Stimuleer je verbeeldingskracht met cultuur, natuur en andere schoonheid. Dat adviseert hij jongeren die zich zorgen maken over klimaatverandering. We spreken over zijn jeugd, zijn irritaties over heersende misvattingen en over klimaatactivisme anno 2025. 'Vroeger werd activisme door waarheid gedreven.'
Zielloos. Zo omschrijft hij de wijk waar hij nu woont. Het meest thuis voelde hij zich in zijn ouderlijk huis in Zuid. We spreken over het gevoel Amsterdammer te zijn, over de idealen van zijn moeder en over de haatliefdeverhouding met zijn eigen debuutroman.
Woke is niet grappig, daar zijn we het over eens. We spreken over zijn jubileumvoorstelling, over zijn jeugd, de dromen van zijn vader. Over het overwinnen van zijn verslaving, de terugkeer van het gevoel en over de liefde van zijn leven.
We spreken over de overgang die slechts één dag duurt. Maar daarna volgt de menopauze, waar volgens haar nog altijd een taboe op rust. Over hoe om te gaan met haat op social media. En over de liefde, die ze nog steeds als een kwispelende labrador begroet.
Een goed interview vergelijkt hij met een dans, waarbij je samen over de dansvloer zwiert. We blikken terug - want hij gaat met pensioen - op radiomaken met Felix Meurders, op zijn eigen talkshow bij Veronica, op de verkiezingsdebatten. En we kijken vooruit, want hij gaat gewoon door.
Vorige week moest hij noodgedwongen afscheid nemen als Amsterdams wethouder wonen en stedelijke ontwikkeling. We spreken over 'de gouden bestekbak' waarin hij opgroeide, zijn wens voor Amsterdam, de 'koekwausen in Den Haag', we luisteren naar de woorden van zijn vader en die van burgemeester Halsema en we dromen over wolkenkrabbers van hout.
Ze is ervan overtuigd dat we allemaal kunnen zingen, dansen. En dat er voor iedere artiest een publiek is. Zelf heeft ze sinds kort haar skelet ontdekt. En de Japanse butoh, waarbij je vanuit je tekortkomingen danst. Verder bespreken we haar liefde voor Adèle Bloemendaal en hoe heerlijk woede kan zijn.
Hij is vechtbereid. In de Tweede Kamer. En in een toekomstige oorlog. We spreken over zijn eigen familiegeschiedenis. Over zijn jeugdzonde die PVV heet. Over weerbaarheid vanuit de kerk. En over de nieuwe Roosevelt. Zijn naam begint met een 'H' en eindigt met 'enri'.
Als verse Denker der Nederlanden pleit hij voor een vergezicht, waarbij we verder kijken dan ons eigen belang, voorbij de landsgrenzen, verder dan de wereld. We spreken over democratie, diplomatie en over zijn schrijverschap: 'Ik schrijf altijd voor mensen als mijn moeder'. We luisteren naar Leonard Cohen, die aanvoelt als 'een hand op je schouder'.
We spreken over de stadstrots die hij voelt zodra hij Den Haag binnenrijdt. Over loszittende stoeptegels, het lintjesdebat, de liefdesrelatie die hij had met de PVV. Over zijn vrijspraak en over rehabilitatie, wat dat voor hem betekent.
Op haar nieuwe album 'Ultraviolet' hoor je hoe het is, met haar hoofd. De pijn, de blijdschap en alles er tussenin. We spreken over hokjes tegen wil en dank, over geloof, kleine fijne kluppies en over accepteren dat je niet altijd weet waar iets vandaan komt.
We spreken over het verschil tussen hoop en optimisme. Hoe je de hoop kunt laten varen en toch optimistisch kunt blijven. Over actief burgerschap, boeken als vrienden en hij brengt een ode aan Europa.
Over WIDM, Relnichten, zijn liefde voor mode, het omarmen van het anders zijn, schrijven omdat iemand het echte verhaal moet vertellen en de liefde: 'Ze zeggen dat er enough fish in the sea zitten, ja mop, maar dat zijn geen leuke visjes!'
Loïs Lane bestaat 40 jaar. We spreken over die beginperiode, toen hun gezamenlijke verdriet hen zoveel kracht en focus gaf. Hoe ze zich eigenwijs door de muziekwereld manoeuvreerden, nee zeiden tegen Prince. En hoe ze uiteindelijk begrafenisondernemer werd.
Vechtbereidheid. Daarover gaat het in zijn nieuwste voorstelling. Ben je bereid je leven te geven voor de vrijheid van anderen? Verder: zijn tienertijd als politieke nerd, de definitie van Harm Edens-grappen, het verschil tussen persoonlijk en privé en de prestaties van het publiek.
Op een mogelijke fusie tussen PvdA en GroenLinks zitten de burgers volgens hem niet te wachten. Waar wel behoefte aan is? Een goed migratieverhaal. Verder spreken we over zijn jeugd, de oorlog en het vermogen om naast iemand te gaan staan. Soms naast jezelf.
Hij legt uit waarom het 'echt heel simpel is om een boef te vinden.' Hoe je als programmamaker weet of je het echte verhaal vertelt. We spreken over zijn thuisgevoel, zijn grootste angst. En over zijn favoriete componist: 'Als ik Bach luister, ben ik diepgelovig.'
Natuurlijk blikken we vooruit op zijn nieuwe, dagelijkse RTL-show die vanaf maandag begint. Wie is dat RTL-publiek? Wanneer is een nieuwsonderwerp geschikt voor de uitzending? Wat is satire? En verder sloopt hij mijn hele format. Maar dat is helemaal prima.
Ze verstaat de kunst om het lot te aanvaarden als een boom: 'Je wordt heen en weer geschud, maar je blijft staan.' We spreken over de voorstelling 'Hoezo Bach', over representatie in de media, over Bouterse en over haar jeugd. En over verliefdheid, hoe dat hetzelfde voelt. Of je nu achtien bent of achtenzeventig.
Ze heeft zich aangesloten bij Stichting Gelijkwaardig Herstel die zich richt op compensatie van de gedupeerden van de toeslagenaffaire. Een ingewikkelde klus die wat haar betreft binnen tweeëneenhalf jaar geklaard moet zijn. En, vooruit, we blikken ook even terug. Maar niet te lang.
'De huid wordt dunner en de tenen worden langer.' Oftewel, de voors en tegens van het ouder worden. We spreken over radio, podcasts, interviewen, de kampioensvraag. We luisteren naar La Solitude van Barbara, 'eenzaamheid als plakspul dat niet weg wil', en we staan stil bij haar talent om mee te bewegen en vooral niet wakker te liggen.
Ze vertelt over de onopgeloste zaken die ze samen met Annemiek van Spanje in haar nieuwe podcast 'Cold cases: Tegen het licht' behandelt. En we spreken over omgaan met verlies, dat het geen plekje krijgt, maar dat je het met je mee draagt, als een bal in een vaas.
Hij heeft een Edison in handen en we spreken over de lange weg die hij hiervoor heeft afgelegd. Van Eindhoven naar Curaçao en weer terug. Hoe iets pijn kan doen, maar ook helend kan zijn. En over geloof. De geruststellende gedachte dat je krijgt wat je dragen kunt.
Het maakt haar niet uit wat je leest, als je maar leest. Haar liefde voor boeken begon bij Guus Kuijer. We spreken over leiderschap, de durf om een draai te maken, marketingstrategieën in de boekenmarkt, de boekenweek en: waarom je een boekenweekgeschenk niet gratis bij een halfje bruin in de supermarkt krijgt.
Hij legt uit waarom er meer Zeeuwen moeten komen, we spreken over zijn geloof in het goede, zijn neiging om altijd de weg van de meeste weerstand te kiezen en hoe je je moet blijven focussen op de stille meerderheid.
Hij komt uit een familie van verzet. Hij giet dat verzet in de vorm van een lied. Vol liefde. Zoals zijn grote voorbeeld Bob Dylan dat doet. We spreken over Doe Maar, de wens om in tijden van succes de controle terug te pakken. Over de kunst van het lijden. En over kleine dingen, groot geluk.
Waarom wil niemand een gestolen kunstwerk bezitten? Waarom worden er dan nog steeds kunstwerken gestolen? Waarom wil hij geen tipgeld? Antwoord op al deze vragen en we praten over 'Jacob, dood in Qatar' en we luisteren naar Mick Jagger, de man die hem nooit, maar dan ook nooit verlaat.
Als kind ging hij al achter de brandweer aan, omdat hij daar wilde zijn waar het gebeurde. Nog steeds zoekt hij brandhaarden op, nu als oorlogsverslaggever. We spreken over zijn laatste reis naar Oekraïne, over hoe oorlog verbindt en hoe een oorlogstoestand natuurlijk aanvoelt voor ons oerbrein.
Ze begon een zoektocht naar het Indische verleden van haar vader. Stelde de vragen die ze nooit had uitgesproken. Hoorde verhalen die ze zich anders had voorgesteld. Kreeg antwoorden waardoor ze ook zichzelf beter leerde kennen.
We spreken over zijn zangambities en zijn tv-dromen. We blikken even terug op die periode die hij liever wil vergeten. De documentaires en het boek, projecten waar hij achteraf spijt van heeft. En over de kunst van het genieten, die hij van zijn vader leerde: 'Op de heenweg moet je het pakken'.
