Wat heeft God te maken met jouw moeilijke momenten?

Hey Raphael.

Hallo Koos.

En welkom luisteraars.

Ja, het allerbelangrijkste.

Zeker. Ja, eigenlijk doen we het meer voor onszelf eerlijk gezegd. Maar goed, we vinden het ook leuk dat er luisteraars zijn die er ook van genieten. Want dan geeft het ons net even wat extra, ja ik weet niet wat extra betekenis aan deze podcast. Ik vind het wel tof.

Ja, en alhoewel we toch niet zo heel veel feedback krijgen. en dat het ook heel stil is op ons platform met praatmee.geloofjedatook.nl krijg ik toch af en toe wel eens wat te horen.

Ja, ik ook wel hoor. Er zijn best wel mensen die, nou laatst een kennis van mij was hier om mij wat te helpen en die zetten onze podcast op terwijl we een beetje aan het klussen waren. Geweldig! Er was die ene met Dick en hoe heet die?

Renco.

Renco, ja. Prachtige aflevering hoor. Ik vond het helemaal van te genieten, want dat was echt leuk. Maar het was zijn initiatief om die op te zetten.

Oh, dat is wel leuk.

Ik vond het echt leuk.

Ja, ik zat laatst in een vergadering voor mijn werk en daar zei degene met wie ik in video gesprek was, die zei ook van oh, ik heb laatst naar je podcast geluisterd.

Wauw.

Dat vond ik wel mooi om te horen. Dat is toch grappig.

Dat is toch leuk.

Ja, totaal uit onverwachte hoek.

Bedankt mensen. Maar laat alsjeblieft ook af en toe wat feedback achter of ideetjes, of als je zegt van ik heb vragen of ik heb opmerkingen, dan kan dat gewoon. Hoe heet dat platform ook alweer?

Praatmee.

Praatmee.

Punt geloofjedatook.nl.

Punt geloofjedatook.nl Dus alsjeblieft, doe dat. Hé, en ik ga je verrassen vandaag.

Ja? Oké.

Weet je wat ik zo mooi vind? Ik hou van het leven. Ja, ik weet ook niet hoe dat komt.

Nou, omdat ik ook niet. Of tenminste, ik hou ook van het leven. Dat bedoel ik.

Oh, vooral?

Ik hou ook van het leven.

Oh, oké.

Maar ik snap wel dat je zegt, ik snap niet hoe dat komt. Maar sommige dingen zijn echt gewoon niet tof om mee te maken.

Nee, klopt. Maar toch kan ik soms ook, ja. Omdat ik een bepaalde insteek heb in het leven. Dat ik denk van, hé, ik was in het voor-aardse leven, was ik enthousiast om hier naartoe te gaan. Om dingen te ervaren die ik daar niet kon ervaren. Om hier tegenstellingen te leren kennen en tegenstellingen mee te maken en zo. Kan ik dus ook hier op aarde genieten van dingen die soms moeilijk zijn of bijvoorbeeld pijn of bepaalde uitdagingen. Zo kan ik best wel ook een bepaalde grens opzoeken.

Het is gewoon zelfkastijding.

Ja, zelfkastijding. Heel stom, maar het is wel dat ik denk van... Ik leef.

Ja, heb je dat dan... Nodig dan?

Nee, nee, maar dat wil ik dus met jou bespreken. Heb jij dat nodig? Geloof je dat, dat je dat nodig hebt?

Zelfs soort ervaringen, ja. Ik weet het eigenlijk niet. We hadden laatst ook tijdens de les op zondag, werd er ook gezegd over dat we het leven moeten aangrijpen en niet de uitdagingen uit de weg moeten gaan. Toen dacht ik, is dat niet ook een beetje de bedoeling om gewoon goed te leven en dan de uitdagingen soms juist proberen niet tegen te komen?

Ja, want je wil goede beslissingen nemen om te zeggen van, bijvoorbeeld, ik rook niet, want ik wil geen bomkanker. Ik ga niet bewust roken, want ik wil non-kanker ervaren, want ik wil leven. Of zo, hè? Nou ja, dat klinkt dan wel heel raar, maar ik wil die soort van tegenstelling ervaren, dus ik wil ook ervaren hoe het is om longkanker te hebben. Nee, dat dan ook weer niet. Nee, dat niet.

Nee, dus niet de uitdagingen opzoeken, maar ook niet uit de weg gaan.

Nee, precies, ja.

Maar als je zo'n berg gaat beklimmen, dan ga je ze wel echt opzoeken natuurlijk.

Ja, dan wel, maar dat vind ik leuk voor mezelf om een bepaalde grens of zo te verleggen.

Ja.

Kijk, want die zoek ik dan zelf op, maar ik heb ook wel eens dat ik gewoon, ja, pijn heb, ook terwijl het gewoon, weet ik veel, ergens door. En dan denk ik van, oh ja, ik heb pijn, weet je. Maar dan ben ik daar niet gefrustreerd over. Maar dan kan ik daar echt een soort van, het is ook niet goed, maar ervaren van, ik ervaar nu pijn. Eigenlijk is dat iets bijzonders, dat ik pijn ervaar. Want dat kende ik dus niet, dat geloof ik dan, dat ik dat niet kende in het leven hiervoor.

Niet lichamelijke pijn in ieder geval.

Nee, niet lichamelijke pijn, nee. Misschien geestelijke pijn wel, maar.

Ja.

Ja.

Nee, omdat, kijk, als je wil groeien, dat is net zoals met spieren natuurlijk, dat je dan moet trainen.

Ja.

En je maakt ze kapot.

Ja.

En dan door ze ook de rust te geven, kunnen ze helen en weer sterker worden.

Ja.

Maar je moet het niet dagen achter elkaar doen, je moet echt die rust gunnen. Dat is echt superbelangrijk.

Ja.

Wat ik heel vaak wel vergeet als ik weer begin met trainen, waardoor ik dus weer blessures krijg. en eigenlijk weer niet verder kan komen. Want dan moet ik weer te lang rusten en dan begin ik weer bij nul.

Ja, ja.

Dus ik denk niet zozeer de marteling die jij ondergaat als je zo'n berg beklimt. Alhoewel dat er wel een beetje marteling is natuurlijk als je je zo koud hebt.

Ja.

Maar meer dat je dat hebt kunnen bereiken.

Ja, precies. Dat. Op de top van die berg. Dan denk ik van yes, dat heb ik bereikt. En dan ben ik er echt wel blij mee.

Ja.

Met die prestatie. Zo heb ik ook een nieuwe uitdaging bedacht. Om weer een nieuw huis te bouwen. En lekker veel zelf aan dat huis te gaan doen.

Ja, dat kost ook wel veel werk.

Ja, dat is ook een uitdaging.

En tijd.

En tijd. Maar ik heb een prachtig mooi ontwerp. Dus ik ga er weer helemaal voor. Hoe zit het met jou? Heb jij ook bepaalde uitdagingen?

Die ik wil opzoeken?

Ja. Je zegt van, ja.

Ik probeer dus wel doelen te stellen. Daar probeer ik wel enigszins mijn best voor te doen. Maar ik heb niet echt dat ik bepaalde uitdagingen wil hebben waarvan ik al van tevoren weet dat het moeilijk gaat worden. Ik ben wel de man van het makkelijke wegkiezen.

Ja?

Minste weerstand.

Minste weerstand?

Ja. En dan hadden we het laatst ook met Arnold over.

Ja.

Zonder wrijving geen glans. Dat wordt al vaker gezegd. Ja, ik heb soms, dan heb ik zoiets van, misschien wat minder glans is ook prima.

Ja, precies, maar dat is toch ook keuzevrij. Waarom ook niet? Precies, en als het goed is hebben we daar ook geen oordeel over.

Nee, nee, nee.

Je bent daar helemaal vrij in. Maar hoe denk je dat hemelse vader daarin staat? Hoe kijkt God naar... Naar ons? Hoe kijkt hij naar de uitdaging? Wat geloof jij?

Nou, toen je het had over bepaalde dingen in je leven ervaren. En nu leven we in een tijd dat we best wel oud kunnen worden. Maar er is ook een tijd geweest dat mensen niet zo oud werden. En ook niet de mogelijkheid hadden om zoveel te kunnen ervaren als wat wij nu kunnen doen. Ik sprak vandaag met een collega die best wel veel dingen bezocht heeft ook al in de wereld. Ik denk ja, dat is echt iets van deze tijd natuurlijk. Dat had je vroeger niet zo.

Die je allemaal hetzelfde betaald kreeg.

Ja, dus je komt naar deze aarde om dingen te leren, om dingen te ervaren en dan krijg je maar heel kort tijd en toch krijgen ze dezelfde beloningen als dat wij krijgen die wel heel lang en nog meer fouten kunnen maken eigenlijk.

Ja, wij kunnen echt veel fouten maken hè?

Ja, omdat wij het lang leven.

Ja, precies.

Nou ja, fouten hè, wat zijn fouten? Maar wij kunnen veel meer ervaren daarin, maar is dat dan noodzakelijk? Is het voor mensen die lang leven noodzakelijker om die levenservaring te krijgen, dan mensen die kort leven?

Nou ja, het eerste doel is hier om een gewone lichaam te krijgen. Als je dat redt, dan heb je dat eigenlijk een doel al bereikt. Al het andere is meegenomen. Dus je bent hier, ja, nee, dat is wat ik eigenlijk wil zeggen. Het eerste, grootste doel is een aardstervelijk lichaam te ontvangen hier. Sommigen die sterven alweer in de buik. That's it, maar die hebben wel het doel bereikt.

Ja. Maar dan, zoals Dick ook zei in de aflevering van, nou, misschien had ik gewoon wel een plantje willen zijn en dan alles voorbij laten gaan. Dan had ik het ook gered. En dat hebben natuurlijk sommige mensen die heel snel komen te overlijden voor een achtste levensjaar. Die zijn eigenlijk automatisch al wel, nou, door godsgenade totaal gered.

Ja, prima toch. Ook niks mis mee. Misschien.

Maar gunnen we dat niet iedereen?

Iedereen als een plantje?

Nou, niet als een plantje, maar als je eigenlijk alleen maar tot extra verleiding kan komen op deze aarde, om keuzes te maken die je van God weerhouden, waarom is het dan niet een zege als je eerder doodgaat, waardoor je dus wel...

Misschien is dat juist ook wel een zege, ja. Je zal het zeggen, het ligt eraan vanuit wel perspectief je bekijkt, toch?

Ja, absoluut.

Misschien moet je juist wel blij zijn voor iedereen die heel snel weer vertrekt.

Ja, dus daarom denk ik ook dat wij als mens zijn, kunnen we gewoon niet oordelen wat andere mensen doen op deze aarde.

Nou, precies. Laten we daar nou eens even van uitgaan.

Ja, want God die oordeelt dat. En die oordeelt ook op wat voor kennis we hebben gehad, wat voor voorkennis we hebben gehad, wat voor gedachten we hebben gehad, wat voor handelingen we gedaan hebben. Maar daar zou hij ons mee gaan oordelen en niet op wat wij denken. Je moet echt dit en dit en dit allemaal gedaan hebben en de evangelie zolang hebben geleefd.

Nee, dat heeft helemaal niks. Nee, waar het uiteindelijk om gaat is dat lichaam wat ik net zei. Een tweede plek is, zou het mooi zijn om je weg terug te vinden naar God. Dus als je dat kunt bereiken nog in dit leven, dan heb je eigenlijk ook een heel mooi groot doel bereikt. Want uiteindelijk was het idee om terug te keren bij hemelse vader. Dus ja, maar ja, velen zijn in de mis terechtgekomen en die zijn heel het spoorbijster.

Ja, hoe ben je omgegaan met je talenten?

Met je talenten, maar ook met de mensen om je heen. Hoe heb je talenten daarvoor ingezet?

Ja, ik bedoel ook die talenten die in de Bijbel beschreven worden.

Ja, die. Hoeveel was één talent? Dat was echt al twintigduizend.

Oh, dat weet ik niet. Maar die vergelijking van één talent, vijf en tien talenten.

En tien talenten, ja.

Het is de bedoeling dat ongeacht de uitdagingen of de talenten die we krijgen, dat we onze talenten of onze godelijke eigenschappen eigenlijk verdubbelen. Of in ieder geval gewoon ons best doen en niet begraven.

Ja, precies. Dat is belangrijk. En liefst inzetten ten goede, weet je. Voor dat je iets goeds teweeg kan brengen daarmee. Met je talenten.

Ja, dat je andere mensen dichter tot God kan brengen, denk ik.

Dat zou helemaal mooi zijn. Dat je eigenlijk een hulpmiddel in de handen van God kan zijn. Kun je dat zo beschrijven?

Ja, ja. Dan ben ik een hulpmiddel in de handen van God. En weet je wat ik dan ook weer niet begrijp is dat bijvoorbeeld die kruistochten.

Ja.

Dat ze dus in de naam van God mensen op die manier te perkering roepen of afslachten.

Ja.

Dat kan ik dan weer niet rijmen, weet je. Dus wij moeten natuurlijk wel proberen om christelijk te zijn.

Ja.

En daarbij moeten we natuurlijk ook andere mensen helpen om ook christelijk te zijn.

Ja.

Maar niet ten koste van alles. Want dat is dan weer niet christelijk.

Ja, maar zij hadden echt een andere tijdsgeest. Waarin ze dachten van, wij gaan het christelijke geloof naar die andere mensen brengen. En we gaan ze bevrijden van die, hoe zeg je dat, onderdrukkers. Die overheersers van andere geloven die onze broeders en zusters onder de duim houden. En eigenlijk het verkeerde bijbrengen. Dus we gaan zorgen dat we hen het goede geloof brengen. En ondertussen dan, ja.

In de naam van God.

In de naam van God, alles wat dat in de weg staat, kleiner maakt.

Ja, bijzonder is dat. En ik kan dat niet zo goed begrijpen. Maar aan de andere kant, wat je net ook zei, wel weer. Want het is een andere tijdsgeest. En dat is een tijd geweest dat ook er geen profeten waren.

Klopt. Dus ja, ze deden in dat opzicht ook maar wat. zeg maar, nog zonder leiding van God hebben ze er maar het beste van gemaakt.

Ja, precies. Ja, dus dat is natuurlijk ook aan de ene kant dan wel weer heel logisch dat in die tijd dat gebeurde, maar daardoor hoeven wij dus ook weer niet te oordelen.

Nee, precies. Dat is wel mooi, hè. Laten we dat alsjeblieft lekker aan hem als een vader ogen. En wij niet. Wij kunnen gewoon daar onbevordelen, zonder oordeel in te staan.

Wij weten niet wat de situatie op dat moment geweest is voor die persoon.

Ja, precies.

Ja, dus dat, nee, absoluut. Geen oordeel daarover. En soms wel heel lastig.

Soms wel. Maar even terug naar het leven. Wij leven nu, hier, in deze tijd, met deze tijdsgeest en alles wat er gaande is nu in de wereld. Dat is echt, dat je denkt van, oké, interessant dat wij voor deze tijd hebben gekozen. We hadden ook kunnen kiezen om daar in die kruistocht mee te lopen, zeg maar 10.000 kilometer nam.

Jij gelooft echt dat die keuze helemaal aan ons is overgelaten.

Ja, dat denk ik.

Welke plek en welke ouders en welke tijd.

Ja, dat was interessant om daar wel lekker over te sharen. Dus dit leven waar we nu in zitten, deze, nou ik, ja. Ondanks alles wat er gaan is, geniet ik er wel van. Ik vind het mooi. Ik ben blij om te leven.

Ja, nee, ik ook.

Ja.

Absoluut. Alhoewel ik soms ook wel eens het idee heb van... Net zoals jij hebt van Christus mag wel terugkomen.

Ja, dat ook.

Heb ik af en toe wel eens het idee... Nou, het leven... En hierna zou echt veel beter zijn.

Ja, dat sowieso.

Dus waarom nog zoveel sores hebben hier op deze aarde?

Ja, oké.

Dat is misschien zelfs nog een andere discussie van mensen die euthanasie ondergaan of noem je dat, ondergaan of plegen.

Ja.

Dat is echt een hele lastige kwestie denk ik ook hoor. Aan de ene kant geven ze groot gelijk.

Ja, natuurlijk. Dat is nog geen lastige kwestie. Die mensen worden dan met vreugde onthaald.

Ja, natuurlijk.

Dan was ik fijn dat ze weer terug zijn.

Ja, valt dat dan met een zelfdoding of niet?

Nee, allemaal niet. Vroeger ging ze met 50 dood. Nu moet je iemand doodknuppelen. Anders gaat hij niet. We moeten wel hier een keer weg. Dus nee hoor.

Dan was het niet echt een eigen keuze. Nu dat je dan doodgaat is een eigen keuze. Dus ik vind het wel een lastige kwestie. Maar ik geef mensen geen ongelijk, omdat als het leven hierna zoveel beter is, waar wachten we dan met z'n allen op? Kijk, we wachten erop omdat we kinderen moeten hebben, want elk kind van God moet een lichaam krijgen. Dus ja, leven om kinderen te krijgen vind ik ook weer heel zwaar om te zeggen hoor.

Nee.

Maar we moeten wel leven en het beste ervan maken.

Ja, nou, we maken er het beste van, maar als je toch doodgaat, wees dan blij, want je wordt er met vreugde ontvangen, met heel veel liefde en met prachtige mooie muziek, prachtige mooie kleuren, prachtig, alles prachtig, prachtig, zo mooi dat je niet meer terug wil.

Ja, precies.

Dus mensen, het gaat jullie goed en tot de volgende keer.

Tot de volgende keer.