Zijn we echt goed? Of willen we alleen maar beloond worden?

Hey Raphael.

Hallo Koos.

En welkom luisteraars.

Yes, welkom bij een nieuwe aflevering van Geloof je dat ook?

Ja, geloof je dat ook? Ja man. Want waar gaan we het vandaag eens, nee dat gaan we helemaal niet vertellen waar we het over gaan hebben.

Nee, gaan we het niet vertellen.

We hebben wel leuke reacties gekregen van luisteraars waar we heel dankbaar voor zijn. Dankjewel. En ook weer nieuwe ideeën voor de volgende aflevering, ook voor deze aflevering. Dus, houden we het spannend.

Ja, klopt. Hoe gaat het met jou, Kaus? Je hebt er wel wat vaak over gehad. Je hebt een scheiding achter de rug.

Ja. Dat klopt.

Oké, nou. Het gaat blijkbaar heel goed.

Ja, het gaat wel heel goed met mij. Dat klopt wel, ja. Het is wel mooi dat je dat zegt. Want ja, het kan soms raar gaan in het leven eigenlijk. Ik ben heel blij en gelukkig, want ik heb een nieuwe vriendin. En dat gaat supergoed. Dus ik ben echt heel blij.

Met vlinders in de buik.

Met vlinders in de buik. Ja, je moet me echt zo tegenhouden dat ik niet tegen het plafond hieraan zweef. Want ik ga echt op wolkjes. Ja, dat klopt. Ja, ik ben echt heel blij. Maar ik heb wel een periode gehad dat het heel zwaar ging. Dat ik liefst niet uit bed wilde komen. Of dat alles zoveel moeite en energie kostte. En dat ben ik nu helemaal kwijt. Ik ben helemaal zo, ik sta met veel plezier op. En ik, ja, met de vriendin, dan bel ik dan ochtends. Die belt mij dan wakker. Dat vind ik tof.

Zij heeft ook kinderen?

Zeker, ja. Zij heeft vijf kinderen.

Ja, maar ook niet de jongste, Wout, is die jongste?

Twaalf, net als mijn jongste.

Ja, dus dat valt dan gelukkig weer mee qua leeftijd van kinderen. Dus die maak je de sochters niet meer wakker.

Nee, dat klopt.

Mijn jongste van vijf, die maakt ons nog wel eens wakker sochters.

Ja, die moet je nog een beetje beter trainen, een beetje africhten.

Ja, dat klopt. Het laatste was die, wanneer was dat, zaterdag volgens mij, was die, of Linda en ik die waren nog gaan slapen. En ik huilen dat hij deed. En Linda, die schop mij uit bed en die zegt van Ben Held. Ja, dacht ik, dat hoor ik ook wel. Want ik zei het ook tegen Linda van, dat gaat wel over, weet je. Dus ik liep rustig naar de trap af. Want wij slapen op zolder. En ik hoorde al dat hij gestopt was. Dus toen ben ik gewoon weer in bed ingegaan. Maar ik vroeg hem dus later wel van...

Ja.

Ja, zei hij, Tijn had me doodgemaakt in Roblox.

Oeh.

Dus ik zo, hallo, dat is niet de bedoeling dat je zo hard gaat huilen. Ja, van prima dat er wat gebeurt tijdens het spelen van je spelletje.

Ja.

Maar we houden wel even rekening met ons. En dat is dan lastig denk ik ook voor zo'n jong kind.

Ja.

Om dan echt op die manier rekening te houden. Want Noah, die is bijvoorbeeld tien. En die heeft ook nog steeds een handje van. Omdat als hij gaat lopen in de woonkamer beneden. Dat het echt stampen is. En daar worden wij soms ook wakker van. Dus dan moeten we echt best wel vaak vertellen. Hou daar nou rekening mee. Weet je, denk even aan ons. Je hoeft nergens aan te denken als je daar beneden bent. Ja, loopt waarschijnlijk met zijn schijmpje rond beneden.

Ja, dus mijn kinderen denken sowieso wel veel aan hunzelf. In ieder geval mijn kinderen, maar misschien bij jouw kinderen anders.

Ja, dat is ook wel met leeftijd te maken, denk ik.

Ja.

Ik weet niet hoe dat bij jouw kinderen is. Maar goed. Maar ook wel karakter, denk ik hoor. Want ja, mede ook. Want Tijn, en Noah trouwens ook, die kan echt heel goed... En zorgelijk zijn voor zijn jongere boordje. En Tijn ook, die denkt ook heel vaak aan ons ook als we ons niet lekker voelen, dat hij dan gewoon heeft vraagt.

Ja.

En hij is twaalf.

Ja.

Nou, dat vind ik toch best wel knap om die empathie dat hij dan heeft.

Ja, klopt. Ik moet zeggen, Tijn is echt zo'n lieve jongen. Sondag komt hij ook naar me toe en dan zegt hij, hoe gaat het? Maar ja, mijn kinderen doen het totaal niet. Maar Tijn is echt wel een lieve jongen.

Ja.

Dus inderdaad zit wel meer in het karakter. Mijn kinderen bijvoorbeeld, die gaan gewoon ruzie maken over het aantal aardbeien. Uit zo'n bakje met aardbeien. Hoe heb jij een aardbei meer dan ik? Dan voelen ze zich al achtergesteld of zo. Alsof ze te weinig hebben. Alsof ze... Ze leven zo enorm in overvloed, maar dan zit er te ruzie over een aardbeien. Waar gaat dit over? Maar goed. Ik denk, ik hoop niet... Nee, dat is... Ja, dus...

Ja, maar volwassen mensen kunnen het ook wel. Het is niet zo dat het iets weggelegd is voor kinderen, om zo aan zichzelf te denken.

Ja, vandaar al die oorlogen en al die problemen in de wereld, denk ik, dat heel veel mensen ook wel aan zichzelf denken. Of dat het om macht of weet ik voor wat gaat. Spelletjes, nou spelletjes is niet het goede woord, maar ja, waarom zijn er zoveel oorlogen dan? Ja.

Ja, nou ja, Rusland en Oekraïne komt natuurlijk omdat Poetin wil dat Oekraïne onderdeel wordt van Rusland. Of hij vindt dat het al is, maar dat... Ja, het is mij heel goed zo vind ik ook dat wij Barnen-Nassau moeten innemen als Nederland. Nu stoppen we ermee, dat stukje België is gewoon van Nederland.

Ja, maar überhaupt België dan.

Gewoon heel België, of gewoon alleen wat Nederlands spreekt.

O, Nederlands-talig België, ja. Ja, maar even kijken hoe we dat doen. Maar inderdaad, er zit ook al wat in.

Ja, maar ik heb daar wel eens over nagedacht ook van het oorlogen, ook met landgrenzen. Wat gek dat we dat nog steeds willen verleggen en ook met dwang.

Ja.

Ja, ik vind dat bijzonder dat dat in deze tijd van de wereld nog aan de orde is. Ja. Dat we niet anderen met rust kunnen laten. Dat we denken dat we daar recht op hebben, ja, geen idee waarom.

Ja, precies. Je zou denken aan zoveel duizenden jaren dat we er wat van zouden leren, van het geschiedenisme.

Ja, nou ja, Dave zei in de vorige aflevering, zei hij, als er één ding is wat we van geschiedenis leren, is dat we niks van geschiedenis leren.

Ja, precies. We leren er helemaal niks van. Nee, elke keer gaat die cyclus weer een soort van opnieuw. Elke keer weer een nieuwe generatie of een paar generaties, dan is het, ik weet niet. We beginnen weer opnieuw om ruzie te maken.

Ja, het is ook met mode zo. En trends.

Oh, trends.

Ja, die komen ook elke keer weer terug. En je denkt van, waarom komt de bruine kleur zo veel terug? Ik dacht dat het al voorbij was.

Oh, ja.

En dan komt het interieur van het bruine of het neon kleuren komen weer.

Neon kleuren?

Ja, die komen weer helemaal terug.

Echt? Ja. Oh, ik ben meer van blauw. Ik hou van blauw, maar ik hou ook wel van geel. Maar vooral blauw. maar goed egoïsme ja egoïsme dat is toch iets dat je aan jezelf vooral denkt egoïsme.

Ik weet dat Urbanus, die heeft echt een hele goede uitspraak.

Ja, wat zei hij dan?

Als iedereen aan zichzelf denkt, wordt aan iedereen gedacht.

Dat vind ik wel mooi. Dat is op zich wel goed. Kijk, op zich, wat vind je ervan? Op zich is het niet verkeerd om aan jezelf te denken, toch?

Nee, ik denk dat het heel goed is.

Ja.

In het vliegtuig, ik haal het ook wel vaker aan. Op dat moment dat je instructies krijgt voor als het vliegtuig in bepaalde calamiteiten komt en het masker komt naar beneden, dan is het echt zaak dat je eerst je eigen masker opdoet en dan pas je buurman of buurvrouw helpt.

Ja, precies.

Met een hele goede reden. Want als je eerst je buurman of buurvrouw helpt, kan het zijn dat je zelf niet een zuurstoftekort krijgt en dat je dus flauw valt. En dat je niet eens je persoon naast je kan helpen. Omdat die dus ook niet geholpen is, kan die ook niet jou nog helpen om jou te helpen. Dus eerst altijd zelf en dan kun je diegene die naast je zit helpen.

Ja, volgens mij is mijn EHBO toch ook. Maar het eerste zeg maar voor jezelf een veilige. Volgens mij is een van die stappen, zorg voor een veilige omgeving. Voor jezelf en ook voor het slachtoffer.

Ja, wegslepen bijvoorbeeld bij instortingsgevaar. Ook al kan het daardoor zijn dat je nog meer botten breekt bij zo'n persoon...

En als je kijkt naar hemelse vader, die zegt van, het eerste en grote gebod is, heb God lief, met heel je hart, je verstand, met alles wat je hebt. Tweede gebod, daaraan gelijk is, heb je naast lief, zoals jezelf. En dat laatste wordt heel vaak een beetje weggemoffeld ofzo. Dus voor dat grote gebod is het belangrijk dat je wel van jezelf houdt. Want als je van jezelf houdt, dan kan je ook van een ander houden.

Dat denk ik ook.

Je bent een kind van God. Dus als jij dat echt goed tot je door laat dringen van dat jij een kind van God bent, dan zou je echt wel ook van jezelf moeten kunnen houden.

Ja, maar wat houdt dat dan in? Sorry, woordgrapje. Houden. Wat houdt dat in?

Ja, daar houdt dat in.

Dat je van jezelf houdt.

Ja. Ja. Nou, laat het daar eens over hebben. Dat je een bepaalde vorm van eigenwaarde hebt. Dus dat je blij kunt zijn met jezelf. Dat je, als je tot je door laat dringen, dus dat je een kind van God bent. Dat je ook een bestaansrecht hebt. Dus dat jij mag er ook zijn. Dat jij ook gewoon een plek hebt hier op aarde net als ieder ander. Dat jij niks minder bent dan een ander. Dat jij ook net zo goed bent. Of hoe zeg je dat?

Dat je het waard bent.

Ja, waard bent.

Ja, maar dat is eigenlijk ongeacht wat je situatie is. En wat voor situatie je bevindt. zou je dat gevoel zo en zo mogen hebben.

Ja, want vanuit God geredeneerd heb jij waarde. Je hebt zo'n grote waarde. De waarde van jouw ziel is supergroot in de ogen van God. En die waarde verandert nooit. Ondanks wat je dan ook zou kiezen of doen of niet doen. Dat maakt niet uit. Die waarde is onveranderlijk groot en staat vast.

Ja, want we hebben ook zo'n aflevering gehad met Arnold. over depressie dan kan ik me best wel voorstellen dat ook in dat soort gevallen, je toch wel misschien wat minder van jezelf houdt omdat in de situatie waarin je verkeert ja, maar dan toch moet je of moet, dan toch kan je troost uit halen eigenlijk dat, dat je de evangelie hebt en dat had Arnold ook en de kennis van dat je een kind van God bent, en dat je waarde hebt en dat het eigenlijk dus niet eens zo heel veel uitmaakt

Nee, klopt, klopt. En het is misschien een heel eenvoudige waarheid, maar als je er heel goed over nadenkt, is het eigenlijk best wel een diepgaande waarheid dat je een kind van God bent.

Ja, dat doet eigenlijk eigenlijk doet dat ontzettend veel als je er echt bij stilstaat Dat je een kid van God bent.

Ja. Hé, en waarom doen we de dingen die we doen? En waarvoor doen we het?

Ja, ik denk in eerste instantie ook echt voor jezelf namelijk. Want wij zijn gewoon in deze aarde om een lichaam te krijgen, om te leren. En uiteindelijk dan weer terug te kunnen keren bij ons helemaal als vader. En dat kun je alleen maar zelf doen.

Ja.

Dat zijn eigen keuzes die je maakt.

Ja.

En dus dat is ja dus eigenlijk is dat voor jezelf dus, Ja, je doet het eigenlijk voor niemand anders. Je kan andere mensen wel helpen daarbij, maar ik denk dat heel veel keuzes het ook echt, ja, gewoon niet egoïstisch moeten zijn, maar wel gebaseerd op wat is goed voor mij.

Er zit een heel dunne scheidingslijn, een beetje tussen zelfliefde, dat je van jezelf houdt en wat jij net zegt, voor jezelf dingen doet en opkomt enzo. En zeg maar dat egoïsme. Dus daar zit maar heel, heel, je zou bijna al heel snel neigen naar egoïsme, maar toch is het het niet. Waar dus vanaf welk moment is het dan egoïstisch? En we zoeken naar naaste liefde. Is eigenlijk de grootste liefde. Maar een onderdeel van die naaste liefde is de liefde naar jezelf. Voor jezelf.

Je kan ook alleen maar wat aan iemand geven als je het zelf hebt.

Ja.

Dus als jij geen liefde hebt voor jezelf. Dan is het ook heel lastig om dat aan iemand anders te tonen.

Ja. Dus zit het hem in dan de intentie. Wat erachter zit? Waar je dingen mee doet? Waar zit dan net die scheidingslijn dat het omslaat van gezonde zelfliefde naar egoïsme?

Ik denk ook wel in de mate waarin je iets doet. En misschien ook wel de intentie. Maar op dat moment dat je echt ook alleen maar voor jezelf kiest. Terwijl het ook niet per se nodig zou hoeven zijn. Dat dat een egoïsme is. Dus ook niet willen gunnen.

Ja, niet willen gunnen. Want als je redonneert, wat zit erin voor mij? En als je daar alleen, wat heb ik eraan?

Welk slaatje kan ik eruit slaan?

Ja, precies zo. Dat is net dat ik denk van ja, dat neigt dus wat te veel dan weer naar egoïsme ofzo.

Ja.

Dus ik vind het wel interessant dat je daar even over nadenkt. van goh, wanneer is het de gezonde vorm van voor jezelf opkomen of jezelf dus liefhebben ten opzichte van, dat je te veel zelf gewinnen of zo hebt. Hoe noem je dat?

Ik heb nog een andere vraag voor je. Want bij ons in de kerk wordt ook heel veel gevraagd om dienstbetoon te doen. Maar er wordt ook wel gesproken over de zegeningen die je ervan krijgt. of tiende betalen, dat je er zegeningen van krijgt. Maar nu kun je ook zeggen van, oké, doe dat omdat ik er zegeningen van krijg.

Ja, en dat is op zich niet verkeerd, toch? Of wat geloof jij dan?

Ja, weet ik niet. Ik heb er zelf nog nooit zo erg naar gekeken, want ik heb namelijk meer zoiets van, als ik iemand moet verhuizen, ja, dan doe ik het niet omdat ik er zegeningen van krijg. Dat doe ik dan omdat ik die persoon wel wil helpen. Want ik doe het liever eigenlijk ook niet.

Nee, precies. Je hoffert je tijd op.

Ja, en ik ben niet eens wat voor zegeningen ik ervoor terugkrijg.

Nee, daarom.

Maar je zou er best wel... Misschien zijn er... Ja, ik weet niet of er mensen zijn die dat denken van... Nou, ik doe dat omdat ik er zegeningen van krijg. Ik weet wel dat er in Utah mensen zijn... Die al heel lang niet meer naar de kerk gaan... Maar wel hun tiende betalen... Omdat ze namelijk weten wat voor zegeningen ze ervan krijgen.

Ja.

Dus dan is het wel heel erg voor zichzelf. Dus ze geven het aan de kerk. Wel voor de opbouw van het koninkrijk van God. Maar dat is niet per se de intentie die ze hadden. Want ze geloven niet. Ze gaan niet meer naar de kerk. Ze geloven niet meer. Maar ze geloven wel in zegeningen. Elke wet zit er zegening aan. Dat is vast.

Dat is vast. Ja. Dus is dat verkeerd? Ik denk het niet, toch? Of wel? In ieder geval, ik hou van zegeningen.

Ja.

Ik ben ook blij met zegeningen. Ik dank hemelse vader ook dagelijks voor die zegeningen, heel veel zegeningen überhaupt, dat we hier op aarde kunnen leven, zo'n grote zegen. Zo ervaar ik dat dan. De kracht die ik elke dag heb, de energie die ik heb, het verstandelijke vermogen wat ik heb, dat ik dingen kan beredeneren en denken en weet ik het wat. Dat is een zegen dat ik nu met jou hier deze aflevering kan maken voor onze podcast. Dat is voor mij ook een zegen. Ik vind het fijn.

Doe je het voor jezelf?

Ja, nou ja. Ja, eigenlijk wel. Want ik haal er veel voldoening uit voor mezelf. En ik vind het heel fijn om samen met jouw tijd dan door te brengen dat we onderwerpen kunnen bespreken. En ik waardeer onze vriendschap. En ik haal inderdaad ook wel wat uit mijn vriendschap. Maar daardoor kan ik ook weer vriendschap teruggeven. Het is wel een wisselwerking.

Ja, precies. Maar dan is het misschien wel zo dat we in eerste instantie dingen doen voor onszelf waar we beter van worden. En zo min mogelijk dingen waar we niet beter van worden. bewust. Want onbewust doen we echt wel dingen waar we niet beter van worden. Maar misschien is dat wel de natuurlijke mensen ook.

Ja. Ergens voelt het ook niet helemaal dat ik denk van, hmm, het is niet dat ik dat, ja. Ik snap jou wel, hoor. Eén kant wel, hoor. Maar andere kant dan denk ik van, ja, zo zit ik ook weer niet helemaal in mijn kader.

Je wil niet egoïstisch zijn.

Nee, precies.

Het zal niet egoïstisch klinken, maar eigenlijk...

Ben ik dat dan wel nu?

Nee, je bent niet egoïstisch, maar je denkt wel aan jezelf. Want ik wil ook aan mezelf denken. Ik wil in het celestiale koninkrijk komen.

Ja, klopt.

En dan moet ik het zelf voor elkaar krijgen. Dus ik kies dingen waardoor ik dus daar kan komen.

Ja. Maar ja, klopt wel. Kijk, ik vind relaties belangrijk. Bijvoorbeeld de relatie met jou, maar ook de relatie met mijn hemelse vader. Dus in dat opzicht denk ik van, ja, snap ik wel wat je zegt. omdat ik dat belangrijk vind en dan ben ik daarmee bezig daar baseer ik mijn keuze op, daar geef ik mijn tijd aan ja, is het toch wel dan voor mij, interessant hè maar zo kunnen we eigenlijk urenlang een beetje door.

Filosoferen ik denk dat we ook een opdracht moeten meegeven aan onze luisteraars, want ik denk dat we er dan niet helemaal over uit zijn nee.

Ik zit ook wel in de van wat voor opdracht geven we geven we ze mee dan?

Ja, dat ze toch eventjes erover na gaan denken voor wie ze het allemaal doen. En of wat ze doen op bepaald iets of dat in lijn is met de wil van ons hemels vader. En als dat niet zo is veranderen en als het wel zo is lekker mee doorgaan.

Ja, dat vind ik een goeie. Laten we dat doen. Luisteraars, dat is onze opdracht voor vandaag. Nou, en dan zou ik zeggen tot de volgende keer.

Tot de volgende week. Dank je wel, Koos.

Hoi.