijk, de lelijkste stad van Europa. Is er gewoon direct... Ah ja, nee, nee, oké. Sorry. Sorry, Joris. Rustig. Focus, focus. Maar die mensen wilden ons... Die begonnen direct de socialistische kaart te trekken en dat ze kwaad waren op Magnet. Dat die alle middenstanden uit het centrum had gehaald. En ik vond dat heel leuk om daar te zijn.

Tussen al die mensen die een soort kwaadheid hadden. En Davy had zoiets van, kom, we gaan hier iets eten. Die luikse balletjes, inshallah. En we zijn niet direct weg. Maar ik hield daar wel van. Ik hou wel van die... Ja, die... Ja, je merkt dat eigenlijk in heel veel dingen dat jij doet, vind ik ook. Als je dat zou kunnen distilleren of...

eigenlijk een beetje, zal ik zeggen, makkelijk overgaan, dan zou je zeggen dat jij heel erg regionale dingen leuk vindt. Ja. Zo dingen van uit bepaalde kleinheid en niet zo de grote, huge dingen waar iedereen het direct over heeft, maar meer dat je zegt dat één café waar de locals komen of dat één ding, dat dat iets is dat je altijd...

het meer aantrekt. Dat vind ik heel plezant, daarom dat ik zo wel echt het gevoel heb dat ik thuisgekomen ben in Geenbrugge, wat eigenlijk echt de meest grijze gemeente is ooit, onder zo die vieze brokkelviaduct. Maar ik woon echt op het... op het dorpsplein onder de kerktoren waar alles zo samen zit en ik vind dat heerlijk rustgevend dat alles herkenbaar is en dat alles alles

Ja, hoe moet je dat zeggen? Wat binnen handbereik is. Maar dat ik ook alles begrijp. Dat ik mijn hand kan opsteken. En dat er sowieso iemand zijn hand ook gaat opsteken. En dat je het gevoel hebt van, ah oké, dat is mijn plek. Hier hoor ik ik thuis. Ik ken hier de mensen. Niet alleen omdat ik... TV komt, maar vooral omdat ik van de buurt ben en ik vind dat...

Van alle dingen die ik ook leuk vind op televisie, daar zit heel veel erkenning in en daar haal ik heel veel troost uit. Het gegeven dat je niet alleen bent en dat je de dingen begrijpt, ik vind dat plezant. Er zijn heel veel dingen, de meeste dingen die je... gebeuren in de wereld, begrijp ik niks van. En loop ik maar wat achter en denk ik, wat is dat allemaal? Wat gebeurt hier allemaal? Er is geen touw aan vast te knopen. En de dingen die ik wel...

ken en kan begrijpen, ik vind dat heel rustgevend. Is dat herkenbaar? Ik vind dat reizen daar wel bij helpt. Ja, maar ik reis niet zo graag. Nee, maar...

Ik bedoel, je bent in Groenland geweest bijvoorbeeld. Groenland wordt er straks ook over bezig. Constant in het nieuws, want de president van Amerika wil Groenland hebben. En Alex zei ook, eigenlijk moeten we de Joris wel vragen. Ja. Als je daar waard snapte waarom je het wilde hebben, liepte je er rond en dacht je, jawel...

Had ik na geld genoeg had... Dan zou ik dat ook kopen. Nee, ja... Het zal eerder om de strategische plek gaan natuurlijk. Dat denk ik ook wel. Maar hoe vond je dat eigenlijk van daar te zijn? Want jij hebt er zelfs... frostbite opgelopen. Ja, wel een nip eigenlijk. Ja, zo...

Ik begin de wit aan mijn vingertop en ik heb dat daarna nog zo zes maand gevoeld. Of zes maand niet gevoeld eigenlijk. Maar dat was zo net op tijd, want je hebt dat zelf niet door. Dus je bent aan het stappen en dan zegt er plots iemand van...

Wit. En dan moest er iemand heel snel met zijn vinger zo... op die plek gaan om daar terug zo wat bloed in te krijgen want anders zou dat kunnen afsterven en dan moest mijn helikopter weggevoerd worden en ik had dat al aan mijn vingers dat was eigenlijk, ik moest naar het toilet en ik had even mijn handschoenen uitgedaan en dat was Heel kort om je gat af te vegen.

En dat was... Details die we niet in hun orde hadden, maar... Ik dacht, ze gingen er een beeld van tonen, maar... Zijn er beelden van? Lang genoeg om wit te hebben. Want echt Frostbite wordt zwart, hè. Dat wordt zwart uiteindelijk. Dan sterft dat af. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. Dus daarom de Frostnippen. Dat is nog zo het beginnend stadium. Maar gelukkig ben je in de perken. Ja, ik vond dat... Dat is...

Ik kon mij daar op voorhand niks bij voorstellen. Als ze dat vroegen van, ga je mee naar Groeneland? Dan dacht ik van, oké, dat is wel spannend. Dan denk je weg van thuis. Dat zou mij ook wel deugd doen. Maar ik dacht, dat is gewoon stappen door de sneeuw. Ik dacht, dat is heel vlak, maar dat bleek niet zo vlak te zijn.

echt heel bergachtig. Dus daar heb ik mij een beetje op verkeken. Maar dat is wel een ongelooflijke trip geweest. Ik denk niet dat ik nog ooit zoiets ga meemaken. Niet zozeer... Ja, ook wel door het gezelschap, maar vooral omdat je zo... Ja, go.

Alleen maar dagen in wet aan het stappen. Dat is alleen maar datzelfde landschap. Doe dat geen zotte dingen met je ogen ook? Want als je op den duur... Wat doe je daar tegen? Heb je goggles op tegen sneeuw, blindheid? Dat krijg je toch ook... te lang op wit blijft kijken, dan doet dat niet iets weird met je kop? Daar heb ik niet gehad, maar wat heel raar... Ik ken er juist een term daar niet voor, dat je door de sneeuwstorm niet weet waar je bent. En dat is heel grellig.

mee te maken als je zo... Ja, hoe heet dat? Weet iemand dit uit de zaal? Het gevoel dat je... Gedesoriënteerd. Ja, maar dan anders. Spannender. namen, maar we komen er zeker nog op. Gedesoriënteerd 2.0. Nu weet ik echt niet waar ik echt niet ben.

Ik vind het ook wel goed als je een foto googelt van Victor Verhilst en Joris Hissels. Dat je eigenlijk alles wat hier net zo een kwartier geleden over de Victor gezicht is geweest... Echt, ik heb gewoon... Luig geweest. Gewoon gegoogeld. Ik heb niet meer gedaan. En dat is de foto dat je krijgt dan.

Ik bedoel, iemand er zo half ondood is en dan zo... Dat is dezelfde temperatuur, toch? Dit is toch niet ergens anders? Ja, maar dat is onbewogen bij alles. Bij elke emotie, bij elke fysieke inspanning. Kou bot van geld af. Ja, maar ik ben... Die regent warm. Die regent altijd warm. Die zit er warm bij, hè. Oh.

Ja, ik heb bij elk shot, bij Zonder Sterren ook, die staat ook met alles, die komt met alles weg. En ik ben zo een of andere clown uit een slecht circus met twee mutsen op die ook nog scheven op mijn kop staan. Dus dat... Op dat pelsje, op dat vrakje. Zo'n beetje... Zo'n marmot doodgeknuppeld en zo wat over je schouwers gelikt. Zou dat goed zijn op beeld? Ik vind het ook goed dat jij nog Jori zit en de fik. Iedereen weet wie dat kiks is. Verhulst. Victor, verhulst. Keigoed, hè? Ja.

Huilende BV's in de reisprogramma's. Dat is eigenlijk bijna een meme geworden. Je ziet dat keiveel. BV's gaan ergens naartoe. Trekken er allemaal. De eerste beelden die je ziet. Nieuwe reeks. En het eerste beeld is... Ik zie het niet meer zitten. En je denkt... Fuck, zeg ik weer al. Is dat u ook overkomen? Want dat lijkt mij dat typisch ding waarvan je zegt, ik ken niet. Totdat je daar bent.

Ja, dat is vaak over mij gezegd, of ik heb dat toch vaak gelezen in gazetten als het ging over programma's van mij. Het is een beetje een tranentrekker. Waar ik in het begin vervelend vond, omdat er mij eigenlijk zeker in het begin... Omdat mes... Omdat mes... Wat de bovenste niet zal goed doen. Dat is geblijd achter het stuur. Ik heb wel die auto dan overgekocht. Waar ik dat programma mee gemaakt heb. Dit volledig te zijn. Zullen we nog duidelijk maken hoeveel armer dan je?

Gert Verhulst, dat jij eigenlijk... Ik heb ook de catering mee naar huis gepakt. Nee, maar ik vond dat, omdat mij initieel daar zeker niet om te doen is. Ik wil gewoon een fijne babbel hebben met mensen die ik leer kennen of die ik portretteer voor televisie. En ik vond dat dan jammer dat dat dan zo verengd werd tot, dat is een tranentrekker. En ik was ook naar Groenland gegaan vanuit het idee van ja, ik wil dat doen. Ik wil eens tijd voor mezelf. En iets doen dat buiten mijn comfortzone ligt.

Maar de vermoeidheid en heel die tocht en heel dat ding heeft dat wel helemaal op het einde met mij gedaan. Dus ja, het was sterker dan mezelf. En ik heb dat wel... Ik dacht dat het mij niet ging overkomen, maar het is mij wel overkomen. Ik moet ook niks zeggen. Ik was ook die ene die bij James the Musical ging zitten. Hij zei, geen traan gaat eruit mij komen. Dat programma was letterlijk dertig seconden bezig. En ik zat er zo... En dat is niet gestopt. Dat was de meest vermoeiende...

paar uur van mijn leven, van alleen maar... Ja, maar dat is vermoeend. En nu gaan we nog een... Nu gaan we ook nog eens even iets over je dode vader doen. Een liedje met jou en je papa, want jouw papa was toch... Was toch jouw superman, hè? En ik zat er zo... Maar op dat moment kun je dan hier zitten. Verschrikkelijk.

Vreselijk. Dat kan ik niet terug in een zin. Dan denk ik echt loser. Want ik ben nog van de goede oude stempel. Mannen tonen geen emoties. Die duwen die traan terug naar binnen. We sterven van een hartaanval op ons 57, zoals het hoort. Maar is dat dan zo? Schaam je daar dan achteraf voor? Nee, nee, nee, tuurlijk niet. Maar het is vaak, dat is net het ding, daarom viel het mij ook zo op. Ook bij u, want het ging eigenlijk helemaal niet over. over...

dat je programma's maakt waar veel emotie is. Het ging eerder over dat gegeven zelf. Je merkt altijd, als mensen met een hele noop ergens naartoe gaan, en dat wordt zo'n trip en zo, er komt altijd een moment dat iedereen wel op een of andere manier breekt. En als je thuis zit, heb je heel snel de houding om te zeggen... Die aanstellerij, als ik daar zou zijn, dan zou het niet waar zijn. Maar de waarheid is dat dat zelden tot nooit zo is. Nee, dat is waar. Zelf...

Als ik dat zie, raakt mij dan niet echt als iemand aan het huilen is. Ik ben opgeleid als acteur, lang geleden op toneelschool, was eigenlijk... kregen we mee als tip van ja, het is eigenlijk... Interessanter om als acteur te vechten, of als personage te vechten tegen je tranen, omdat dat veel ontroerender is voor het publiek dan echt die tranen te laten zien. Snap je dat? Ja, ik snap perfect wat je wilt zeggen. Ik vind dat wel...

Interessant. Ik probeerde me de bedenking te maken dat er toch niet zo veel acteurs zijn die de stap zitten naar wat jij doet. Ik denk niet dat de meeste acteurs geen emoties hebben, ook al... Zet ik dat er wel zo'n half ergens onder? En weten we dat dat allemaal waar is? Begrijpt wat ik wil zeggen? Het is zo...

Ik heb soms met acteurs het gevoel dat die eigenlijk een soort leegheid in hun hebben om eigenlijk zoveel mogelijk andermans diepte te kunnen spelen. Oké. En bij mij heb je dat niet. Ah, nee. Dus...

Eigenlijk is de vraag... Je wordt... Mist jij het... miste jij een tijd dat je alleen acteur waard? Ja, ik heb dat nu, het is al een tijdje geleden dat ik dat gedaan heb, dat ik echt zo voorstellingen gespeel, want ik heb hier echt, ik heb hier prachtige dingen gedaan, in deze zaal. Kunst veredel.

Prachtig. Mooi. Die twaalf mensen die er waren vonden het geweldig. Ooit verkochte zalen, Alex. Ooit verkochte zalen. Maar nee, ik mis dat wel. Het is lang geleden en ik mis dat wel. Ik ga het ook terug doen. Oké. Maar het ding is, ik ben ooit begonnen met Radio Gaga en dan is dat eigenlijk zo wat groter geworden dan dat ik geplant had. Of meer geworden dan dat ik geplant had. En ik kom eigenlijk veel meer als mezelf op tv of op radio of zo, weet ik veel wat. Dat mensen eigenlijk niet meer...

weten dat ik... Dat mensen niet meer weten dat ik een acteur ben eigenlijk. Dus waardoor ik veel minder gevraagd word om te spelen.

Ik vond het wel interessant wat jij er zelf over vertelde, omdat jij die opleiding gedaan hebt en dat jij ook... In het begin zeker ook heel veel theater acteren gedaan hebt. En een van de dingen dat mij heel erg bijgebleven was in een interview met jou, is dat jij zei... Zijn ze op een bepaald moment veranderd van school of zoiets? Dat je naar een andere richting...

Oh, hoe zat dat? Ah, nee, nee, nee. Ik ben begonnen aan het conservatorium van Brussel. En dan moesten wij fusioneren met Rits. Zo was het, ja. Dat is ook een filmschool. En die gingen beginnen met een acteer. leiding uit te bouwen. En dan ben ik overgestapt en dat was een totaal andere vibe en een totaal veel serieuzer, veel ja, veel serieuzer, veel intellectualistischer. En ik ben daar zo...

Ik raakte helemaal verlamd. Wat je gezegd hebt, en dat is mij wel bijgebleven, dat de manier waarop ze met je omgingen, dat je eigenlijk een klein beetje begon te voelen van... Ik heb niks te zeggen. Dat werd u een beetje naangepraat. Je moet een noodzaak hebben om daar te staan als acteur. En als je dat niet doet, dan...

Wie zette jij dan? En dat is toch iets dat jij wel lang hebt meegesleurd. Ja, ik zou zeggen tot op de dag van vandaag, maar dat is nu wel veel minder dan pakweg vijf jaar geleden. Maar ik heb daar heel veel last van gehad. En vandaar dat iets als Radio Gaga bijvoorbeeld...

Ik ben er nog altijd heel blij en heel fier op, omdat daar heel veel dingen die ik graag uitdraag en graag... zie en graag heb en graag mee bezig ben, daar allemaal een beetje samengekomen zijn. En dat mensen dat op een of andere manier wel opgepikt hebben, dat is allemaal heel relatief, mensen vergeten ook snel en het is ook maar een select canvas publiek dat dat gezien heeft. Wie heeft er al van gehoord? Ah ja, voilà.

Ja, dat zijn toch een paar mensen. Dat is heel leuk. Dat was ook maar een grap van die twaalf mannen. Ik voelde dat jij al zo weet hebt. Ja, maar ik heb hier wel echt geacteerd. Dus het is toch nog altijd aan de hand. Ik wou dat trauma nog eens terug bovenhalen. Ik dacht, ik pruts die wonden gewoon even gezellig terug open. Maar het is wel zo dat wat mij heel hard opvalt tot nu of toen ik, zeker als ik heel veel...

En van uw interviews las. Want we hebben elkaar nog nooit ontmoet. Nee, we hebben elkaar vandaag leren kennen voor de eerste keer. Want ik heb u al heel veel gezien. En je zei eigenlijk, mag ik dat zeggen, nooit goeien dag tegen mij. Was dat echt? Ja. Maar Andries... Nee, nee, maar dat bedoel ik eigenlijk niet verkeerd. Maar ik wou dat eigenlijk... Nu zijn jullie er toevallig bij. Nee, maar... Ze noemen mij wel de Victor Verhulst van de Comedy.

Ik moet kijk niet tegen iedereen die een goeie dag zeggen. Nee, maar ik ben jullie af en toe in de showbiz, in de wandelgangen, wel eens tegengekomen. En Andries was wel iemand die heel vaak de hand reikte en een blik van herkenning gaf. En ik heb... heel erg mijn best gedaan om zo bij u in een blik te komen. Maar ik denk, we hebben het daar net over gehad, voor de show begon, en ik denk dat het ook te maken heeft met een soort... Oh my God. Sociale. Allee.

Nee, helemaal niet. Ja, je bent in jezelf gekeet. Nee, helemaal niet. Het is gewoon een arrogante lul. Dat is niet moeilijk. Hoor je dat niet vaak? Nee, weet je wat dat is? Ik heb veel dingen... Dat moorde jij nu... Ik word of fuck, ja. Kom met Antwerpen, dat zit er een beetje bij. Dat is wat in het pakket. Nee, maar ik merk niet zoveel dingen op vaak, Andries. Hoe zou jij dat omschrijven? Waar ligt dat dan? Nee, ik zou het u eigenlijk liever horen vertellen.

Ik ben eigenlijk niet zo sociaal. Ik denk dat dat een beetje is. Ik ben niet zo mega sociaal. En dat gaat niet over dat ik... niet tegen mensen wil praten ofzo, maar dat duurt bij mij altijd even. Hij is supersociaal. Hij is iemand die meteen tegen iedereen babbelt en je kan ook met iedereen een babbel hebben. Bij mij zei het ook heel dik dat ik iemand hallo, hey, ça va? Ja, met u? Ja.

Ja, ja. En dan wordt dat zo de lift. Nog één verdepen. Ja, en dat is een beetje... Joris, we gaan een quizvraag doen. En ik ga het antwoord weten. Sinds 2018... Sorry, sinds 2018. Jij moet raden... 218. Jij moet raden, sinds 2018, hoeveel nieuwe mensen dat namelijk ze leren kennen. Sinds 2018. Hoeveel mensen dat hem nu heel leren kennen? Sinds 2018. Je moet gewoon... Het antwoord zit op het scherm. Echt waar. Dat waren 341 mensen die ooit geen goede dag hebben gehad van een Alex.

Ja, maar weet je wat dat dan is? Het neveneffect is wel dat je geïntimideerd bent door jou. Dus ik kreeg een mail van, zie je het zitten om naar Welcome to the AA te komen? En ik wist niet waar ik het had. Ik dacht, hè? Ik dacht dat jullie mij een of andere linkse... Een rakker met een plooifiets vonden.

Chance dat je dat helemaal niet bevestigt, dat cliché. Nee, nee, nee, maar... Dat vind ik wel het nemen effect. Maar wat denk jij dat wij dan zijn? Dat wij in bruine hemden zitten in Antwerpen van... Alles is hier kapot. Gewerk te chasen. Was dat een groep, Alex? We zijn toch keitolerante, lieve gasten, die iedereen het nodig hebben en iedereen in garantie. Is dat eigenlijk...

Is dat hoe nieuwe programma's ontstaan? Gaat je gewoon zonder sterrenseizoen twee doen of zo? Jawel, ja. Heb je nu toch een paardrijden? Misschien moeten wij ze fit eens klappen. Nou is er al minstens niet een staarbaaien, mannen. Dat is dus het probleem. Nee, maar dat is wel grappig. Joris.

Dat moet je zeker niet generen. Het is vaak dat dat ook via mij komt. Want jij voelt dat hoek, of niet? Ik moet dat niet voelen, mensen zeggen dat tegen mij. Ik moet just niks voelen. We hebben dat toch al gehad? Dat gesprek, jij weet dat toch? Badde. Dat er... Dat er af en toe... Nee, nee, blijven, blijven. Dat er af en toe... Daar heeft hij je fiets niet vast te pakken. You're not going anywhere, buddy.

Je weet toch dat er mensen die hier gepasseerd zijn, die dat wel eens achteraf, als ik die dan tegenkom, ze zeggen van het was keileuk. Maar het was echt heel leuk. En dan voel ik... Hier komt het. En dan is het altijd... Ja, en ik ben heel blij dat ik Alex zo eens... van een andere kant heb leren kennen. En wat een toffe man. En dit en dat. En dan krijg ik een ode naar u. Maar dat vertrekt altijd wel van... Ja, het is ooit anders geweest. Zodat.

Ja, je hebt ook omgekeerd mensen, als ze ze leren kennen, dat het erger wordt dus. Beter zo, toch? Zeker. Ik vind het echt plezant. Dat is echt top. Nee, dat mag het gelijk. Maar ik denk dat het ook lag. Ik weet dat niet. Wat ik deed... Je kunt je al een hand geven met een foto. Ja, sowieso.

Top. Heerlijke avond. Ik zie eigenlijk keiveel mensen graag. Heb ik gemerkt. Met ouder te worden. Ik was iemand die vroeger... feestjes waar veel bekende mensen waren. Ik deed dat niet. Dat is ook een klein beetje een denk ik wel wat een arrogante artiest. Zoals ik keek op veel mensen neer. Daar wil ik echt eerlijk in zijn. Ik had van heel veel mensen. Wat doet die nu? Ik vond mezelf wel heel wat eigenlijk. In het begin van mijn carrière.

Ik was ook degene die eigenhandig de comedy kwam redden in dit land, vond ik ik zelf. Terwijl achteraf merk je dan natuurlijk dat je... Sorry. We onderbreken deze ontboezeming even voor reclame. We zijn zo dadelijk terug. Hebt u de McFitties Digestive-sal geprobeerd? Heerlijk. Ik dacht dat we met Radio Gaga amateuristisch waren, maar... Allee, doen aan we nuttelijk verder.

Wacht even, even opschrijven. Leste keer dat hij hier geweest is. Goed. Maar... Nee, maar ik was... Ik denk dat veel van mij was natuurlijk gewoon omdat je... Omdat je niet weet wat voor een houding je moet geven. En omdat heel veel van die dingen... ...heel moeilijk waren toen voor mij. Heb ik toch... Ben ik ouder en wijzer moeten worden om te beseffen... dat nee, Alex, het gaat niet alleen over jou. Want je wordt pas rijker wanneer je luistert.

Naar andere mensen. Dat doet dat dan ook, hè? Wanneer je niet zelf... Alex. Kust allemaal m'n kloten, mindere goden. Als jouw jongere versie nu zou luisteren, wat zou je dan tegen de jonge Alex zeggen? Joris, ik... Nee, Alex. Ik zou hem een knuffel geven. Ik zou hem vastmaken. Ik zou zeggen, Alex, jongen. Je bent genoeg. Je bent genoeg. En als mijn papa dat zou gehoord hebben... dan zou die godverdomme gezegd hebben, Alex, jongen. Ik heb het altijd al geweten.

In jou een betere persoon zat. Dus ik zou me knuffelen. Heerlijk. Amai. Wat een zalige bullshit. Heerlijk. Goed. Maar is dat nu wel beter? Alex, dat is nu wel... Jij wilde hier nog op deur gaan. Nee, maar we hadden dat verslacht. Ja, tuurlijk is dat veel beter. Dus jij oordeelt minder dan? Veel minder. Oké.

Omdat ik ook... Weet dat, als je een arrogante lul bent, dan zit je ook altijd alleen maar met je eigen bezig. En als je luistert naar andere mensen, dan heb je nu vijf minuten door. Die is op alle vlakken even... Je passioneert door wat je doet als ik en wie ben ik ik om naar iemand te kijken en te zeggen, ach, wat jij doet, dat is...

Dat is minder. Dat is echt hopeloos. Dus ik heb eigenlijk wel zeker de laatste... Eigenlijk door deze podcast, Andries, je moet niet die muziek terug opzetten, maar ik meen deze echt. Ik ben er een beter mens door geworden, Kent. Jezus Christus, waar Joris Hessels komt. Echt? Yes! Het Joris Hessels effect.

Dat is Gent. Voilà. Joris, laatste vraag. Je doucht maar één keer per week. Hoe zit dat? Wat de fuck is dat allemaal? Allee, gebruik dat glas al eens. Misschien helpt dat. Ja, ik heb nog nooit zoveel vragen gekregen na die HLN, dat HLN-bericht van Joris, douch maar één keer. Ja, dat klopt. Maar ik was mij ook wel echt elke dag, maar daarom niet. En doe je dan zo de klassieke mannen, zo armpits? En zo, hè?

Zo, dat, dat. En dan zo, he he. O ja, toch niet? Ja, zeker. Of niet? Soms met een washandje. Of heb je daar zoiets van, oeh, dat laat ik even... Doen? Ja, nee, gewoon zo. Mijn natuurlijke Musk. Nee, nee, nee. Dat is mij al een paar keer gezegd geweest dat dat... Van die vrouwen die dat doen, die zo hun eigen insmeren mee... Vibbing, dat is een ding, hè. Wist je dat? Dit gaat echt alle kanten uit, hè. Wauw. Ja. Vibbing, zoek het maar op. Wat is vibbing? Wij leggen het uit. Vaginaal dabben.

Had je ooit gedacht dat je het daarover ging hebben toen jij van de morgentop stond, Joris Hessels? Totaal niet. Met je tranentrekkerij. Oh my, nee, helemaal niet. Eau de vagina. Eau de vagina. Fagijntje scheur. Als ze dat uitbrengen, maken wij reclame voor u. Zeker, zeker. Met die pianomuziek onder. Fagijntje scheur. Eén keer per week. Ja.

Ik kan dat niet loslaten. Nee. En is dat altijd zo geweest? Is dat een bewuste keuze dat je zegt, ik wil niet te veel water verspillen? Vroeger, ik kom van een groot gezin, ik ben de jongste van vijf en een gezin van zeven. En we hadden een boiler die niet zo... zoveel warm water

Dus wij moesten heel snel, als we een douche pakten, allemaal heel snel onder die douche. En ik was altijd de laatste en dat was altijd koud water. Dus ik heb eigenlijk geleerd om mij gewoon te douchen aan de lavabo. En ik heb dat eigenlijk niet meer... afgeleerd. Dus dat is niet van ik wil zuinig zijn en ook al helemaal niet voor het milieu. Want ik ben...

Nee, nee. Amai, Joris, rustig. Nee, zeg het. Ik rij met een diesel. Maar... Yeah! Ja, dat zou wel zijn. Fuck dat circulatieplan. En dat kikvert en ik doen kik... Je nou een backfeet zambaccas! Oh! Oh, je was toch... Ja, ik ben hier graag, moet ik zeggen. Ik ben hier graag. Jongens, wij zijn ook heel blij dat jij hier wordt. Echt waar, merci jongens om mij te vragen. Lieve mensen, merci om hier te zijn. Ik vond het echt heel fijn. Ik ga goed slapen vanavond. Dovendig applaus voor Joris Hessels!

Merci, merci. Zo, dat was een goed begin. Blij? Leuk?

Zijn er nog bij? Allright, zalig. Tijd voor onze tweede gast. En onze tweede gast van vanavond is ongetwijfeld verantwoordelijk voor enkele onvergetelijke televisiemomenten. Uit ons collectieve geheugen. Hij is presentator, tv-maker, kunstenaar, publieksopwarmer, coach, eventplanner, improacteur, radiomaker, komiek. En heeft naar het schijnt een uitstekende zangstem onder de douche. Iets wat hij hopelijk wel meer dan één keer per week doet.

Zijn carrière begon in de jaren 90 toen hij samen met Chris Bory een scenario schreef voor Chris van den Durpel. Voor de programma's De Drie Wijzen en Typisch Chris. Hij verscheen zelfs in enkele sketchen. en deed straatinterviews. Alles veranderde echter toen hij als lid van de Belgische improvisatieliga ontdekt werd door Mark Uiterhoeven en als enige onbekende een plek kreeg in het panel van het nu legendarische...

TV-programma Alles kan beter. Na twee seizoenen in dat programma presenteerde hij voor het eerst zijn eigen show. De twaalf werken van Van Oudenoven. De show werd een kijkcijferkanon en katapulteerde hem naar grote nationale bekendheid. De hits kept oncoming met programma's als Alles komt terug via Van Oudenoven en later voor VTM Robland. Hij is nog steeds...

regelmatig te gast als rechter in de rechtvaardige rechters op Radio 2 en is sinds 2020 actief in de kunstwereld met tentoonstellingen in onder meer de prestigieuze Verbeke Foundation Gent. Graag een oorverdovend... Belachelijk applaus voor de man wiens tv-carrière startte met de legendarische woorden. De man waar iedereen zich nu van afvraagt. Wie de fuck is Rob van Oudenoven? Gent! Laat u horen voor Rob van Oudenoven!

Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Upway, de expert in gerenoveerde elektrische fietsen. Gerenoveerd, wat we ook wel kennen onder de naam refurbished. Wat is nu eigenlijk refurbished? Dat zijn gewoon bestaande e-bikes die door een team van professionals helemaal zo goed als nieuw zijn gemaakt. Ze zeggen het zelf in topvorm gebracht.

Ja, en je ziet tegenwoordig enorm veel elektrische fietsen rijden. En je weet ook, als je er zelf al ooit eens op één gezeten hebt, dan snap je waarom dat zo is. Wind tegen, bestaat niet meer, bergop is iets uit verleden tijd. En je moet natuurlijk ook je... En het ding is, ik heb zelf ook een dochter van tien jaar. Die is natuurlijk ook niet opgegroeid zoals ons in de jaren tachtig. Die weet echt letterlijk niet goed, niet meer wat...

Wat gewoon oldschool trappen en wint tegen zoals jij er straks al is. Dus die gaat er ook ene willen. En dan is het wel heel gemakkelijk op w.be. Je moet gewoon de lengte... van degene die de fiets nodig heeft ingeven. En dan krijg je eigenlijk heel gemakkelijk alle modellen die vooruitig zijn. En dat werkt super, super easy. En waarom zou je kiezen voor Upway? Het is veilig en betrouwbaar. Al die fietsen zijn...

helemaal nagekeken en compleet in orde. Het is ook een hele snelle levertijd tussen de drie en de zeven dagen hebt je fiets. En ook vooral, heel belangrijk, je hebt veertien dagen bedenktijd, dus als je niet blij bent met je fiets, hem nog wisselen binnen de 14 dagen.

Tel er nog een garantie van één jaar bij, dus sowieso geen zorgen. En, voor de snops onder ons, niet onbelangrijk, raise your hand als je er zelf ene bent. Er zijn heel coole merken bij, van gazelle tot cowboy, urban arrow en nog zoveel. meer. Het is allemaal maar goed. En dankzij die code van ons, AA150, krijg je ook nog eens 150 euro korting bij aankoop van de fiets van 750 euro of meer. My god, hoeveel voordelen moet ik hier nog opnoemen?

Alle info op www.upway.be Jij Rob, ça va? Goedenavond allemaal. Bedankt om te komen. Ja. Ja, ik heb dat water wat proberen op de kassa dat de Joris hier had uitgekapt over de tafel. Hij had het beter uitgekapt over zijn aange. Want je doucht maar één keer in de weg. Ja, ik riek het nog een beetje. Rob, één van de dingen die ik onlangs over u las, en ik vond dat heel opvallend, was dat jij zei dat je eigenlijk...

Niet ambitieus zijn. En dat vind ik raar voor iemand met uw verleden. Kan dat kloppen? Ik heb altijd huisdieren willen hebben. En zo een hond. Of zo. We hebben vroeger altijd honden gehad. En katten. En eigenlijk van alles. En ik woon nu samen met mijn vriendin in Brussel. En ik zou graag een hond hebben. Maar we woonden op een appartement op het hoogste. Geen lift. Dus ja. Ik probeer dat nu nog in orde te krijgen. Allee. Zies hier.

Maar ze spreekt Engels. En ik niet. Sorry. Nee, nee. Ik dacht, dit ga ik gewoon laten gebeuren, want dat is te goed. Nee. Ik dacht, ik ga eens voelen wat een teneur van dit gesprek gaat worden. Na een seconde dacht ik, ik heb geen idee wat dit gaat worden. Dat wordt fantastisch. Geweldig. Nee, maar dat moest eruit. Dat snap ik. Maar is dat ook een klein beetje waar gebeurd? Wilde jij echt een hond? Ja. Wat voor een hond zou je dan willen hebben? Maar niet te groot.

Wij beginnen lift. Anders moet ik die naar boven dragen. Zo'n beest kan wandelen. Of zijn dat heel stijle trappen? Nee, ik kies van alle mond zonder poten. Nee, maar iets klein. Jij trekt je vooruit in een karke. Jij wint je vast aan een skateboard. Mijn zoon heeft er nu twee honden. En één ervan durft geen trappen doen en dat is zo'n Zwitserse herter.

En dat is er met vijfhonderd schapen daarachter. Dat is zo'n witte herder en die durft geen... Dan moet mijn zoon die een hond zo naar boven sleuren en dan denk ik, ja, dat is belachelijk. Dus, zoiets, zo'n middenmaat, dat wel... En als het kan, trappen kan doen. Maar dat niet zo erg is als ze hem geen trappen kan doen. Allee, als dat zo'n hond is met een dikke nek, die zegt ik wil de lift pakken, ja, dan heb ik pech. Ja, dat moet je verhuizen.

Oké. Wat was uw vraag? Dus wat van een... Ja. Buiten uw ambitie om de mond te hebben. Ik vind dat een hele rare show. Het spijt me zeer erg. Wat was uw vraag eigenlijk? Maar meestal is dat de serieuze. Of niet? Ik pak het letterlijk. Saint Bernard of de Duitse dog. Welke hond kan goed traplopen?

Ja, nee, zo'n essai benar dat kwijlt, dat moet ik niet hebben. Ja, nee, nee, nee. Daar heb je wel zo'n tonneke drang bij, voor dat je het wat moeilijk krijgt. Maar die kwijl, ja, dan kun je direct dweilen ook, misschien. Maar nee, nee, nee. Nee, nee, dat is klein. Klein. Want jij doet zo iets klein en dan doe jij deze. Dat is raar, Rob. Van hier. Van op de tafel, ja.

Ja, maar jij bent hiermee begonnen, dus ik hou deze nog even vol. Is het een show, hè? Ik bedoel... Nee, niet meer eigenlijk. Maar dat is niet erg. Ik vind dat helemaal niet erg. Sorry. Hoe begon het eigenlijk voor u allemaal, Rob?

Ik kwam door de vagina naar buiten. Herinnerde jij u de race nog? De spermatozoïde race? Zou iemand van ons dat nog weten? We zijn een absurde toeroep aan het grond kennen. Doe gewoon het teken, Akit. Doe gewoon het internationale teken van afronden. Ik was alleen. Doen we voort. Nee, nee, nee. Mag jij? Laten we...

Jij hebt eigenlijk wel een opmerkelijk parcours gedaan. Je bent begonnen. Is het eerste dat jij deed, was dat scenario schrijven voor Chris? Of waren dat de eerste stappen dat jij gezet hebt in de wereld van de media en de bekendheid? Nee, nee, nee. Nee, zoals je vroeg, was dat uw ambitie? Nee, dat was echt allemaal mijn ambitie niet. Kijk, om het een beetje te duiden. Dus mijn ouders zijn gescheiden toen ik 14 jaar was. Sorry. Andries, piano. Alsjeblieft. Dat was een mooi moment.

Ja, nee, nee. Maar je moet dat in zo'n context zien. En dan ben ik met mijn moeder, mijn broer en mijn zus naar Leuven verhuist. Ik was een oudste. En dan... Alleen met mijn broer en mijn zus en een hoop schulden van mijn pa. Dus ja, zo'n moeder alleen met drie kinderen. Dus ben ik eigenlijk al heel vroeg beginnen werken van kersenplukken, dit en dat. Later zou dat er twaalf werken worden. Het is een lang verhaal.

Maar ik heb van alles gedaan. Eigenlijk zei ik op alles ja. Dus als ze me eens kwamen vragen, dat was van het ene naar het andere, kwamen mensen mij altijd zeggen, ah ja, maar wij gaan... Dan ben ik bij een markt ook wel beginnen werken in Leuven en dan kwam iemand zeggen van ja, maar ja, we hebben zo iemand nodig voor de BRT. Dat was eigenlijk altijd door op alles ja te zeggen dat ik dacht, ja, oké. Want dat scenario schrijven, dat is iets heel raar. Ik was toen voor Radio Donna.

of pas de Radio Bomma, ik werk het niet meer, beginnen werken en... Toen was ik improvisatietheater beginnen spelen. Dat was Dorleen Domarey. En die zei, dat is iets voor u. En ik vond dat superplezant om te doen. Zonder ambitie. Want voor mij, mijn mate gingen shotten. Ik ging improvisatietheater doen. Omdat ik geen teksten kan onthouden. En dus dacht ik, dat is ideaal. Ja, maar dat is echt.

Je bent niet hoe erg dat is om geen teksten te kunnen onthouden. En dus je kon geen teksten onthouden. Waar was ik gebleven? En dus... Ik ga dat wat kort houden, want uiteindelijk kwam ik dan voor drie wijze...

En daar had Chris Bory gezegd, ah, ik zoek een scenarist. En ik dacht, maar jongen, ik kan dat niet. Ik heb daar niet voor gestudeerd. Ik heb ook niks gedaan in die richting. Dus ik weet niet hoe ik dat zou moeten doen. En die zei, ja, schrijf eens een verhaal over species. Ja, die herkende ik wel. Enfin, niet persoonlijk, maar van op tv.

En dus dan heb ik een fles whisky gaan halen, twee pakken sigaretten, want ik dacht dat dat zo moest. Ik heb dat morgens gelezen, dat er ook op geen klote. Maar bon, dan heb ik dat een beetje geschreven. Ik dacht, ja... Ik heb dat eigenlijk nu niet nodig, ik heb werk genoeg, ik heb dat afgegeven. En die zei Sander een dag, had hij gebeld, ja, het is goed, je mocht beginnen. En ik dacht, ah, het is zo gemakkelijk. Allee, zei, ik bedoel dat zo niet.

En dan zijn we beginnen samen te werken. En dan was dat zo verdreewijzen. En dan typisch Chris. Alftijds. Maar dan was ik ook alftijds nog management aan het doen van Groepenhoek. Bloempot. Bloeblot. Blueblot. Zeg jij de manager van Blueblot geweest? Ja, samen met Wilfried Brits. Wauw. Ja, maar mijn leven is heel raar. Omdat, die woonde in Turvuren ook. En ik kwam die bij een bakker tegen, want die had mij tegengekomen met mijn ding van Studio Brits. Ja, gelijk een, ja.

Ik wil mijn billen pakken. Ik ga dat een keer moeten uitschrijven, ook voor mezelf, want ik kan dat zelf niet goed aan uit. Eén keer moest ik een cv maken en ik dacht, ik weet niet meer wat het jaar was. Want Wout, wat had jij toen Rob, die periode? Vier. Het zat er wel al van vrug in. Toen zal ik rond de 26 geweest zijn, zoiets. Maar je wordt wel gelukkig toen. Ik ben altijd gelukkig. Ik ben heel gelukkig.

Ik twaalf. Alsjeblieft, zeg. Maar je had wel het gevoel dat dat was... Je wist nog niet wat het ging zijn, maar je dacht wel...

dit is wel wat ik ongeveer ga doen. Nee, het beste is om de Andries te proberen zien een serieuze vraag te stellen. Nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee

Maar ik vond bij Igleola in de koelcel werken even plezant. Oké. Maar ja, dan lag ik buiten. Dat betaalde minder goed. Nee, nee, nee, dat was goed betaald. Dat was goed betaald. Ja, want je kreeg zo'n koelpremie. Ja, bibbergeld. Ja, dat klopt. Dat was aan min dertig graden.

Ik bedoel, je kunt naar Groenland gaan, zo met een OBV's, maar ga een keer in die koolcel. Ga een keer in die koolcel, ga niet geloven. En dan met zo'n dinkkerij, dus zo'n paletten. Ik vind dat kouwvak in de koolruit al redelijk zot eigenlijk. Ja, dat is niks. Maar dat was superplezant.

Dat was ook mij allemaal tof. Dat was heel tof. Dus ik heb mij even goed geamuseerd, dat is al de rest wat ik gedaan heb. Dus ik heb nooit niet goed geweten wat ik wilde doen. Maar als het op mijn pad kwam, dan dacht ik, oh ja, oké, dan gaan we dat doen. Maar je wist wel...

gaat wel de sleutel, want als ik je carrière zie, dan denk ik het was wel alsof het niets kwam, dat je echt gemaakt wordt voor tv. Ja, dat weet ik niet. Blijkbaar... Ja. Allee. Ja, maar... Nee, hè. Nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee. Want je komt constant mensen tegen die dan...

Echt, die ambitie hadden. En ik had zoiets... Ja, nee, voor mij moet het niet echt. Omdat ik dat eigenlijk gezien bij het is van... Zeg daar niet zo een over de meester, dat wel echt van denken... Goddammit, man, je trekt het z'n aagje, geen kloten aan. In BM gebeurt dat allemaal? Ja. Terwijl sommige meesten... Ja, maar dat is erg. Ik trek het mij ook allemaal... Geen klote... Gewassen. Ik douche elke dag. Geen klote vanaan.

Eerlijk. Nee. Ja. Nee. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja.

Ja, is oké. Met jou ook? Met mij keigoed, eigenlijk. Wat je er straks had, vond ik wel grappig. Je zegt het langs je neus weg. Zo improviseren. Dat lag mij, omdat ik ook geen teksten moest van buiten kennen. Ik zie er een humor van in, maar tegelijk dacht ik ook wel, voor de eerste keer in mijn leven, dat is eigenlijk exact wat improviseren is. Je moet geen teksten van buiten kennen. Natuurlijk dat.

Anders had ik nooit... Dat zijn hier inzichten vanavond, men. Dat houden we niet voor mogelijk. Ik dacht, we moesten de mensen ook iets meegeven. U krijgt straks van hun ook zo'n goodiebag met van alles in.

Nee? Heb je je ooit in je leven aan een script gehouden? Uhm... Sorry. Ja, ik denk dat... Maar niet letterlijk. Letterlijk niet. En ook zo, want er wordt ook gezegd aan Mark Uiteroeven dat dat een geniale tv-maker zo, maar dat ook een geniale controlefreak was. Dus ik denk nu, dan denk ik, je moet ofwel iets gezien hebben, ofwel...

Die moet je toch zot geworden zijn op sommige momenten? Nee, maar de mensen zien dat niet, want we zaten ook achter een tafel en ik had zo'n heel grote tang rond mijn klote, dat als ik durfde... Dus... Ja, dan volgen ze wel het script, moet ik zeggen. Mannen op zaak kunnen gewoon de tang even gaan halen als je wilt. Nee, nee, maar dat was...

Ja, want toen de Mark u zag bij de bil, en die bood u eigenlijk dingen aan, alles kan beter, en die zetten u als onbekende persoon in dat panel. Had jij op dat moment, door wat dat programma ging zijn, wist jij waar je mee bezig bent? Of dacht jij, ik ga daar gewoon doen wat ik altijd doe en ik zie wel wat er gebeurt? Het grappige is dat ik dat normaal niet wilde doen, omdat ik toen al genoeg werk had.

En dus, die net dat toen ook het einde zo was van de tweede rechts, typisch Chris. En ik had al gezien dat Chris zo bekend zijn dat dat niet echt alles was. En dan dacht ik, ik weeg het niet goed, ik heb eigenlijk werk genoeg. En het is eigenlijk dat ik te lang gewacht had aan mijn vriendin toen zei, ja, nu kun je het niet meer afbellen. En dan ben ik na zo'n avond geweest, in een café, café.

test. Het was in een theaterzaal, café, test, alles kan beter, achtig ding. Ik had mij echt bijna niet voorbereid, omdat ik dacht, kijk, is het niet, want ik heb werk genoeg eigenlijk. En dan was ik erbij. En dan was het voor maar één of twee afleveringen. Ik dacht, oké. Maar dan had die eerste aflevering, ik denk dat ze niet genoeg volk vonden. En dan zeiden ze, ja, dan kun je de rest van de reeks ook doen. Ja, maar moet ik zeggen, nee.

Allee, en dan heb ik z'n allemaal gedaan, die eerste reeks. En dan, ja, maar dat is iets dingen. En dan uiteindelijk, hoe is het eigenlijk gezegd, ja, kom je niet bij ons werken. En toen dacht ik, wow, ja, vooral niet.

En dat is het eigenlijk. En dan ben ik bij Wistijnwis begonnen. Want Mark heeft me dat kwalijk genomen, terwijl ik dat niet wist. Dus die eerste reeks, alles kan beter. was op antenne geweest. En dan zei ze, ja, de BRT, was dat toen nog? Ja, die hebben nog een programma besteld, iets, en vandaar de twaalf stielen. Allee, jij hebt hier zoveel jobs gedaan.

Een eigen programma. En ik dacht, oef, oké. Maar het idee was van, ja, je gaat dan een job doen. Allee, opleiding en dan die job. En ik dacht, ik vind dat belachelijk. Nee, nee, ik dacht, jammer. Ik zeg, ja, dan ga ik een opleiding volgen als pompier en dan ga ik een huis blussen. Ik zeg, spannend een tv dat dat is. Ik zeg, mag ik daarover nadenken? En dan zijn wij met Olivier Goris enzo, tof ploegske gevormd, en beginnen daarover na te denken. Lang, heel lang, nagedacht.

En dan is dat het wel een verke geworden, maar dat is in het begin ook, want dat is ook een heel verhaal. Niet de bedoeling was dat dat zo iets ging worden. Maar je zegt dat Marku iets kwalijk genomen had, dat ging over het feit dat je... Ja, en hij had daar wel gelijk in dat dat in één keer... Kijk, wij dachten eerst, oké, die twaalf verken, ik denk dat ze toen tegen ons zeiden, als er 800.000 kijkers had, maar dat was er ook misschien iets voor in de week.

Dus dat was een periode geweest dat we zot worden. En we hebben ze toch op zondagavond gezet. Ja, die magische avond dat iedereen van ons pleugde. Ik dacht, ja, wat is dat? Zeker ik. Ik dacht van, oei, oei, oei. Maar dat is dan toch beginnen te groeien naar iets dat wij nooit hadden verwacht. Want dat was ook de bedoeling niet. Omdat er nog een tweede reeks alles kan beter ging komen en de markt vond een beetje, ja, dat underdog is een beetje weg zo.

Omdat het eigenlijk uw troef van het eerste seizoen was dat jij de non-bekende van de drie waard. Ja. En dan de tweede reeks. Ja, was het een beetje anders. En dan hebben we dan die, en dan nog een tweede reeks, twaalf vier keer.

Bij die twaalf werken heb je wel een aantal redelijk waanzinnige dingen gedaan. Hoe zat dat eigenlijk? Iemand daagde nu altijd uit om iets te doen en jij moest dat dan volbrengen eigenlijk. Dat was eigenlijk een beetje het idee. Ja. Want jij hebt bovenop een dubbeldekker gestaan, terwijl die je vloog. Voor alle duidelijkheid. Wing woken, hè. Allee, wing woken. Je kunt ook woken. Dat is wolken.

Enfin, eigenlijk doe je zo wat acrobatie bovenop een vliegtuig. Dat vliegt, anders is het echt belachelijk. Dus in de lucht. Maar dat was altijd, ik heb vliegangst. Ja, maar nee, nee, serieus. Dus ik heb vliegangst. Dus ik zei altijd, uiteindelijk bleek dat mechanische angsten zijn of zoiets. Dus ik zei altijd zo, ja, ik sta eigenlijk liever bovenop een vliegtuig.

Een beetje naïef, omdat ik dacht, als die neerstort, die laste tien meter, spring ik eraf. Ik zal hem misschien niet breken, maar ik overleef het misschien wel. En toen, voor die opdracht... Want het programma was eigenlijk, ik kreeg een opdracht, wij schreven alles eigenlijk wel uit een beetje, maar dat we wisten van, kijk, dit is niet haalbaar, dus we spelen het spel wel eerlijk. Dus oké, en dan gingen we proberen die opdracht te halen.

En dan zochten wij iemand bekend die recht had om die opdracht te geven. En hoe was dat dan eigenlijk, zo bovenop een vliegtuig staan? Ja, dat was echt super. Uiteindelijk heb ik daar wel van genoten. Het enige probleem is, ik ben een meter 90. Enfin, ik ben nu een beetje gekrompen.

Maar die dingen zijn meestal niet gemaakt voor iemand met een kathedraal van een lichaam zoals ik. Dus bovenop dat vliegertje, dat zijn veel vrouwen die dat doen. Dat zijn acrobates die daarop staan. Dus je hebt dan zo... Dat weet ik nog. Gewoon twee stokjes zo, twee zo. En je poep moet daarin. Maar bij mij zat dat onder mijn poep. Dus dat zat al niet zo gemakkelijk. En ik dacht...

Dat gaat allemaal meevallen. En zo'n dubbeldekkerje. Ik dacht, als dat neerstort. Ik spring daar die lessen tien meter af totdat die mannen mij begonnen vast te maken. Dat was mijn bout. En die hadden mij vastgevezen. En ik dacht, ja, stel dat wij dus neerstorten. Ja, dan moet die piloot mij wel 10 minuten op voorhand verwittigen en een sleutel geven om mij terug los te krijgen.

Dus ik dacht, dat verandert nu niet veel aan de zaak. Gingen die dan ook over koppen en zo? Hebben die zo echt wat crazy stuff gedaan? De regisseur heeft dan waarschijnlijk achter mijn rug een paar keer gevraagd. Maar omdat ik zo groot was, pakte ik te veel lucht. Dus wat dingen gedaan met een looping zijn, dat ga ik niet riskeren, want dat is te gevaarlijk. Maar het is geweldig goed voor je sinussen.

Omdat ik heel veel last heb van sinusontstekingen in de winter. En dat is echt waar. Ik heb een keer een accident gehad, ook vroeger. En dan, met mij en ik, maar op die foto's zeiden ze, godverdoemme, ga het nog als sinusolters, hebben we van zijn leven niet gezien. Dus dan woont waarschijnlijk ook volk, van wat ik niet weet. Maar, terwijl wij aan het vliegen waren, dat is ongelooflijk. Dus als je zo uw kop draait, dan zeg je, ik kun er mee aan. En Allah snoed. Allah snoed je.

Want dat is ongelooflijk. Dus ik heb drie vluchtjes moeten doen. Allee, vluchten. Drie vluchten. Omdat één keer met de camera beneden. En dan topstijgend landen. En dan met een vliegtuig naast mij. Dat is wel straf, omdat je dan zo... Ik zei dat loo, de cameraman zo. Allee, in de lucht. En dan met snot. Maar dat is met een open cockpit. Dus die piloot, ik dacht, die moet gewoon vol snot. Ik ga dat hier nog eten.

Maar ik ben geland en dat is open. Ik heb nog nooit zo goed kunnen ademen. Door met de neus. Bedacht jij die dingen zelf? Zelf, ik had een ploegje en daar zaten wij zo'n aantal dingen. Ja, dacht ik van, ah, dat ik dan op toendertijd, dan was nog geen internet zoals vandaag, dat we toen zo'n filmpje nog downloaden, dat duurde dan drie dagen.

Als dat kanon dacht ik dat wil ik in mijn leven eens gedaan hebben. Uit een kanon afgeschoten worden. En daar heb ik nog altijd heel veel spijt van. Hoezo? Ja, dat was niet het beste idee. Dat zou je wel moeten uitleggen. Als je dat in je leven kunt doen, moet je zeker eens doen. Dat is heel plezant. Maar zo uit de kanon geschoten worden, daar heb ik mij al mispakt. Ik dacht dat dat plezant ging zijn, maar dat was niet. Dat was ook het grootste kanon ter wereld.

Oké. Wil ik dat vertellen? Nee, vertel alles. Dus niet elke dag dat je iemand een zin hoort zeggen van het een kanon geschoten worden was niet zo plezant. Nee, omdat... Ik belde meestal ook zelf met de mensen. In Amerika stond dat dan, in Louisville. En ik had dat gezien. Dat moet wel plezant zijn, want je moet niks doen. En je vliegt en je komt dan in...

In het water. In het water of in zo'n net. En dat moet plezant zijn. En dus ik had ook zo'n Elvin. Ik had die ook aan het telefoon gehad. Yes, Elvin, dit en dat. Ja, kom af. Dat kost dan al redelijk wat. En die zei ook, ja, hoe zit dat dan in elkaar? Wel, yes, dat is drie dagen opleiding. En dan gaan we dus een paar sprongen doen. Ook in plein publiek, dit en dat. En ik zeg al, don't worry, het is allemaal veilig, dit en dat.

Wij zijn dan naar Ginder gevlogen en dus een dag ervoor met de ploeg al eens gaan zien, dat is in een circus, zo'n heel grote tent aan het opzetten. En we staan daar buiten.

En we zijn aan het kijken en ik dacht van, wauw, dat heb ik nog nooit gezien, zo'n grote circustent. En in één keer hoor ik zo van, oh, you must be the European team. Ik kijk zo een bekker rond en ik zeg al, en ik kijk naar beneden, er zit zo'n gast in een rolstoel. En jij kijkt naar ons? Ik zeg, yes, I guess, yes, you're Rob. Ik zeg, yes, yes, yes, hey, I'm Elvin. Ik zeg, aye. Well, yes, tomorrow, ten o'clock, dit en dat, ik zeg, yes, yes, yes.

Wij terug naar het hotel. Ik zeg tegen die mannen, ik zeg, ik ga je vragen hoe die in die rolstoel terechtgekomen is. Ik zeg, ik wil dat wel weten. En die man, ja, je kunt dat toch niet vragen. En ik zeg, ja, maar... Dus wij zijn morgens daar naartoe. Dus die Elvin staat ons op te wachten. We beginnen ook te filmen, zo'n klein interview. Ik heb hem dat gevraagd. Ik zeg, I'm sorry Elvin, want dat was dus blijkbaar ook een stuntman.

Ik zeg, yes, well, you're in a wheelchair. How come? Ja, it was with a human cannonball. En ik dacht, dat kun je niet menen. En hij zei, ja, ja, maar hey, no worries. Het was in Japan. Dus dat was een indoor, in Japan, met een kanon. Groot evenement. En hij zei, ja, zegt hem...

Dus normaal gezien wordt er altijd, dat wordt zo gedaan, wordt er een pop eerst afgeschoten om te zien met zijn gewicht enzovoort, om te zien waar ze dat net moeten zetten. Maar hij zegt, ja, we hebben toen niet echt rekening gehouden met de luchtvochtigheid, dus die pop, die pop, die pop. Die pop, bedoel ik, die was wel een beetje zwaarder geworden. En ja, dat was dan mij. En ik heb hem dan net zien passeren, mossel tegen de muur, alles gebruiken, tat, patat. Ik zeg ja.

Dus ik zeg, ja, hey, but don't worry and dit en dat. Ik dacht, that hardly ever happens. Nee, maar je staat daar ook wel in mijn ploeg. Je weet dat dat allemaal veel geld kost. Dus, en dan de opleiding.

dagen opleiding. Dan komen daar uit zo'n caravan twee, de twee acrobaten, de twee human cannonballs, twee Hongaarse acrobaten. Ik zweer nu, ze kan met mijn meisjes tot aan mijn middel. Dus dat was een koppel. Ik dacht, allé, bon, ja, oké, geen enkel probleem. Ja, zegt hij, die haalt een oud tapijt uit die caravan, die legt dat op de grond, die zegt, ja, nu moet op je buik gaan liggen, je moet zo, met je armen, wacht, was het nu weer, ja, zo verspreid, je stekt je twee vuisten onder je kin.

je armen tegen elkaar en zo misschien dan gaan liggen op die mat. En ze zei, ja, en voor de rest niet meer bewegen, want van het moment dat je je arm wegt, zet je hem kwijt. Ik zeg, ja, ja, oké. Maar dan in het Engels, hè. Enfin, Hongaars-Engels. En dus, ik lig daar. En ze zegt, ja, you're gonna hear a countdown. Five, four, three, two. On two. Moest ik inademen. Elk spiertje van mijn lichaam. Maar echt elke spier, zei ze.

je kringspierenke, alles opspannen, alles opspannen, en dan gaat de zin zich zeggen, one, zero, en dan zet je weg, en dan moet je je armen spreiden, en dan gaat je automatisch in dat net rollen. Ik heb dat een paar keer op die mat gedaan, dat moet geweldig goed geweest zijn, want die zei van, voilà. Dus ik dacht, oké, dus we hebben dat gedaan. Dat hij misschien nog geen uur geduurd. Ik zeg oké, want drie dagen opleiding. En die zo, wat is het?

Dat is het. En dan hebben ze mij gewoon uitgelegd hoe je in dat kamer moest kruipen. En dat is ook iets heel vies, want je ziet dus die loop. Dus dat is echt heel groot, dat is een kamion, dat kan hier niet binnen. Dus dan moesten ze daarop stappen, dan moesten ze met één antallen, dat is een heel procedure, en dan u daar laten ingeleiden, en dan kom je in een metalen broek terecht. Ik kan dat niet anders uitleggen.

In een metalen broek. Dus, Martijn, moet ik even met de micro... Zo, dat is dus een metalen broek. Maar ik heb het u gezegd, die acrobaten zijn zo groot, dus die broek kwam bij mij tot dier. Dus ik kreeg mijn voeten daar niet te goed in. Dus in dat harnas. Maar ik dacht, die mannen zullen wel weten wat ze doen. Dus we hebben die ene avond een paar testsprongen gedaan. En ik kan nu... Ja.

Dus wij s'avonds daar naartoe met de ploeg. Eigenlijk gingen we dat niet filmen, omdat dat waren testsprongen. Dus ik ga daar voor de eerste keer inhoek. Allee, maar ik ging voor de eerste keer af. Is het te lang het verhaal? Nee, nee, nee. Nee? We kunnen... Nee, nee. Deze is kei spannend. Ik denk dat iedereen hier zit van... Ja, ja, wat gaat er gebeuren? Is het echt? Ah, oké. Dan kom ik volgende aflevering terug. Tot. Man, nee. Nee.

Ja, en dus dan zijn wij s'avonds teruggegaan. Dat was eigenlijk ongelooflijk. Dus ik ga daar voor de eerste keer in. Dat was in sportkledij. En ik dacht al, oké, dus in die broek, die kwam tot hier, dat zat niet goed. Maar je zit dan in die broek. En dan in één keer hoor ik de gast die de kanon bedient. Die zegt Rob. En dat is een heel protocol. Zoals hebben we dat wel aangeleerd. Rob, are you okay?

En dan moest ik gewoon terug zeggen, yes, I'm okay. Dus ik zit daarin, in die broek, en dan hoor ik ineens zo, kling, kling. En dus ik werd naar beneden in dat kanon getrokken. Zo helemaal tot... Maar achterin dat kanon. Dus die loop, dat was nog zo groot. Echt, hè. En ik keek zo en ik dacht, ik kan dan niet door. Ik zeg, dat is te klein. Maar alleen, bon.

En dan vragen die het terug. Dan vroeg die het terug. Rob, are you... Dus dan wordt het vastgezet zo. Klink, klank, klank. Rob, are you okay? Ik zeg, yes. Toen dacht ik van oei oei. En dan terug. Want dan ging hij lopen naar boven. En dan zag ik zo de nok van... Die circumstance. En ik dacht, oké. En dan vraagt hij je terug, dat is het protocol ook voor de veiligheid en wat is het allemaal. Rob, are you oké? Ik zeg, yes, yes, I'm oké.

En dan komt die account dan. Nu, ik dacht, dat is een systeem dat u wegduwt. En ik dacht, dat gaat sneller, sneller, sneller. Woef. En u zei, weg. Woef. Dat doet mij denken aan een hond. Wat fijn. Ik zal straks tegen uw vrouw zeggen dat je echt een ond wilt. Het is echt nodig. En dus... Hé, waar heb je dat gevonden? Ja, dat is Ben Kingsley. Ja, dat kunnen ze mee vertellen. En ik dacht, oké...

Dus ik zat daar zo. En dan jongen, dan die stem. En dat is echt een mechanische stem. Dan was ik zo van. Oké. Rob, are you oké? Yes. Here comes a countdown. Oké, ja. Bye. En ik wist dat, moest ik inademen. Echt elk spiertje opspannen. Elk spiertje dat je hebt. En ik was klaar. En dan, jong, put dat weg! Mannen, wat was dat? Dus dat is een pistool. Dus je wordt niet weggeduwd. Je krijgt een schok. Ik zweer je, met mijn stuit stak ik door mijn keel.

Ik vleeg daaruit. Ik heb mijn kopseer gedaan. Dus bij het verlaten van het kanon. Enfin, ik kom in dat net terecht. Ik dacht, wat was dat? Dus niks plezant aan. Mijn kop zeer gedaan. Mijn kop zeer gedaan. Want je ziet dat. Kijk mijn haar. Dat is nog van toen. En ik dan een heel procedure uit te halen heb te geraken. Want dat hangt redelijk ook. En ik kom daaruit. Ik zeg shit. Wat was dat?

Ik zeg tegen Alvin, ik zeg aan, very sorry, maar bij het verlaten van dat kanon heb ik mijn kopseer gedaan. No, no, that's not possible. En dat is zo'n kleinrichtelje aan dat einde. Dat wist ik. Ik zeg, ja, ik heb mijn kopseer gedaan bij het verlaten van kanon. No, no, no, that's not possible. probably, it's the net, en dit en dat. Hey, dag, Jesus Christ. Allee, terug, hè. Dus een tweede keer, dus. En dan heb ik echt de klank van mij ook.

Het is een ander keer gegeven en zo. En ik zei, oké, we gaan dat nog eens proberen. En een tweede keer, ik ga het verhaal kort houden, want dat is juist hetzelfde, maar dat maakt met mijn kop nog meer zeer gedaan. En toen dacht ik, hey, maladees is het in mijn... Toen was ik echt, allee, niet kwaad, maar ik dacht...

Ik ga mijn leven niet riskeren voor het tv-programma, jongens. Ik bedoel, ik weet dat dat veel geld kost. Maar de klankman, de Koen de Leeuw, de ene van Genthoek. Heb ik u iets gevraagd? Maar die was van Gent. Nee, nee, één van de beste klankmannen. Veel Gentenaars zijn goede klankmannen. Destalkbergen. Ja, welke? Ik ken Coendele. Ja, ja, ja. Ik ken die, hè.

Ik weet ook dat hij in Destelbergen woont. Ja, hij woont in Destelbergen, dat klopt. Dus de koen... Ah ja, dat was wat jij zei. Ah, je mag terug meedoen. Dus... En dan was ik gekicht. Ik dacht, hoe is dat mogelijk? Ik zeg, die zit zelf in een rolstoel. Drie dagen opleiding, dat hij nog geen twee uur geduurd. Ik zeg, ik heb me een kopseer gedaan. Dit en dat, en dan die Nelvin. Give him a helmet.

Die waren mij dus vergeten een helm te geven. Ik zweer het u. Ik zweer het u. Dat is echt waar. Echt waar. Give him a helmet, zei hij. En toen dacht ik ook van, ah ja, wat heb ik vergeten te vertellen. Dus van die ineesten heb ik zo'n klop gehad. Van de harnas hier. Ik dacht, hij is kapot. Ik dacht, ik ga nooit kinderen krijgen, want ik dacht echt dat hij kapot was. Ik dacht...

Dan vind ik dat wel redelijk indrukwekkend dat ze zeggen... Dus daar wil ik niks van zeggen. Ik dacht, straks op de hotelkamer moet ik dat checken. Of dat die je nog maar... Ik zeg, want die ene klop gaat, dat wil je niet weten. Maar volgens die twee Thijssen is er nog goed mee gevallen. Maar dat gezicht zijn er... Nee, nee.

Terug naar het verhaal. En toen heb je gezegd. Nee, nee, nee. Hoe zat dat met die twee taartsen? Wat hebben die dan allemaal gedaan? Twee weken. Alsof je erbij waart. Het woord dat hier nooit valt, angst... Jawel, op dat moment dacht ik ook van... Ja, en alhoewel... Dan ben ik ook zo bezig met... Dat moet in het programma, want dat is wel goed. Dus dat is heel raar, want ik heb heel duidelijk op het punt gestaan en gedacht... Waar? Waarom? Kom je daar mee af? Waarom heb je dat zelfs voorgesteld?

En dan sta ik daar en dan is dat precies... ...dat ik denk, oké, dat gaat een heel goed filmpje worden. Dat met kanon heb ik nog aan getwijfeld... ...omdat ik dacht, deze gaat echt... Want als je goed kijkt, dat trekt op niks. Dat is echt... Eigenlijk is het... Het is moeilijk te vinden, je hebt het geprobeerd, maar... Ja, maar je vindt heel weinig terug. Spijtig eigenlijk. Ja, nee, nee, laat het zo. En dus...

En dan een derde keer met die NL om op. En dan heb ik ook dat pakken aangedaan. En ik dacht van, kijk mannen. Want het was de bedoeling dat ik Sander een dag zou springen. En plein publiek en zestig meter. Ik zeg, ik ga dan nog voor de laatste keer in mijn leven in. Met een helm.

Ik zeg, want als ik daar een nacht over slaap, kruip ik er zeker niet meer in. Ik zeg, maar we gaan het nu doen. Nu direct. En ik heb aan de cameraman gezegd, aan de Gerrie, Gerrie Hoewangs, super cameraman ook. Ik zeg, ziet dat je het hebt. Ik zeg, want ik kruip er nooit meer in. En ziet dat je het hebt.

hebt. Ik zeg, want vanaf morgen hebben we drie dagen verlof. De twaalf werken, wat ik me er ook nog van herinner, dat dat niet alleen een fantastisch programma was, maar dat dat ook enorm leefde. Dat kwam uit en dat was natuurlijk een tijd dat er minder was om te kijken en er was pre-sociale media. Maar herinner je je nog dat dat ook iets was dat echt...

in het begin van de week echt over gepraat wordt van wat gaat Rob op het einde van de week weer doen? Ja en nee, eigenlijk heb ik dat. Dat is een beetje jammer. Omdat wat een reeks alles kan beter. En dat is... Zeker in die tijden zeer arbeidsintensief, want dat was geen digitale media. Mochten we dat nu maken, hadden we twee dagen werk.

Omdat alles is digitaal, je kon alles op de computer verzamelen. Bij ons was dat met VHS'en. Iedereen kwam bij ons VHS'en af. Het staat op minuut 1, 14, daar die verspreking van Martin Tange over dat. We hadden klasseurs met alle versprekingen.

alles wat we willen doen, dus je kunt dat niet vergelijken. Maar dat was zeer arbeidsintensief en de twaalf verken ook. Dus die eerste vier jaar, zal ik maar zeggen, heb ik eigenlijk bekwam, ik kan niet buiten, was ik altijd bezig. Je merkt wel dat dat leeft en je volgt de kijkcijfers op en je weet dat er heel veel over geschreven wordt.

Maar dat ging allemaal naar archieven en mijn moeder hield alles bij. En bij mij thuis hielden ze de artikels en zo bij. Voor de rest was ik hier constant bezig. Dus ik heb daar eigenlijk, die eerste vier jaar pakt, niet echt kunnen van genieten, om het zo te zeggen. Vinden wij jammer?

Dat je erover nadenkt? Had je daar liever meer bestilgestaan bij wat dat was? Gewoon puur nieuwsgierigheid, voor de rest niet. Nee. Nee, je voelt dat wel. Als je dan iets ging eten, dan mensen wel een foto van je eten pakten en zo. Maar voor de rest... Ik merkte dat niet omdat ik zo bezig was dat vooral mijn familie...

En vrienden die zo iets hadden van, dat gezeten is allemaal aan het zien. Ja, dat kan, ik luid daar allemaal niet op. Is er ook zo een, en dat vroeg ik mij ook altijd af, dat jij zo 72... Hoe lang was dat? Jij bent 72 uur wakker gebleven? Ja, ja.

Wat doet dat met je kop als je zo lang wakker bent? Ik heb dat nog nooit gedaan zelf. Was het een rare gewaarwording van zo lang wakker te zijn? Het zou zo goed zijn dat je na 72 uur zou zwijgen. Ik raad het niemand niet aan. Oké, vertel. Dat is heel ongezond en dat is echt niet goed eigenlijk. Ik had ook de avond ervoor maar drie uur geslapen, dus dat was ook niet echt... Nee, nee, nee. Het ding is ook... Wij hadden dikwijls te weinig materiaal.

We hadden dikwijls te weinig materiaal nog. Dus wij hadden veel gedraaid en we hadden echt wel heel toffe afleveringen. Zoals op die vleger staan en dat kanon en wat is het allemaal. Maar we dachten van shit, we mankeerden altijd.

Drie, vier afleveringen. Allee, ik bedoel dat we in die periode, dat we op antenne waren, ook nog moesten draaien. Ja, 72 uur wakker blijven, dat draaide op drie dagen. Dat konden we monteren, want dat was met twee ploegen, met regisseurs. En dat konden we zondag op antenne smijten. Het was gewoon puur praktisch ook. En dus... Ja, ja, maar dat is de waarheid. Dat is keigoed. En dan een dag als doven, een dag als blinden en een dag als rolstoeler, ja.

Ik kon op drie dagen draaien en ik werkte ook met twee regisseurs en twee ploegen. Als die een ploeg stopte kon die al beginnen te monteren. Ik snap dat je productioneel zit in het ding. Oké, we doen 72 uur draaien. 72 uur wakker blijven, dat is productioneel niet zo moeilijk en zo zwaar. Maar jij moest het wel doen.

Hoe bereidde jij je dan voor? Begonde jij dan... Belde jij dan een expert? Of hadde jij gewoon zoiets? Sprong jij in alles blind in? Nee, nee, nee. Dat was ook met de Universiteit van Antwerpen toen. Dat herinner ik mij nog. En ik had dan ook een speciaal toestelletje.

Maar daar had ik ook gezegd, en mijn toenmalige vriendin, die zei toen van, ja, maar je moet niet alles winnen. En dat was ook de bedoeling niet. Ik zeg, nou, nu, dan mag ik zeker een keer hun dingen verliezen. En dat was de bedoeling niet. En ik dacht toen, oké, maar ik moet voor een goed programma 56 uur ongeveer hebben. Dan heb ik een goed programma. En effectief, na ongeveer die tijd...

Zat ik daar in een crash met allemaal jengel. Het was wel humorig. Jengel en de kinderen en dit en dat. Enfin, ik heb er twee doodgeslagen. En dan... Nee, dat is niet waar. Ik zie graag kindjes. Allee, ik bedoel, ik heb een klein kindje. Maar ik ben er ook eens overgegaan, zo niet geslaagd. Dat zijn er niet veel, hè. Ja, maar dat was heel raar. Verdien 1 miljoen, dat is nog dien wel gelukt. Maar overleef drie dagen en drie nachten.

Dat lijkt me dan... Ja, maar dat is niet gelukt, hè? Nee, wel. Ja, maar dat is ook een ander verhaal, omdat we daar ook... Ontroer mij ook niet geslaagd. Ja, die en Bertans showen. De rest altijd maar blijten en toen... De blijter, jammer. Maar voor de rest is alles gelukt. Ah ja, oké. Maar de dingen is, met die 72 uur, kan ik iedereen aanraden om dat niet te doen, want ik heb echt niet nul seconden, want anders had ik het verloren. En rond 56 uur, ja...

In die crash. En ik dacht, oké, even verfrissen. Heb je daar een heet bad gepakt? En ik dacht, als ik in slaap wil, dan is het zo. Ja. 56 uur. Ik heb een programma. Iedereen content. Ik vield ik niet in slaap. Ik heb ik mij terug aangekleed. Ik dacht, ja, dat is belachelijk.

Ja, ik kan nu moeilijk gaan de comedies spelen van, goh, nu ben ik toch zo moe. Ik dacht, oké, we gaan even voortemmen zien waar we stranden. En ik heb het moeilijkste gehad om vijf voor zeven, vijf minuten voordat een tijd verstreek.

Dat Olivier Goris toen, was toen eindredacteur, denk ik, ja. Dat hij naast mij in de auto zat, ja Rob, dat kun je niet maken. Mensen gaan dat niet geloven. Dus in de hele tijd, doe, doe, wakker blijven, wakker blijven. Dat ik dat final, want we hadden de klok in Leuven van de...

De kerk in beeld, alleen van de bibliotheek. En daar heb je dan gezegd van, kijk Luc, het is gelukkig. Want dat was een opdracht van Luc, hallo. Ah, Luc, ik heb het gehaald en die net. En ik was terug klaarwakker. En honger. Er zijn nog pannenkoeken gaan eten eerst. Want ik had geen honger. Maar dan heb ik wel 22 uur geslapen. 22 uur aan een stuk.

Wat doet dat eigenlijk met u als je zo lang wakker bent? Niks, niks. Nee, nee, nee. En ook niks kunnen genomen. Alleen koffie. Ik drink altijd al veel koffie. Ik zocht wel altijd de warmte op, wat raar was. Iedereen geeft altijd de chauffage uit. Dan mag ik zeggen, nee, nee, nee, het is koud. In dat opzicht alleen op koffie. En je hebt dan gewoon geleefd, maar altijd bezig. Gaan bowlen, van alles. Dat was een beetje de grap.

120 dingen, dan s'nachts gaan zwemmen met Sergio, platte pens duiken, mozzel. In het zwembad enzo. En dus, ja, dat werd ik altijd bezighouden. Dus meer was dat niet. Maar het is niet gezond, het is achteraf. Wat hebben we daarvan ondervonden eigenlijk? Bioritme, zeg. Ik heb geen dorst, man. Nee, nee. Oei, oei. Ja, dat hebben we. Gewoon... Oh, ja, ja, dank je. En... Dus, ja, nee.

Wat was ik gebleven? Dat meeviel. Dat je durfst had. Dus daarna heb je wel voelen dat je bioritme echt een lange tijd duurt. Eer dat je terug normaal bent. Wat mij naar raar lijkt, is... Het is eigenlijk nooit helemaal niet meer gelukt, Rob. Laten we eerlijk zijn. Je zegt wel zo...

De twaalf werken, dan zijn je eigenlijk aan het spelen tegen iets. Een challenge of een uitdaging. Wat ik ook interessant vind... Je hebt ook een aantal bekende mensen ontmoet. Hij is redelijk relevant, want het is niet een idee, maar onlangs is er weer één gegaan. Welke Rob van Oudenoven... Has left the conversation. Welke Rob van Oudenoven... zit bij de pauze. Is dat dezelfde dat wij hier te zien krijgen?

Of is dat dan toch een tv-maker? Ja, ja, niet een tv. Allee, ja, ja. Ik bedoel, ik ben dezelfde daar als hier. Of wat het probleem is. Toen heb je toen ook begonnen met, I would like a dog. Nee, nee, maar bij de mensen die ik ontmoet, die sterven een jaar later. Pantani ook, dus ik weet niet. Nee. Komt allemaal goed.

Iedereen hier, trouwens. Dat is ook... Ik weet niet of er mensen zich nog herinneren, maar dat is ook een verhaal geweest. Dat is niet normaal. Met die pauze. En nu moet je dat niet vertellen. Dat was echt een mega verhaal. Ken je dat? Zijn er nog vragen? Nee, vertel. Niet iedereen ontmoet de pauze, dus hoe was dat? Normaal gezien, echt waar.

Ik had Tony Blair ontmoet en bij de Wouter dan op de bureau... Wacht, deze fietsen we ook even terug achteruit, want ga je beginnen hier ook met een zin van... Allee, ik had Tony Blair ontmoet, maar dat is niet het verhaal. Nee, nee, de Hanen... Premier de Hanne, de dingen was van, ah, ontmoet een wereldleider. Toen, ja, het Europese parlement... Nee, nee, nee, dat is twaalf werken, ja. En dus, ja, oké, is dat goed genoeg? Want die cijfers die bleven, ja...

Is dat nog goed genoeg? Ik zeg ja, misschien moeten we bij de paus geraken. Dat is echt een wereldleider, want dat gaat globaal. Toch nog beginnen te zoeken. Zei iemand, je hebt dus ook het ambassade van het Vaticaan in Brussel. Daarmee afgesproken. en dat, ja, ik ben niet echt een gelovige, maar hij moet hem dat toch kunnen regelen. Ah ja, je krijgt een privé-audiëntie bij de paus. Privé-audiëntie bij de paus. Ik dacht, ah...

Ongelooflijk. Dus wij, heel de ploeg, ik ga het wat kort houden. Dus wij naar Rome. Naar Rome gevlogen voor een privé-audiëntie met de paus. Dat was prachtig, dat was voor mij de eerste keer in Rome. Dus een Taj Mahal, een Torema Frisa. Dus we komen daar toe.

Allee, dus met een Vlaamse pastoor die in Rome had gestudeerd, die had ons daar binnen gekregen. En ik had dus een privéagentie bij de paus en ik was nog aan het denken. Ik dacht, potverdomme, wat moet ik die mensen allemaal vragen? Is dat dan een uur? Is dat twee uur?

dan een halve dag. En ik dacht, ja... Do you know where you can buy dogs? En ik dacht, maar dat gaat geweldig zijn. En ook niet dat ik die mensen ging belachelijk maken of zoiets. Dus verre van. Maar ze hadden dan gezegd, kijk, je moet wel eerst de mies... Zo de mis mee volgen. Daarna gaan ze je komen halen. Maar dat is dan zo'n mis met 10.000 man. Allemaal zo van... Mensen van Peru, van Japan, van... Veel van Rusland. Want je had dat al in een handdoek gaan leggen.

ervoor en dus echt ik weet niet hoeveel volk En dus ik zat op de elfde rij. En ik ben aan het wachten. Dus op een gegeven moment de paus die je zegt... ...ja, allemaal buiten, zegt hij. Dus in een gegeven moment... Die zijdeur, dat is ongelooflijk, op tien minuten iedereen buiten. Dus ik blijf zitten. En ik blijf zitten en ik zie in één keer zo'n aantal rijke mensen naar van voor gaan naar de paus. Dat was een getrouwd koppel.

En die zegentie, die krijgen een paternoster en die zijn weg. Dus die lopen naar de zijkant. Oké, ja, bon. Ik wacht wel even. De tweede, dat was zo'n militair. Zo met urinestrips allemaal opgeplakt. Er is al iets aan zijn nieren gehad, maar weet ik niet. En die zal daarvoor misschien gezegend willen worden, dus die ook gezegend. En dan een tweeling, dat was Urbi en Orbi.

Nee, nee, nee. En ik ben dan aan het kijken en ik dacht, amai, dat doe je hier wel lang zo'n hele mis en dan dit en dat. En ik begon zenuwachtig te worden, want ik dacht, ja, je moet wel dat gesprek... Al is dat een kwartier of een half uur met die mensen, ik mag dat niet door de mand vallen, want dan schrikt je die beelden niet mee.

En uiteindelijk komt er zo iemand met zo'n kleed naar mij en die zegt, Mr. Van Oudenoven, ik zeg ja, ik kan go to the Pope, ik zeg nee, nee. Ik heb een private audition met een puls. En hij zegt, ja, dat is het. Dus dat was de privéaudientie.

En ik hoor in één keer in mijn oren nog de Wouter van den Houten zeggen, ja, maar als je naar daar gaat, je moet minstens met dertig seconden tv naar huis komen, want dat kost... Er zijn mijn hele ploeg naar ginder gevlogen, dit en dat, en ik dacht, dat kan niet. Allee, ik bedoel, je staat al voor, je zegt nu, je moet weggaan, dat is open al acht seconden.

Dus ik ben in die rij gaan staan, jongen. En ik dacht, hoe ga ik dat doen? Ik dacht, ik kent voelen dat ik nog wat geld had. Ja, aan de polen, die was wat geld. Sorry. Toch een nieuw badkamer onovergehouden. En echt waar. Dus ik dacht van...

Mannen, mannen, mannen. Dat is de bloemenke van de aflevering. Dus ik stond daarvoor en Thijs, wat ik gedaan heb, en je mag dat normaal niet doen, heb ik die in je hand gegeven. En ik dacht, nu los ik niet. En ik ben beginnen te tellen zo, 30, 29, 28, 27, echt waar. En ik stond daar zo en ik dacht van, man, man, man, eigenlijk doe dat dan niet. En ik dacht van, 25, en dus die zegent mij.

En daarna stond er zo'n ene in een zwart kleed met zo'n purpure kazuivel en die zo met die paternosterhond. Eigenlijk het teken, je moet nu gaan. En ik dacht... 23. En je ziet mij, en dat is echt belachelijk, je ziet mij nog, ah, ja, ik ben Rob van Oudenoven, heeft u misschien iets te zeggen? Omdat ze dat tegen mij hadden gezegd, ja, die hadden in Vlaanderen gestudeerd, die spreekt Nederlands.

Heeft u misschien iets te zeggen tegen de mensen in Vlaanderen? En die hadden zo... Vlaanderen. En die zegenden mij een tweede keer. En die anderen begonnen harder te rammelen. En ik was echt nog zo... veertien, dertien, twaalf. En dan heb ik nog iets gevraagd, ik weet niet meer, maar dat was ook iets met Vlaanderen. En dan heeft hij mij een derde keer gezegd. En dan die ene, die begon ze al te zwaaien met die partnernoster. En dan de vierde keer...

En dan zat ik en dacht, ja, ik heb mijn dertig seconden.

Hij zei mij de vierde keer, ik heb mijn hand open gedaan. Dan lag hij me aan op stoek. En dan ben ik mijn pater-nostergoed vergeten ook nog. Want ik zat aan de andere kant en ik dacht, ik heb mijn dertig seconden. En dan zat eigenlijk, onze regisseur zat in de, dat is gefilmd door...

En ik dacht, ik hoop dat we die tapes mee krijgen, dat die misschien niet denken van wat is die gast daar allemaal aan het doen geweest, maar we hebben dan de tapes meegekregen. Dus het is gelukt. Een jaar later was hij dood. Ja.

Er is ook de grote overstap naar VTM geweest. Ik heb daar iets van gehoord. En ik vond dat dat heel veel zij over alles. Maar jij hebt een zwembad. Of je had een zwembad? Nee, dat is er nog. Maar er is iets met dat zwembad dat veel zegt over je deal met VTM. Ik heb toen ik ben overgestapt naar VTM, eigenlijk voor een aantal mensen waar ik graag mee gewerkt heb, want mensen denken van ah ja, dat had eigenlijk ook vooral te maken met een aantal mensen die ik doodgraag heb.

Die mij gebeld hadden. Het was dat moment eigenlijk, vond ik. En ik kon uiteindelijk een zwembad zetten. En dat was echt voor mijn dochter. Nou, iedereen weet dat. Mijn dochter die heeft een beperking. En ik dacht, dat moest dan verwarmd zijn wel. Een verwarmd zwembad, zodat die elke dag... Want dat is de enige moment dat die kon zeggen, ik zwem mag in dat die zelf kan beslissen. Dat die wat vrijheid heeft en dat is ook goed voor haar spieren.

En allé, bon. Ik zeg ook wel, wij profiteren daar ook wel een beetje meer van. Dus we gaan een zwembad zetten. Papa kan dat nu. Ik heb het niet zelf gezet. Maar...

Ik had aan die zwembadbouwer gezegd, ja, eigenlijk is dat dankzij VTM dat ik dat kan zeggen. En ook zo naar mijn vrienden en heel de buurt mocht komen zwemmen van mij. Ik zeg, maar kun je vanachter zo'n klein, ik had zo'n stikkerje van VTM, zo'n loogje van VTM daarin buiten. Als grap zo van. Dank u, VTM. Oh ja, dat is goed. Eigenlijk is dat belachelijk, maar toen vond ik dat een goeie. En... Enfin, bon...

Dat is van wat staat daar. Ik zeg, oh ja, zegt die gast. Die zegt, ja, ja, ja, maar dat is in Dardenne. Dat is een speciaal firma. Maar we gaan er nog komen doen, jong. En we waren een dag op uitstap met de kinderen. Ik kreeg zo'n telefoon. Ja, we zijn niet thuis. Maar we hebben het geplaatst, meneer Van Oudenhoek. Hij staat er. En dat gaat er van zijn leven niet meer uit. Die entegel. Ik zeg alleen, merci. Dat was een boordsteen. Maar niemand wist dat thuis.

Want dat was voor mij zo klein subtiel. Niemand ging dat geweten hebben. Totdat we thuis kwamen. Dus ik kom thuis binnen. Ik zeg, dat was dan vanachter. Dus je hebt ons terras en dan het zwembad. Ik dacht, dat moet daar vanachter ergens zijn. Ik doe dat schuifraam open en ik kijk en dat was zo'n kloever. Zo'n logo op ons terras. En mijn vriendin komt buiten en die zo...

Wat is dat? Ik zeg, ja, dat was een malde bedoeling. Zo groot. Vanachter. Ik zie die man hebben dat verkeerd verstaan. En je krijgt dat er van zijn leven niet meer uit. En dat ligt er nog mee. Ja. Ik ga het finissen, ik heb het geval. Wacht, hè. Hij komt. Het is in het midden. Ik zeg, ja, nu daar een wip lang zitten dan, hè, of zo. Dat is wel niet kei groot. Dat is één en tegel met VPM.

Ik ben al wel blij dat ze niet zo de kleuren en al erbij gezet hebben. Ja, chansig. Nu valt het eigenlijk nog mee, als je het zo ziet. Ja, maar het is totdat je daar bent. Ik vind dat wel veel zeggen over u. Maar dat is echt puur een compliment. Ik vind dat een combinatie van humor, van zelfrelativering...

Van ook een beetje dankbaarheid en vooral ook uw shit-ownen. Zo gewoon zeggen gelijk dat het is. Want de VTM-overstap had ze al Jacques Vermeijden gehad. Die is er open over geweest. Het verschil is, hij heeft er geld mee verdiend. Jij niet? Ja, een beetje. Ja. Maar het kon... Ja, ja, maar dus...

Maar is dat iets achteraf waarvan je zegt... Ik denk dat als je het onder Jacques vraagt... We hebben het hem ooit wel eens gevraagd. Hij is ook ooit bij ons te gast geweest. Hij is er heel... Ja, Jacques over. Heel zelfstandig. En hij zegt van... Ja, dat had voor- en nadelen. Maar als jij erop terugkijkt... Je ziet er mij niet uit een mens die spijt heeft over dingen. Maar zou je het anders gedaan hebben? Dat weet ik niet. Ik denk dat... Pardon. Nee, ik denk dat niet. Want dat had toen ook...

Want je mag weten wie dat is. Bert Geenen heeft mij toen gebeld en dat is voor mij een van de warmste mensen dat ik ken. En ik dacht, oké, valt er te klappen om... En ik zat toen met dat idee van die Europland. En ik dacht, oké, misschien is het een moment. Ja. Meer is dat niet. Nee, maar dat was wel toen. Dat was een megatransfer. Ja, toen. Ja, dat kan.

Je zei ook, met de werken van Van Oudenoven had ik niet echt goed de buitenwereld door. Is dat misschien ook je kracht geweest, dat je de buitenwereld op een of andere manier kon filteren? Maar ik denk dat de buitenwereld voor mij gewoon mijn vrienden zijn en zo. En ik heb eigenlijk...

Ja, je merkt natuurlijk wel dat er dingen zijn. Dat zou een heuze zijn van te zeggen. Maar ik heb nog altijd dezelfde vrienden van toen. En ik zie nog altijd heel veel mensen waar ik mee heb. Voor mij verandert de rond niet zo heel veel. Ja, soms is het gewoon moeilijk om een beslissing te nemen. Omdat je weet wel van, ah ja, het gaan wij wel zijn en dit en dat. En op dat moment, dat was Jan Huyssen en Bert Gene die belden. En ik dacht, ja, met Jan Huyssen heb ik eigenlijk...

Dat was eigenlijk een van de bazen van Woestijnwis ervoor. Ik had daar eigenlijk al een heel goede relation mee. Vriendschappelijk. En professioneel. En met Bert Geen en Hoek. En ik dacht, ah, ja. Op dat moment ook. Ja, was dat... Ik voelde gewoon dat het tijd was voor een overstap. Ik weet niet, maar ook gewoon buikgevoel. Oké, het verhaal is hier misschien ook een beetje op.

Ja, ja. Het is een hele periode geweest, zeker die periode van de twaalf werken en zeker tot aan Robland en daarna, dat jij eigenlijk bijna niet meer weg te denken waart van een tv. Dat jij enorm veel... En jij wordt ook een mega... Kijkcijferkanon. Jij wordt zo iemand... Het is wat je waard, hè, toen. Hoe je er zelf bij stilstond of niet, dat is wel hoe iedereen je nu zag.

Dan is er een hele tijd geweest dat je eigenlijk niet heel veel meer op tv kwam. Wat is daartussen gebeurd? Of hoe zat dat? Nee, maar ik heb nog wel redelijk wat dingen gedaan voor tv. Alleen...

Je wordt heel dikwijls... Als ik soms zeg, ja, alles komt terug, zeg je de mensen. Ja, ja, ja. En ze beginnen alles doorheen te halen. En het gaat eigenlijk al één of twee halen verken. Tom Leenaerts en zo, dat is ook zo. Ah ja, Schalkse Ruiters. Maar alles wat die gedaan hebben, zijn die precies allemaal vergeten. Ik heb ook nog wat kleine uitstappen gedaan, wat kleine producties. Maar dan ook andere dingen beginnen te doen en die kwam eigenlijk ook nog een keer ook.

wat andere dingen doen, waaronder eigenlijk wat ik altijd gedaan heb, omdat dat is de enige manier waarop ik eigenlijk creatief bezig kan zijn, is die kunst. Is eigenlijk, plus ik was het ook, goh... Er zijn wel nog een aantal dingen die ik probeerde te maken met, maar ondertussen is het televisielandschap ook enorm geëvolueerd. Vandaag ga ik geen twaalf verkenen mee mogen maken, zelfs of kunnen maken.

Dat is bijna uitgesloten, die budgetten zijn er meer en de manier van werken en gevraagd... Dat is ook een heel andere context. Begrijp je? Want nu begin ik precies wel heel serieus. Dat is een heel andere context. Die tijd was ook helemaal anders. Dat was geen internet. Dat was internet. Dus die context was gewoon helemaal anders. Ook boven die kijkcijfers. Ja, dat was toen. Omdat mensen toen nog thuis bleven. En dat je niet anders kon.

of je moest het opnemen, en wat is het allemaal. Dus oké, ja. Zijn je blij dat je... Ik kan me wel voorstellen dat je niet per se jaloers bent op de tv-maker van nu. Dat je misschien ook al beseft... Het was ook wel... Harder werken, maar kreeg je er misschien meer voor terug dan een tv-maker van nu? Dat weet ik niet. Ik denk nog altijd... Ik weet dat niet, want die zijn ook niet anders gewoon. Maar ik...

Sowieso, als je creatief kunt bezig zijn, zoals Gelle met de podcast, kun je er ook je plezier uithalen, toch? En misschien vroeger zal dat wel met Oesters geweest zijn en met dit en dat en nog een megabudget en wat weet ik allemaal, maar...

Maar de tv-makers van nu, soms zie ik dat ook wel gebeuren. Die ploegen worden alleen maar kleiner en het management wordt alleen maar groter. En dat is natuurlijk een heel andere manier van werken. Maar er worden ook nog wel goede dingen gemaakt hier en daar. Het is minder dan vroeger, omdat ik denk ook die druk...

Dat er is van de streamingdiensten, van YouTube en ook de manier waarop dat nu mensen, en vooral jonge mensen, naar tv of het audiovisuele krijgen zal ik maar zeggen. Die is geweldig hard veranderd. Het enige wat ik mis is soms wel niveau en kwaliteit. Daar heb je goede mensen voor nodig, daar heb je tijd voor nodig. Om kwaliteit te maken, dat kost geld. Tijd en geld.

Dat is het enige wat ik mis en dat ik niet benijd. Wij mogen daar dankbaar voor zijn, op een of andere manier. We zijn nog een generatie geweest dat echt carte blanche kreeg. Witblad, papier, kijk, dat is ongeveer waar je naartoe moet. En dat is zalig. Dat is... Ja. Met uw kunst, want dat is eigenlijk iets dat jij ook al vrij lang doet. Met uw kunst.

Ik dacht, ik zal de vraag stellen die niemand interesseert, maar hun kunst. Dat is inderdaad, niemand interesseert. Nee, dat is niet waar. Wat ik al super interessant vond, was dat een van je tentoonstellingen die je gemaakt hebt, ging vooral over België. Over de driekleur en over wat jij ermee deed. En over dat je eigenlijk... Ik vond dat je wel een interessante visie had over ons land. Dank u. Dat is graag gedaan. Dan ga je niks meer zeggen. Bye.

Eigenlijk, dat is ook dankzij mijn vriendin Angela, die is Amerikaans. Ik kom eigenlijk ook uit een tweetalig gezin. Mijn vader was dan Brusselaar, mijn moeder een West-Vlaamse. Dus dat kon niet goed lopen.

Dus Angela heeft me eigenlijk laten zien, die vond dat heel raar. Wij Belgen, wij hebben totaal geen chauvinisme die ons willen klagen. This is a great country. En ik dacht, ja, dat is eigenlijk wel waar. Want dat is eigenlijk echt waar. En we gaan ze bieden, gaan wij allemaal rechtstaan en de brambasson zingen. Gaat zien. Ja, maar ik zweer het nu. Wie kent er de woorden van de Brabanson? Ja, maar je kunt dat opzoeken. Maar dat is echt waar. Dat klein driehoekje.

Ik ga het in Amerika vragen, België, ze weten al Europa niet liggen. Maar ik bedoel, wat wij, al voordat België gesticht is in deze eeuw, ik weet niet wat er hier in het pompwater zit, wat wij verantwoordelijk zijn, wat wij allemaal kunnen. Dat is niet te geloven. En elke dag ontdek ik iets dat ik denk, dat is nu belachelijk. Maar de willetjes van rollercoasters, ja, de beste...

die wereldwijd worden gebruikt in Disney World. Dat is Belgisch. Allee. Ja, niemand is nog interessés. Maar ik wou zeggen... Wat ik bedoel is, wij zijn zelfs bekend voor bier, chocolade, frieten, dit en dat. En daar zijn we de beste in. Maar er is zoveel meer e-mec, op technologisch vlak, kunst. dingen. En het is daarom dat ik denk van, alleen mannen, we gaan u toch niet scheiden. Plus ook, als je dat aan iedereen gaat vragen, die zeggen, ja, Niels Land, je moet wel bij je blijven.

Wat vindt uw vrouw eigenlijk zo geweldig om deze land? Als ze dat tegen u vertelt. En ze wijst u erop wat er cool is om België. Wat vindt zij er eigenlijk cool om? Dat interesse hem niet. En dus... Angela, now you hear it from another. Het is eigenlijk door raar dat ik... Zij schrijft voor de Brussels Times magazine eigenlijk altijd over zo'n stad in België.

Maar de steden, ja Bruggen heeft ze ook wel geschreven, maar ik bedoel, vooral ook, we zijn zo naar Mons geweest, Bergen. Mons, we moeten een keer naartoe gaan. Je hebt daar het Moendaneum. Dat is eigenlijk de voorloper van Google. De search engine... Engine. Dus dat weet dat hij mij niet verstaat, denk ik. Dus... Dit is eigenlijk de basis van Google, eigenlijk.

Dat is fantastisch. En zo ontdek ik elke dag nog dingen. En zij vindt ons veel te bescheiden. Ik ben haar vals bescheiden. Maar ze zegt, alles is hier. Goed eten. In België kun je in een goede brasserie goed gaan eten. Dat kun je in het buitenland niet overal zo goed gaan eten. Wij zijn absurd, maar wij trekken onze plan. Ook op tv maken. En dat is nog nu.

halen wij elk jaar Emmy Awards. Dat gaat over Vlaanderen dan nog. Maar omdat wij creatief zijn en wij trekken onze plan. Dat was ook in onze tijd. Waarom... De mol en onze programma's werden ook in het buitenland wel verkocht. Maar ook omdat wij zo zitten, ja, waarom die budgetten niet? Zelfs niet van Nederland. Die werken met drie dubbel budget van dat wij hier in Vlaanderen werken. Maar wij denken dan, ja, maar wacht.

Als ze nu de camera neken en iedereen denkt, nee, nou, wij zijn plantriggers. En heel veel technologie komt eigenlijk zijn Belgische uitvindingen. Eigenlijk mogen wij een beetje meer trots zijn op ons land. die Amerikanen met een Amerikaanse vlag in onze hof, met een Belgisch vlag. Nee, dat is eigenlijk belachelijk. We gaan dat niet doen.

Maar ik wil hebben, we mogen wat trotser zijn op wat wij allemaal kunnen. En in daarmee had ik een vlag gemaakt in paperclips. Ook eigenlijk omdat, ik vind sommigen... Een paperclip is een stuk materiaal dat wij zo weggooien dit en dat, maar ik vind dat geniaal. Dat is uitgevonden door een noor die van een ijzerdraadje dat zo geplooid heeft, omdat die een etikette nodig had zonder de kleren, om op kledij te bevestigen.

Ik denk dat het een genie is. Wij gebruiken dat in heel de wereld en wij gooien dat weg en dat. Ik kan er een uur naar kijken. Ook omdat ik dikwijls niet goed weet wat doen. Maar ik bedoel... Dat ik dan denk, allee jong, dat is toch geniaal. Wij gebruiken dat allemaal. En ik had zo'n doosje liggen en ik dacht, ik ga daar iets mee doen. Maar ja, dat geluidt van mijn handen en dit en dat. En ik dacht, oké. Dus, ik zeg, ik ga die openplooien.

Ik gooi die allemaal in een doos. En ik dacht, en daar ga ik dan compositie mee maken. Ik ga zien wat dat geeft. Maar dan liggen die allemaal in elkaar. Ik ga daar niet meer van neen. Hé, daar kust nu... Mijn... God. Ja? Oké. Dus ik dacht, dat is wel ongelooflijk. Want uiteindelijk, dat huizeken, dat gesloten huizeken, architectonisch heel mooi. Van het moment dat je dat openplooit en dat als die open zit...

gaat dat aan mijn kant hangen. En ik dacht, eigenlijk is dat een vertaling naar verbinding. En dan meem ik zo met vijf... Mijn moeder helpt mij dan en mijn Steve... Het is ook goed dat je mama dan voor je kerst spreekt. Ja, die zat dan zo'n avond... Ik doe dat graag. 75.000 paperclipjes te plooien. En die open te plooien. En daar heb ik dan zo'n Belgische vlag mee gemaakt. Met originele kleuren van die paperclips. En die komt waarschijnlijk ook nu in de Senaat hangen. Ja. Mega cool. Cool.

Dat is een oké leven, Rob. Ja, damn it. Dat is zo'n beetje het verhaal van vandaag. Ik werk ook heel veel met Christus. Met die Christusbeelden. Wat heb je met Jezus? sexy figuur. Je traint wel, hè, Jezus? Vind je er wel... He works out. Ja. Vind je toch dat je die ziet hangen om dat kruis? Niet?

Nooit ben je stilgestaan, dat je zo'n six pakje hebt en zo, dat ik denk, wauw man, Jezus. Nou, nooit op gelet dat je die zo in de kerk zie hangen en die is ook altijd zo wat jacked en je kijkt zo wat van, hé. Die romaan heeft vier keer moeten steken met die speervorateur. Ik zie er wel een getrainde gast uit, Jezus, vind ik. Dat doe ik dan in mijn vrije tijd. Ik plooi het aan paperclips en ik zit dan nog Jezus te zien en te denken, volgens mij doet hij je sit-ups. Dat is...

Wij gingen naar dezelfde fitnessclub. Wij zijn allemaal katholiek. Onze generatie toch katholiek opgevoed. Natuurlijk, je wordt douwer. Voor mij is het nog altijd, en mijn moeder is zeer katholiek, was nog altijd een beetje, maar ik heb die waarde wel van mijn moeder meegekregen en ik heb altijd geprobeerd toch zo'n beetje te leven.

Ik dacht, zoals je iets mooi ziet, of soms zegt van lelijke dingen, probeer je de schoonheid uit in te zien of te halen. En ik denk van die verhalen ook, want religie, oké, ik ben niet religieus. En veel mensen zeggen, jammer, veel oorlogen, niet hè. Dat is een drogreden. Aalt gewoon het mooie uit de dingen. Ik moet het niet over de orde zeggen, maar aalt het mooie uit die verhalen ook. En nu zijn er al mensen die al...

die al stukken hebben gekocht die zeggen, Jezus hangt terug op zijn plaats en we denken aan de goede dingen. Dat was de verhalen van de barmachtige Samaritaan, weet ik niet. Ik vind dat zonde, want dat ligt dan in de kringloopwinkels, dus ik koop die allemaal op in de kringloopwinkels. Ik heb een zo groot kruis in Brussel rondgelopen.

Mensen kijken raar. Mensen beginnen naspreken. Kent u Jezus? Do you know Jesus? Ik heb een keer zo'n liefde meegepakt. Per ongeluk. Hij ligt nog in de koffer. Je had er maar niet aan je kruis moeten zitten. Ja Rob, deze was een van de meeste...

surrealistische gesprekken die ik ooit heb gehad. Maar ik vind wel, als ik u... Ik zal zo zeggen, wat ik super interessant... Wat je nu altijd gevonden hebt, is dat je een soort buitenarts waanzinnig succes hebt gehad. En tegelijkertijd ben je nog heel succesvol in andere dingen, die misschien minder in de kijker lopen dan een aantal van je grote programma's van vroeger. Maar wat ik waanzin vond, was dat je in het begin...

publieksopwarming gedaan. En jij doet dat nog soms. En dat vond ik echt superzot, omdat ik dat heel... Dat lijkt mij, omdat we straks met onze vorige gast, met Joris, bezig waren over wat voor een waanzinnig arrogante lul dat ik vroeger was. Ja, daar wou ik het nog over hebben. Dat kun je direct gaan doen. Nee, maar er was iets in mij dat... Hoe ouder ik word, hoe meer ik dat allemaal begrijp. Want ik had ook een heel leuk gesprek met u. Straks in een backstage, dat jij iets heel...

mooi zijn, vond ik. Omdat jij dat nu terug doet. Er zijn zo'n aantal dingen dat ik toen, als ik zo zeg, je bereikt een niveau van bekendheid, daar sta ik nu boven, dat doe ik nu niet meer, daar ga ik niet meer naar terug. Dat zit in jou totaal niet in. Nee. Jij doet gewoon dingen omdat jij die graag doet. En omdat jij dat leuk vindt om te doen. En er is niks aan jou dat zegt... Ik ben wel de Rob van Oudenoven van bababababa. Dat is wel. We moeten die zeven er altijd bij pakken.

Maar jij doet dat dan ook gewoon? Ga je coach zelf mensen erin? Ga je het iemand aan? Wat is dat bij jou? Je zei zo'n ene zin en dat vond ik eigenlijk heel mooi daarstraks. Jij zei, ja, maar dat stelt eigenlijk ook allemaal niet zoveel voor. Jawel, nu begin ik te twijfelen. Maar nee, dat stelt geen klote voor. Ik vind dat altijd heel raar gevonden, dat mensen dan zo... Ik amuseer mij gewoon rot, ik doe nu nog...

Je mag komen. Want soms is dat wel weinig. Allee, mankeer zowat publiek als blokken. Met Benkrabé. Hij staat hier trouwens alleen daarna. Die heb ik ook opgeleid, die opwarmer. Maar die heeft een operatie gehad, een vrij zware operatie. En die nemen altijd zo'n week op. En ik doe de dinsdagen gewoon.

Want dat zijn vier opnames op een dag. Dat is tijdens een dag. Dus ik doe de 29ste en de 6de mei doe ik nog de opwarming. En dan is het seizoen, denk ik, allemaal opgenomen voor dit seizoen. Maar ik doe dat gewoon puur tussen mij. Ja, dan Ben heeft het liever... Ik heb dat al van in de beginjaren gedaan, toen dat nog met echte blokken was. Dus...

Dus dan doe ik dat nog, maar ik ga met een smile daar naartoe, omdat ik amuseren met dat rot. Ik vind dat superplezant om te doen. Dat is ook eens een dag uit een atelier, want ik zit veel alleen in een atelier, wat ik zeer plezant vind ook. Enfin, morgen komt mijn moeder en mijn zoon helpen. Maar ja, dat is zo. Dus ik ben blij dat ik zo, zoals dit ook, nu kan ik een keer buiten komen. Allee, ik doe dat wel een keer graag. Misschien heb je dat ook gezegd. Programma maken, wie weet.

Ze hebben mijn nummer. Als je de kans zou hebben om nog iets zot te maken, stel je krijgt een gestoord budget en ze zeggen, kom maar erop, hier net zoals vroeger. Kaart blanche. Wat zou jij doen? Heb je een idee wat je zou doen? Ja. Ja, dat wel. Maar dat is voor mij zeer belangrijk. Wel met de mensen met wie ik graag werk. En met de goeie mensen, en ik ben heel trouw aan de mensen die ik met gewerkt heb, dan weet ik zo van oké, als ik met die ploeg kan doen en ik heb een budget dan direct.

Ja, dan zou ik het wel... Ik ben nu ook met mijn vriendin over België iets aan het maken en ik hoop dat daar iets van komt. Maar op het gemak om dat nu... Met die kunst en zo. Ik wil nu nog een heel pak dingen maken tegen de zomer, omdat er dan een aantal tentoonstellingen aankomen. En er is ook Jas Ronsen, co-curator. Thunders are just midsummer jazz art. It is midsummer jazz. I'm the co-curator of midsummer art.

2025. Maar de eerste avond, de vrijdag, is Daan. Daan is echt schoolprogramma's. En dus Liesel de Lazon is meter van het festival. Ze heeft ook al bij ons gezeten. Maar dat is een heel tof... Dus 19e was niet voor de belangrijke mensen, de 19e. Dat is de vernisage. Misschien hebben we dat nodig. Ja, maar jullie... Ja. Nu kun je niet anders. Maar 2021 en 2022 juni, ja. Maar ik zeg maar koker. Maar dat is allemaal...

Het zijn muzikanten en mensen die met muziek bezig zijn, die daarin willen vermanderen onder andere. Maar Bert Ostin van Absent Minded is gewoon met een schone lijst kunnen vastkrijgen van echt allemaal muzikanten die ook kunst maken. Dus jazz. Midsummer Jazz voor onze van 20 tot 22 juni. Allen daarheen. Dames en heren, Rob van Adenhoven! APPLAUS Zeg maar, heb ik nu hele le show naar de klote volgen? Heb ik hele le show...

Nee, dat was zalig. Je kunt niks aan de kloten helpen. Deze is niks. Dat ben jij. Jij bent hier. MUZIEK The first step on the road to recovery is admitting you have a problem. Welcome to the AA. Ah ah, ik zijn eer aan u voor gezorgd. Als het ergens over moet gaan. Zend hem eens toe. Natuurlijk! De bepaalde organisatie berust op louter toeval.